Του Αλέξανδρου Ασωνίτη *
«Προφανώς ο άνθρωπος αυτός είχε ακραίες απόψεις, προφανώς είχε καλάσνικοφ και πυροβολούσε …. δεν πρέπει να ηρωοποιούν τον Κωνσταντίνο Κατσίφα».
1-11-2018 Δημήτρης Παπαδημούλης, Σύριζα, αντιπρόεδρος Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, κάτοικος Φιλοθέης, κάτοχος, το οικονομικό έτος 2018, περιουσίας ύψους περί τα 2. 000. 000 ευρώ (αναλυτικά εδώ: https://www.tovima.gr/2019/09/26/politics/pothen-esxes-o-ekatommyriouxos)
Η ως άνω δήλωση του κ Παπαδημούλη συνδέει επ’ άπειρον τον πολιτικό με τον δολοφονημένο Βορειοηπειρώτη. Ας δούμε λοιπόν τα βιογραφικά τους, αρχικά:
Ο κ. Παπαδημούλης, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, «γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα και κατάγεται από την Ήπειρο». Δεν αναφέρει πού πήγε σχολείο ούτε για την οικογένειά του ούτε πού μένει ούτε πού μεγάλωσε.
Ο Κατσίφας γεννήθηκε το 1983 στην Νότια Αλβανία (Βόρειο Ήπειρο), στο μειονοτικό χωριό Βουλιαράτες, έξι χιλιόμετρα απ’ τα σύνορα. Εκεί βρίσκεται το ένα απ’ τα δύο ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία στην Αλβανία. Ήρθε στην Αθήνα στα εφτά του, οικογενειακώς. Εδώ τέλειωσε το σχολείο. Δεν βρήκα άλλες λεπτομέρειες.
Ο κ. Παπαδημούλης: «Τελείωσε τη Βαρβάκειο και σπούδασε στο Ε.Μ.Π». Πήγε δηλαδή σε πρότυπο περιζήτητο σχολείο, κατόπιν εξετάσεων, πιθανότατα. Εν συνεχεία πέρασε στο Μετσόβειο και: «Εργάστηκε ως πολιτικός μηχανικός και στέλεχος επιχειρήσεων (1980-2004)». 24 χρόνια δηλαδή εργάσθηκε στον δημόσιο, ίσως, δεν διευκρινίζει, αλλά σίγουρα στον ιδιωτικό τομέα. Πιθανότατα αυτή η 24ετής εργασία τού απέφερε αρκετά έσοδα ώστε να ανέλθουν το 2018 στο μάλλον όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 2.000.000 ευρώ (680 εκατομμύρια δραχμές).
«Οργανώθηκε στην Αριστερά από τα 18 του («Ρήγας Φεραίος»- ΚΚΕ Εσωτερικού-ΕΑΡ-ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ)». Άρα τον Νοέμβριο του ’73 ή δεν είχε προλάβει να οργανωθεί ή δεν είχε θελήσει να οργανωθεί κι οργανώθηκε μετά το Πολυτεχνείο ή μετά τον Ιούλιο του 1974, στα δεκαεννιά του, αφού δεν αναφέρει τίποτε για αντιδικτατορική/παράνομη δράση. Το 2004 πρωτοεκλέγεται ευρωβουλευτής και έκτοτε εγκαταλείπει, αναγκαστικά ή όχι, την εργασία του.
Ο Κατσίφας απ’ την άλλη, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος» τις ημέρες της δολοφονίας του (5-11-18), δεν είχε μόνιμη δουλειά, χαρακτηρίζεται ως «πολυτεχνίτης» με έφεση στην ξυλογλυπτική αλλά δούλευε και ως μπάρμαν στην Μύκονο. Δεν γράφουν τι επαγγελματική ιδιότητα δήλωνε στην εφορία. Ήταν παντρεμένος από νεαρός κι είχε μια κόρη 14 ετών.
Ο κ Παπαδημούλης είναι παντρεμένος από το 1982 κι έχει δυο παιδιά. Ζουν στην Φιλοθέη. Η σύζυγός του είναι δημοτική σύμβουλος από το 1982, επικεφαλής παράταξης κι έχει διεκδικήσει την δημαρχία Φιλοθέης-Ψυχικού-Νέου Ψυχικού.
