Το Βερολίνο αντιμέτωπο με το Brexit και τις κόντρες του Μακρόν

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος

Την ώρα που το Brexit κρέμεται από μια κλωστή ο Μακρόν έκανε επίδειξη πατριωτικής, ή "εθνικιστικής" πολιτικής. Έβαλε βέτο στην είσοδο της Αλβανίας και των Σκοπίων στην ΕΕ, δυσαρεστώντας σφόδρα τη Γερμανία. Το μήνυμα είναι απλό: Αν η ΕΕ, υπό την επιρροή της Γερμανίας, απορρίπτει ως Επίτροπο τη Γαλλίδα υποψήφια, τότε το Παρίσι θα δείξει τα δόντια του. Τα περί οικονομικών σκανδάλων της Γαλλίδας, ως αιτία απόρριψης της υποψηφιότητας της, "να τα πούνε αλλού", υπονοεί ο Μακρόν.

Η εξίσου Γαλλίδα Κριστίν Λαγκάρντ έχει οριστική καταδίκη για λοβιτούρες αλλά αντί να οδηγηθεί φυλακή (είναι έξω με αναστολή) πάει επικεφαλής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην θέση του Ντράγκι! Με λόγια απλά: Η Αγγλία παίζει το χαρτί του πατριωτισμού φεύγοντας από την ΕΕ, ενώ η Γαλλία παίζει το ίδιο χαρτί μένοντας. Και στις δυο περιπτώσεις στόχος είναι το Βερολίνο. Η συγκυρία προσφέρει στο Παρίσι την ευκαιρία από θαλαμηπόλος στις γερμανοκρατούμενες Βρυξέλλες, να αισθανθεί επιθυμητός συνομιλητής της Μόσχας και της Ουάσιγκτον.

Το εξασθενημένο οικονομικά και πολιτικά Βερολίνο της Μέρκελ, αν διέθετε κουκούτσι μυαλό, θα ήταν πιο προσεκτικό. Η εμπειρία του τελευταίου αιώνα δείχνει ότι στο Βερολίνο το πολιτικό μυαλό είναι είδος εν ανεπαρκεία. Η Γερμανία έχει αποδείξει ότι διαπρέπει ως μηχανικός, αλλά υστερεί απελπιστικά στην πολιτική διαχείριση χωρών και ανθρώπων.

Έτσι κι αλλιώς ο χορός της δολιοφθοράς, της τρικλοποδιάς και των συντροφικών μαχαιρωμάτων είναι καθεστώς στις Βρυξέλλες, πολύ πριν τεθεί ζήτημα Brexit. Η Βρετανία του Brexit προσθέτει μια ακόμα αιτία διχόνοιας στα μέλη της "ευρωπαϊκής οικογένειας" που συμπεριφέρονται άλλωστε με την αδελφική αγάπη της γνωστής παροιμίας: "ποιος σού έβγαλε τόσο βαθιά το μάτι; Ο αδελφός μου".

Διαβάστε τη συνέχεια στο: SLpress.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.