Γιατί βγήκαν τα "μαχαίρια" στην ενέργεια

Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr

Καθόλου τυχαία δεν ήταν η "πολιτική αγωνία" του ΣΥΡΙΖΑ στην ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ. Παρών..., θέλει να πει και στην ενέργεια, αλλά δεν ξέρει πως…

Γιατί αν ο κ. Μητσοτάκης κινηθεί με ταχύτητα και κυρίως με μεθοδικότητα (όπως και αναμένεται) στην αναδιάταξη του συνόλου του ενεργειακού τομέα στην Ελλάδα, ίσως να μην χρειαστεί και άλλη "ατμομηχανή" να τραβήξει γρήγορα και δυνατά την ανάπτυξη.

Αν εξαιρέσουμε τις επενδύσεις συντήρησης των εγκαταστάσεων, που ακόμη λειτουργούν και δεν έχουν φύγει από την Ελλάδα, σοβαρές υπολογίσιμες και με μακροπρόθεσμη προοπτική επενδύσεις μόνο στον ενεργειακό τομέα είναι δυνατόν να γίνουν.

Αυτό όμως υπό την αξεπέραστη προϋπόθεση ότι ο ενεργειακός τομέας της χώρας θα αλλάξει χέρια. Θα περάσει στον ιδιωτικό τομέα. Και το κράτος θα κάνει μόνο σχεδιασμό και παρακολούθηση της εφαρμογής του.

Ο κρατισμός και τα κρατικά μονοπώλια στην ενέργεια ήταν (εδώ και 30 χρόνια) οι αιτίες που εμπόδισαν όχι μόνο πράξεις αλλά και κάθε σκέψη να σχεδιαστούν και να προγραμματιστούν όσα όντως εννόησαν (αυτοί που πράγματι τα εννοούν) τα περί πρωταγωνιστικού ενεργειακού ρόλου της Ελλάδας στα Βαλκάνια.

Γι’ αυτό και μας έμειναν μόνο φραστικά οράματα όπως τα "Θα αναβαθμίσουμε την ενεργειακή Ελλάδα στα Βαλκάνια" ή "Η Ελλάδα θα γίνει πρωταγωνιστής των ενεργειακών εξελίξεων στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Ευρώπη". Λόγια για περιτύλιγμα στα δήθεν πολιτικά μας ιδεώδη για δικό μας ρόλο στον ενεργειακό νότο της Ε.Ε.

Κανείς δεν αμφισβητεί τις δυνατότητες. Κανείς δεν μπορεί να πείσει πως με δυναμικούς πολιτικές ηγέτες στην Ελλάδα ο ενεργειακός μας ρόλος μπορεί να γίνει ίσως και "μονόπρακτα" στη Βαλκανική ενεργειακή σκηνή.

Τι έχει λείψει όμως και τι λείπει για να ανοίξει το "παιχνίδι" της συμμετοχής μας στις ενεργειακές ανακατατάξεις που είναι αναγκαίες αν θέλουμε να πάρουμε μέρος στα ενεργειακά μελλούμενα στα Βαλκάνια και στη νότια Ευρώπη, από την Θράκη μέχρι και την Ιταλία;

Πολιτική βούληση με τόλμη και ρεαλισμό και (ιδίως) υποδομές που θα μας επιτρέψουν να αναλάβουμε όσο μεγαλύτερο μέρος προσφέρεται σε αγωγούς, σε αποθηκευτικούς χώρους και σε μεταφορές κάθε μορφής καυσίμων στην Ε.Ε. για να ξεπερασθεί η ευρωπαϊκή ενεργειακή ανασφάλεια.

Πού να βρεθεί όμως πολιτική βούληση όταν κόμματα και κυβερνήσεις, πριν αναλάβουν την εξουσία της χώρας, έπρεπε να προσκυνήσουν τον εργατοπατερισμό και τον κρατισμό. Όταν τους ήταν αδύνατον (για τη ΔΕΗ, για τα ΕΛΠΕ, για τη ΔΕΠΑ και για τον ΔΕΣΦΑ) να αφήναν και την ελάχιστη υποψία ότι έρχονται ιδιωτικοποιήσεις και φεύγει δική τους εξουσία στα συγκεκριμένα μονοπώλια του κράτους.

Πόσο πιο πίσω να γυρίσουμε, από το 2008, που συμφωνήθηκε η ΔΕΗ να μείνει στο μαύρο παραγωγικό της χάλι με τους λιγνίτες στην κορυφή και αθλία τεχνολογική κατάσταση, αρκεί να μη βάλουν το ποδάρι τους ιδιώτες και αλλάξει το καθεστώς των Φωτόπουλων και των άλλων που την οδήγησαν στη σημερινή καταστροφή.

Συνεπώς είναι αδύνατον από τη μια μεριά να έχεις τις κυβερνήσεις να αναμασάνε (από το 1990 και σε κάθε αλλαγή) το ίδιο τροπάριο για πρωταγωνιστικό γεωπολιτικό ρόλο μας στα ενεργειακά Βαλκάνια. Και από την άλλη να περιμένεις να συμφωνήσουν οι κομματικοί εργατοπατέρες που έχεις στη Διοίκηση των κρατικών μονοπωλίων ενέργειας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρωσε για τα καλά και τα δικά του σπασμένα με το προσκύνημα στην κομματική πελατεία (αυτή που κατά δεκάδες και εκατοντάδες διόριζαν τα κόμματα στα μονοπώλια του κράτους). Νόμιζε, ίσως, πως θα έχει τον χρόνο να αλλάξει "γήπεδο" με τις ιδιωτικοποιήσεις που συμφώνησε (ως προαπαιτούμενα) και για το σύνολο του ενεργειακού τομέα. Δεν πρόκανε όμως. Δεν τα υπολόγισε σωστά… Δεν τον βοήθησε και ο ερασιτεχνισμός μαζί με την ανικανότητα όσων χρησιμοποίησε σε διοικητικές, προεδρικές και υπουργικές καρέκλες στην ενέργεια.

Και έφθασε η ώρα Μητσοτάκη και Χατζηδάκη να μιλήσουν για επενδύσεις στην ενέργεια. Για τον ρόλο μας στα ενεργειακά Βαλκάνια. Για ιδιωτικοποιήσεις ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Για ενεργειακές διασυνδέσεις. Για αποθηκευτικές υποδομές, αναβάθμισης και της Β. Ελλάδας, με επίκεντρο Καβάλα και Αλεξανδρούπολη. Θα μείνει απ’ έξω ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω ασχετοσύνης; Να γιατί δήλωσε "παρών" στις ενεργειακές εξελίξεις, έστω και με συνήθεις αριστερές ανοησίες περί σκανδάλου αν ιδιωτικοποιηθούν τα ΕΛΠΕ. Αλλά σε ποιους δήλωσε το παρών του ο ΣΥΡΙΖΑ; Αυτό είναι άλλη ιστορία…, που θα σας διηγηθούμε όταν επανέλθουμε στο θέμα.

Πηγή: capital.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.