Αστός ο Παπαδημούλης, προλετάριος, ομογενής κι υπόδουλος ο Κατσίφας. Αλλά Φιλοθέη-Βουλιαράτες γίνεται ένα τσιγάρο ή μάλλον ένας Παπαδημούλης δρόμος.
Ανήμερα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 2018 ο Κατσίφας δολοφονείται εν ψυχρώ στους Βουλιαράτες, παρουσία μέλους της Ελληνικής κυβέρνησης. Τρεις μέρες αργότερα ο κάτοικος Φιλοθέης, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (δεν γνωρίζω τις απολαβές του), βγάζει απ’ το Στρασβούργο την ετυμηγορία του, κι ενώ οι λεπτομέρειες του συμβάντος, πλην της δολοφονίας, είναι γνωστές:
Πέφτοντας στην παγίδα προκλήσεων Αλβανών αστυνομικών, ο Κατσίφας πυροβολεί με άσφαιρα στον αέρα. Παράνομη, ανόητη, παρορμητική ενέργεια που έδωσε αφορμή για την δολοφονία του, ενώ ήταν στοχοποιημένος λόγω των ελληνικών σημαιών που έραβε και γέμιζε το χωριό του, το ίδιο πρωί είχε ζωγραφίσει μια σημαία στον τοίχο του σχολείου κι από κει ξεκίνησαν οι προκλήσεις των Αλβανών. Επί τρεις μέρες η Αλβανία δεν παρουσιάζει κανένα απολύτως στοιχείο που να αιτιολογεί την εν ψυχρώ εκτέλεσή του ούτε παραδίδει την σορό του που μεταφέρει μάλιστα στα Τίρανα. Τότε, 1-11-18, ο αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής Παπαδημούλης δηλώνει στον ρ/σ Ρίαλ.
«Η πρώτη δήλωση του Έντι Ράμα ήταν άστοχη και σε αδικαιολόγητα υψηλούς τόνους. Η Ελλάδα ως το πιο παλαιό μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας στα Βαλκάνια και το πιο ισχυρό και το πιο πλούσιο, πρέπει να πρωτοστατεί έτσι ώστε τέτοια θλιβερά περιστατικά (τι άλλα περιστατικά έχουν γίνει στην Ελλάδα😉 να αντιμετωπίζονται με τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα. Αυτό που τώρα προέχει είναι να πέσουν οι τόνοι, (από ποιους;) να σταματήσουν διάφοροι να τζογάρουν πολιτικά στο θέμα και από τις δύο πλευρές των συνόρων,(εξομοιώνει θύτες και θύμα) πολιτικοί ή δημοσιογράφοι, και να εξασφαλιστεί η ενεργή ελληνική συμμετοχή (ήδη δεν υπήρχε συμμετοχή) στη διαλεύκανση των συνθηκών υπό τις οποίες βρέθηκε νεκρός (όχι δολοφονήθηκε) ο Κωνσταντίνος Κατσίφας»
«Προφανώς ο άνθρωπος αυτός είχε ακραίες απόψεις, προφανώς είχε καλάζνικοφ και πυροβολούσε και όλοι όσοι στα Τίρανα ή στην Αθήνα είναι της άποψης εναντίον της βίας από όπου κι αν προέρχεται και εναντίον της ένοπλης πάλης για την επίτευξη πολιτικών στόχων, δεν πρέπει να ιεροποιούν (ηρωοποιούν θέλει μάλλον να πει και κάνει λάθος, όλες οι εφημερίδες γράφουν: ηρωποιούν) τον άνθρωπο, αλλά για εμάς είναι πρώτης προτεραιότητας, και εννοώ και την ελληνική Πολιτεία και την ελληνική κοινωνία, δύο πράγματα: πρώτον να διαλευκανθεί αν μπορούσε ο Κατσίφας να εξουδετερωθεί χωρίς να σκοτωθεί (ήδη το ξέρουμε, αλλιώς οι Αλβανοί θα έδιναν το βίντεο) και το δεύτερο να μην πυροδοτήσει αυτό το πινγκ πονγκ της οξύτητας (πάλι εξομοιώνει θύμα και θύτες: πώς όξυνε την κατάσταση η Ελλάδα;) και των δηλώσεων, επιδείνωση των σχέσεων μας και της ζωής της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας«.
Δεν λέει λοιπόν το κυριότερο: τι συγκεκριμένα έκανε ο Κατσίφας. Τι βία άσκησε. Πότε, ποιον έβλαψε, ποια ήταν η ένοπλη πάλη του κι ο πολιτικός του αγώνας (μπερδεύεται πάλι ο αντιπρόεδρος: δεν πρόκειται για την 17Ν ούτε για τον Κουφοντίνα, ευτυχώς), και γιατί προκαταλαμβάνει λέγοντας ότι προφανώς είχε ο Κατσίφας ακραίες απόψεις Ποιες, δηλαδή; Και τι έχουμε εδώ, έλεγχο φρονημάτων;
Αλλά ακραίο, εξτρεμιστή τον είχε ήδη χαρακτηρίσει ο ηθικός αυτουργός του φόνου κ. Ράμα, άρα ο κ Παπαδημούλης αναπαράγει το λεξιλόγιο-υβρεολόγιο του. «Είχε καλάζνικωφ και πυροβολούσε», αλλά δεν λέει στον αέρα με άσφαιρα ούτε λέει ότι η Αλβανία προβόκαρε αμέσως με φωτογραφία περιπολικού διάτρητου από σφαίρες. Ούτε θυμάται ότι δεν μιλάει για την Ελβετία αλλά για την Αλβανία στην οποία σχεδόν ο καθένας έχει από ένα καλάσνικωφ, χωρίς αυτό να είναι άλλοθι για τους πυροβολισμούς Κατσίφα. Ούτε ότι μέχρι το ‘89 δεν υπήρχε δείγμα καλάσνικωφ στην Ελλάδα κι ότι τα ‘φεραν σωρηδόν οι Αλβανοί κακοποιοί, όχι οι μεροκαματιάρηδες, βέβαια.
Επίσης δεν λέει ούτε λέξη για την σορό που δεν παραδίδει η Αλβανία, ο αίσχιστος καί έσχατος βαρβαρισμός και μνησικακία. Ούτε λέει ότι η Ελλάδα δεν μετείχε στην όποια «διαλεύκανση». Και δεν λέει δολοφονία, αλλά «βρέθηκε νεκρός». Φυσικά δεν αναφέρεται στην χυδαία και αηθέστατη προβοκάτσια και την σπίλωση του Κατσίφα από την κυβέρνηση Σύριζα, για δήθεν σχέσεις του με χρυσή αυγή και για εμπόριο ναρκωτικών. Ούτε για την έμμεση στήριξη κάποιων Ελλήνων συγκεκριμένου χώρου προς τον Ράμα. Στην ουσία, ο κ Παπαδημούλης αποδέχεται και αναπαράγει την αλβανική προπαγάνδα και συγκάλυψη, και ως αντιστάθμισμα μιλάει για τα προβλήματα της ομογένειας. Πόσες ερωτήσεις έχει κάνει για το θέμα;
Προσοχή, όμως: Είναι πατέρας ο ίδιος, αλλά δεν εκφράζει καν συλλυπητήρια στην οικογένεια και στην μάνα, λέξη δεν λέει.
(Στην ίδια συνέντευξη, σχετικά με τις θαλάσσιες γεωτρήσεις, ζητάει: «Να εξασφαλιστεί ένας προωθητικός συμβιβασμός ώστε με έναν δίκαιο τρόπο όσοι έχουν να λαμβάνουν οφέλη και εισόδημα από τα κοιτάσματα να μπορέσουν να τα έχουν». Προωθητικός (!) συμβιβασμός και διεθνές δίκαιο δεν συνδυάζονται βέβαια, αλλά μας προϊδεάζει για τους «μοναχοφάηδες» του Κοτζιά. Πιο πριν λέει ότι «δεν απειλούμαστε από βορρά», παραλείποντας ότι ο βασικότερος λόγος του εμφυλίου ήταν ακριβώς ο σοβιετικός, ο γιουγκοσλαβικός και ο βουλγαρικός ιμπεριαλισμός στην Μακεδονία). https://www.real.gr/politiki/arthro/papadimoulis_ston_realfm_gia_katsifa_proteraiotita
Οι μέρες περνούν, η σορός παραδίδεται μετά 10 μέρες, γίνεται η κηδεία, και ο κ. Παπαδημούλης επανέρχεται, από την Φιλοθέη ή το Στρασβούργο. 10-11-18 δηλώνει (Newsroom, CNN Greece)
«Οι κυβερνήσεις των δύο χωρών θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να διαλευκανθεί πλήρως αυτό το τραγικό περιστατικό»…. (Είχαν ήδη περάσει δέκα μέρες και δεν είχε διαλευκανθεί τίποτα, αλλά δεν ζητάει το βιντεοσκοπημένο υλικό, ούτε μιλάει για την αιχμαλωσία της σορού ούτε για σκύλευση ούτε για τα δικαιώματα της οικογένειας ούτε για το ότι δεν επετράπη σε Έλληνα ιατροδικαστή να εξετάσει το πτώμα). Συνεχίζει, «μόνο –με την διαλεύκανση- η φιλία των δύο λαών θα μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε στέρεες βάσεις». «Είναι σημαντικό να αποφεύγονται άστοχες και εμπρηστικές δηλώσεις, ακόμα περισσότερο όταν προέρχονται από επίσημα χείλη, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν βοηθάει». Πάλι εξομοιώνει θύτες και θύμα και επαναλαμβάνει: «ο θάνατος (προσοχή: όχι δολοφονία) του Κατσίφα, που προκλήθηκε από τα πυρά των αλβανικών ειδικών δυνάμεων, είναι ένα τραγικό γεγονός (όχι δολοφονία, τραγικό γεγονός) που πρέπει να μας απασχολήσει όλους» (δεν απασχολούσε κανέναν, δηλαδή ), «πρέπει να διευκρινιστούν πλήρως οι συνθήκες του θανάτου του για να γνωρίζει η οικογένειά του, (πάλι δεν λέει συλλυπητήρια ή λέει και δεν το αναφέρει ο ιστότοπος) τα μέλη της ελληνικής μειονότητας και ολόκληρη η αλβανική κοινωνία (η ελληνική δεν πρέπει;) τι ακριβώς συνέβη», «τα υπουργεία Εξωτερικών και οι αστυνομικές υπηρεσίες και των δύο χωρών είναι σε επαφή για αυτό το θέμα».
Μιλώντας για τις σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας, λέει: «μετά από πολλά χρόνια, όπου οι διπλωματικές σχέσεις των δύο πλευρών δεν ήταν στο καλύτερο επίπεδο, οι δύο χώρες προσπαθούν να επιλύσουν διαφορές δεκαετιών, με τις κυβερνήσεις τους να δείχνουν την απαραίτητη πολιτική βούληση» και «απόδειξη αποτελεί η συμφωνία για τα ελληνικά νεκροταφεία των ηρώων Ελλήνων στρατιωτών που πέθαναν στην Αλβανία, ενώ πολεμούσαν ενάντια στον φασισμό», «σήμερα μπορούμε να τιμάμε μαζί αυτούς τους ήρωες, τους Έλληνες και τους Αλβανούς».
Εδώ μετατρέπεται σε ρέκτη ιστορικό: αποσιωπά ότι οι φασίστες ήταν Ιταλοί και ότι οι Αλβανοί ήταν σύμμαχοί τους κι είχαν επιτρέψει ήδη επί Χότζα (!) να περισυλλέξουν τα οστά των στρατιωτών τους (βλ. Ισμαήλ Κανταρέ: «Ο Στρατηγός της στρατιάς των νεκρών»), και φυσικά δεν διαμαρτυρήθηκε που «Στα μέσα του περσινού Ιουλίου πραγματοποιήθηκε ο πρώτος ενταφιασμός στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο στους Βουλιαράτες, εν κρυπτώ όμως, μετά από συμφωνία μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας και Αλβανίας, προκαλώντας την αντίδραση της Ένωσης Συγγενών Πεσόντων» Πρώτο Θέμα, 28-10-19.
Αποκαλύπτει όμως ότι υπήρξαν Αλβανοί που πολέμησαν μαζί με τον ελληνικό στρατό τους Ιταλούς! Μήπως μπερδεύτηκε πάλι και εννοεί τον αλβανικό στρατό που πολέμησε με τους Ιταλούς φασίστες εναντίον των Ελλήνων; Αν όχι, ποια είναι η πηγή του, τα στοιχεία, ποιος ιστορικός το αναφέρει; Γιατί δεν πιστεύω να λέει εσκεμμένα τέτοια κραυγαλέα ανακρίβεια αθωώνοντας την φασιστική Αλβανία, σύμμαχο του Μουσσολίνι, και την Ιταλία, που ουσιαστικά επέβαλε την ίδρυση αλβανικού κράτους και επέμενε στην παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου. Περισσότερα για την στάση της Αλβανίας εδώ: https://www.pronews.gr/istoria/138368_o-rolos-tis-alvanias-stin-italiki-eisvoli-toy-1940
«Η προσέγγιση των δύο λαών πρέπει να συνεχιστεί με αμοιβαίο σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα, στα δικαιώματα των μειονοτήτων (ποιων μειονοτήτων;) και στους νόμους και κανόνες» και οι «ενέργειες όλων, ειδικά των κομμάτων, πρέπει να είναι προσανατολισμένες προς αυτή την κατεύθυνση.»
Αυτά δηλώνει για τον δολοφονημένο Κατσίφα ο κ. Παπαδημούλης τον Νοέμβριο του 2018, έτος που, θυμίζω, θα δηλώσει ως εισόδημα 2.000.000 ευρώ.
Ως πολιτικός και δη στην Ευρωβουλή ο κ. Παπαδημούλης είχε τυπικά και ουσιαστικά δικαίωμα να μιλήσει, ανέξοδο είναι άλλωστε. Έπεα πτερόεντα.
Αλλά, με το χέρι στην καρδιά: με ποιο ΗΘΙΚΟ δικαίωμα ένας ζάπλουτος πολιτικός μιλάει απ’ την ευρωπαϊκή βόλεψή του για φτωχούς και καταφρονεμένους στην κυριολεξία, σπιλώνοντάς τους χωρίς μάλιστα να ψελλίσει, έστω για τους τύπους, συλλυπητήρια στους πενθούντες; Όμως, με την επιλογή του αυτή, παύει αυτομάτως να είναι άνθρωπος, γίνεται άλλο ον.
Επιπλέον, πώς ένας ελεύθερος μιλάει, χωρίς σεβασμό, η κυβέρνησή του πολύ περισσότερο, για έναν υπούδουλο; Πώς μπορεί, ειδικά ένας μόνιμος κάτοικος Φιλοθέης, να καταλαβαίνει, να νοιώθει από φτώχεια, καταπίεση και υποδούλωση στην Βόρειο Ήπειρο; Πώς μπορεί ένας προσωρινός κάτοικος Στρασβούργου να ξέρει τι σημαίνει να ζεις υπό το αλβανικό καθεστώς, υπό την εξουσία του Ράμα; Υπάρχει άνθρωπος στην υφήλιο που θέλει να είναι υπό την εξουσία του, και μάλιστα ως μειονοτικός; Γιατί δεν είπε ότι η Βόρεια Ήπειρος (δεν ανέφερε καν την ονομασία της, αλλά να λένε τους Σκοπιανούς Μακεδόνες δεν είχαν ποτέ πρόβλημα στον Σύριζα) δόθηκε ως δώρο στην Αλβανία από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές καπιταλιστές (Πρωτόκολλο Φλωρεντίας 1914) ενώ η Ελλάδα την ελευθέρωσε τρεις φορές (1912-1914-1940); Δεν ξέρει για την φριχτή καταπίεση που υφίστανται από την πρώτη στιγμή οι Έλληνες εκεί; Δεν ξέρει τι σημαίνει Ελλάδα και πατρίδα για όσους την στερούνται λόγω συνθηκών, μετανάστες, ομογενείς, υπόδουλοι, μειονοτικοί, και πώς την αντιμετωπίζουν; Ότι έχει άλλο ειδικό βάρος απ’ ό,τι σε μας εδώ; Που μερικοί μάλιστα αισθάνονται πιο άνετα με τους Μακεδόνες της Βόρειας Μακεδονίας, τους Αλβανούς και τους αγαπημένους τους Τούρκους, παρά με τον ελληνικό λαό, Έλληνες όντες (με την έννοια του φασίστα ή της καταγωγής; που θα ρώταγαν κι οι επαναστάτες); Δεν ξέρει ότι πολλοί ότι έχουν ως στόχο τους την με κάθε τρόπο ταπείνωση της Ελλάδας, γι’ αντίποινα που δεν επέβαλαν κομμουνιστική δικτατορία το ’49 -από ΄κει ξεκινάνε όλα.
Κι ως Έλληνας πολιτικός κι ως αντιπρόεδρος της Ευρωβουλής: Έχει πάει ποτέ στην Νότια Αλβανία, έχει πάει στα μειονοτικά χωριά; Πήγε μετά την δολοφονία Κατσίφα να δει από κοντά, να πει δυο λόγια στην μάνα με τον ακραίο γιο, σε επιστολή της οποίας δεν απάντησε ο πρωθυπουργός του Σύριζα Τσίπρας; Πόσες ερωτήσεις, επαναλαμβάνω, έχει κάνει στην Βουλή και στην Ευρωβουλή για τα δικαιώματα της εθνικής μας μειονότητας, για τα σπίτια που γκρεμίζουν στην Χειμάρρα οι απόγονοι των σοσιαλιστών του Χότζα, που στην κηδεία του είχε πάει ο Γλέζος; Ή για το άλλο παιδί που σκότωσαν στο Αργυρόκαστρο, νομίζω, και μετά πέρασαν από πάνω του με αυτοκίνητο. Τι απέγιναν οι δράστες, τιμωρήθηκαν, είναι φυλακή, ενδιαφέρθηκε ο κ. Παπαδημούλης;
Κι ένα χρόνο μετά ας μας πει: διαλευκάνθηκε η δολοφονία ή ακόμη περιμένουν το πόρισμα; Μετείχαν Έλληνες στην διαλεύκανση; Έδωσε στοιχεία, τεκμήρια η Αλβανία; Έκανε ερωτήσεις ο ίδιος; Για τα μπλόκα που έστησαν φέτος οι Αλβανοί στα σύνορα για το μνημόσυνο, για τις καταστροφές των υλικών του μνημείου και του πανό θα κάνει ερωτήσεις (ή άλλοι ευρωβουλευτές ή βουλευτές, αντέδρασε η εν υπνώσει αδιάφορη σημερινή κυβέρνηση, ο κ. Μητσοτάκης έστειλε πέρσι ή φέτος συλλυπητήρια στην μάνα και στον πατέρα, επίσημοι πήγαν φέτος στο μνημόσυνο, τι είπε προχτές ο κ. Μητσοτάκης στον Ράμα που την ίδια στιγμή έδινε εντολή για προπηλακισμούς στα μειονοτικά χωριά της Νοτίου Αλβανίας;)
Αλλά ακούστε τι είπε μόλις προ ολίγων μηνών ο κ Παπαδημούλης: Σχολιάζοντας την μικρόψυχη και εθνικά επιβλαβή στάση ευρωβουλευτών της ΝΔ να μην τον ψηφίσουν δεύτερη φορά αντιπρόεδρο της ευρωβουλής, έγραψε:
«Διάφοροι ακραίοι επιτίθενται στον @v_meimarakis κ στους Έλληνες Ευρωβουλευτές που με ψήφισαν ως Αντιπρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου κ.λπ.»
Να πάλι η μαγική λέξη: ακραίοι! Ακραίος ο Κατσίφας, ακραίοι οι ανόητοι ευρωβουλευτές της ΝΔ! Όποιον διαφωνεί μαζί του, τον χαρακτηρίζει ακραίο ο τιμητής, ο αυτόκλητος μέγας κριτής κ. Παπαδημούλης σαν άτυπος «λαϊκός», όχι ως προς τα εισοδήματα, μα τον Μαρξ, επίτροπος.
Όλη η ιδεολογία/ιδεοληψία του Σύριζα τόσες δεκαετίες σε μια μόνο λέξη που χρησιμοποιούν κατά κόρον και χωρίς αυτήν δεν υπάρχουν, αυτοί που τα ξέρουν και τα κρίνουν όλα, οι δικαστές, οι υπεράνω όλων μας, λέξη που σπιλώνει, συκοφαντεί και σκοτώνει όσο δέκα καλάζνικωφ μαζί: «Ακραίοι», δηλαδή, επικίνδυνοι, εχθροί, και τους υποδεικνύουν οι καλοί αυτοί άνθρωποι, που κάποιοι τους είναι και εκατομμυριούχοι. Αλλά πάλι με το χέρι στην καρδιά: Ποιούς μπορεί να εκπροσωπεί κάποιος με 2.000.000 ευρώ; Αυτούς που εκπροσωπεί κι ο κ Τράμπ, κατά το μάλλον ή ήττον.
Είμαι σίγουρος βέβαια πώς ο κ Παπαδημούλης εξηγεί στο πόθεν έσχες του, πώς απέκτησε αυτήν την εξωφρενική ιλιγγιώδη περιουσία. Και δεν πιστεύω να διαθέσει ψίχουλα αυτής για την μειονότητα στην Νότια Αλβανία, ή τους υπόδουλους στην Κύπρο, στην Καρπασία. Μπορεί να κατηγορηθεί για ακραίος.
Κι επαναλαμβάνω: Ένα χρόνο μετά διαλευκάνθηκε ο θάνατος, το τραγικό συμβάν, κε Παπαδημούλη; Κι αν όχι, πώς θα αντιδράσετε; Πατέρας είσθε, νοιώθετε. Πόρισμα έχουν βγάλει οι Αλβανοί; Γνωρίζετε;
Αλλά στις ρητορικές ερωτήσεις μας απαντούν τα γεγονότα. Διαβάστε τι έγινε πέρσι στην Ευρωβουλή για την δολοφονία ενός πολίτη της ΕΕ (ο Κατσίφας είχε και ελληνική υπηκοότητα, πράγμα που μεγεθύνει τις ευθύνες όλων τους και την αλβανική πρόκληση.
…..την πρόταση του Νότη Μαριά και των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) να γίνει συζήτηση σήμερα Δευτέρα 12/11/2018 στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής με θέμα τη δολοφονία Κατσίφα και την παραβίαση των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας της Βορείου Ηπείρου.
Την πρόταση καταψήφισαν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα παρόντος και του επικεφαλής του Μάνφρεντ Βέμπερ, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές, οι Φιλελεύθεροι, οι Πράσινοι ενώ η πλειοψηφία της Ευρωπαϊκής Αριστεράς συμπεριλαμβανομένης της Πρόεδρου της κ, Τσίμερ απείχε. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 48 υπέρ, 208 κατά και 20 αποχές.(Δηλαδή ο κ Παπαδημούλης που την προηγούμενη ζητούσε την διαλεύκανση, δεν ψήφισε για την διαλεύκανση. Η ένδοξη Αριστερά απείχε εν όλω).
Σημειώνεται ότι από τους 27 Έλληνες και Κύπριους Ευρωβουλευτές στην ψηφοφορία συμμετείχαν μόνο 10 εκ των οποίων ψήφισαν υπέρ οι κ.κ. Νότης Μαριάς, Γιώργος Κύρτσος Ελένη Θεοχάρους, Λευτέρης Χριστοφόρου, Τάκης Χατζηγεωργίου, Λάμπρος Φουντούλης, Γιώργος Επιτήδειος και Λευτέρης Συναδινός ενώ ψήφισαν κατά οι κ.κ. Γραμματικάκης και Κύρκος. Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ’ την Βόρειο Ήπειρο
Για τον κ Γραμματικάκη που ξέχασε ότι είναι δάσκαλος κι έχασε κάθε σεβασμό αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ιδιότητά του, διαβάστε ένα εξαίρετο άρθρο: Ο Αλβανός Λιουμπόνια και ο Έλληνας Γραμματικάκης για τον Κατσίφα – slpress.gr
Όσο για τον υιό Κύρκου, ήδη είπα ασυγγνώστως πολλά.
Ωστόσο, προκαλεί αποτροπιασμό αλλά και οίκτο η μοχθηρή χυδαιότητα, η μνησικακία, κι η χαρά πολλών συγκεκριμένου χώρου για την δολοφονία Κατσίφα. Ανοίγουν σαμπάνιες τα αριστερά χαβιάρια νομίζοντας ότι πετάνε μολότοφ: φλοπ! Γιατί ο Κατσίφας είναι ο εφιάλτης των εθνομηδενιστών και της απάτης τους. Αν ανήκε στην χρυσή αυγή ή στην μαβή να το αποδείξουν, να πάρουμε τις αποστάσεις μας και να ανακαλέσουμε. Αν έχουν στοιχεία ότι πυροβόλησε τους Αλβανούς κομμάντος να τα παρουσιάσουν. Αλλιώς, γνωρίζουν καλύτερα από μας τι είναι και πώς χαρακτηρίζονται αυτοί και οι πράξεις τους.
ΥΓ: 28η Οκτωβρίου πριν μια εβδομάδα και θυμήθηκα μια παλιά τηλεοπτική δήλωση της καθηγήτριας κας Άννας Φραγκιουδάκη, ότι δεν πρέπει τις μέρες αυτές να ακούγεται το τραγούδι «κορόιδο Μουσολίνι» γιατί γινόμαστε ρατσιστές προς τους Ιταλούς! Αν θυμάμαι λάθος, της ζητάω προκαταβολικώς συγγνώμη, αλλά την είδα και την άκουσα.
Αφού λοιπόν δεν καθίσαμε, οι ρατσιστές, να μας σφάξουν οι Ιταλοί, δυο λόγια για την 28η: Κατά την γνώμη μου, το ’40 οι Έλληνες, μέσα τους, δεν πολέμησαν ούτε τους Ιταλούς ούτε τους Γερμανούς ούτε τους Βούλγαρους και τους Αλβανούς συμμάχους τους, ούτε ναζιστές ούτε φασίστες:
Τους Τούρκους πολέμαγαν, την ήττα του ’22 ξέπλεναν, την συμφορά αυτή έβγαζαν, της Μικρασιατικής καταστροφής. Χωρίς την οποία όλα θα ήταν αλλιώς κι η επίδραση του ΚΚΕ (που παραπλανούσε και εκμαύλιζε υποσχόμενο μια ειρηνική, άταξική συνύπαρξη των λαών χωρίς σύνορα, άρα θα ξαναπηγαίναμε στην Μικρασία), στην ελληνική κοινωνία θα ήταν μηδαμινή. Αλλά αυτά σε άλλο σημείωμα.
Ωστόσο: Η 28 η Οκτωβρίου έχει μπει στο στόχαστρο του Σύριζα και με την δημιουργία, ως κυβέρνηση, παράλληλων εκδηλώσεων για την ελεύθερη Αθήνα, και με τις προχθεσινές βαρύτατες προσβολές που επιδοκίμασε και αιτιολόγησε στην παρέλαση στην Χαλκηδόνα και στην Θεσσαλονίκη.
Προκειμένου κάποιοι να ικανοποιήσουν το μίσος τους για την Ελλάδα, δεν διστάζουν να αθωώσουν τον ναζισμό, γελοιοποιώντας την παρέλαση σε ανάμνηση της νίκης ακριβώς κατά του ναζισμού, φασισμού και προς τιμή της Ελευθερίας μας.
Θα επιδοκίμαζαν, οι προοδευτικοί διεθνιστές, τα τσιγγανάκια και τις κλόουν και στην παρέλαση για το Πολυτεχνείο και στις εκδηλώσεις για τον Γοργοπόταμο ή σε μνημόσυνο για τον Άρη ή τον Μπελογιάννη; Σε επετειακές εκδηλώσεις για τα απολιθώματα Σύριζα και ΚΚΕ ή για τον Κόκκινο Στρατό τους; Για να το δω.
* Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Η «Εκτέλεση», ο πρώτος τόμος της μυθιστορηματικής του τριλογίας «Πένθος και Έξαρση», κυκλοφόρησε φέτος απ’ τις εκδ. Πατάκη. Εντός των ημερών κυκλοφορεί ο δεύτερος τόμος «Εκδίκηση». Συντονίζει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα.
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια