Tου Γιώργου Παπαδόπουλου - Τετράδη
Η ΝΔ ήρθε στην εξουσία με την υπόσχεση ότι θα εγκαταλείψει την πρακτική επιλογής κρατικών λειτουργών με κριτήριο την κομματική ταυτότητα ή την εξυπηρέτηση εξωκοινοβουλευτικών παραγόντων. Φυσικά, καθώς ο Έλληνας είναι εξαιρετικά υποψιασμένος και προσγειωμένος στα της χώρας του, περίμενε να δει αν η θεωρία θα συμβαδίσει με την πράξη.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι, η κυβέρνηση προχώρησε σε μια κίνηση, που βλάπτει πολλαπλώς και φωτίζει αρκετά. Διορίζει ως διοικητή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών έναν άνθρωπο, που, μη έχοντας πτυχίο ΑΕΙ ή ισότιμο τίτλο, δεν πληροί τα τυπικά προσόντα για τη θέση.
Επιπλέον, μετά την αποκάλυψη αυτού του ασυμβίβαστου, η κυβέρνηση, αντί να προχωρήσει στον διορισμό ενός στελέχους που να έχει τουλάχιστον τα τυπικά προσόντα, επέμεινε στην παράτυπη επιλογή της. Και, με μιά ακραία κίνηση, με νόμο επιβάλλει αυτή την επιλογή, αλλάζοντας τα προσόντα του εκάστοτε διοικητή της ΕΥΠ, προσαρμόζοντάς τα σε εκείνα που (δεν) έχει ο προτεινόμενός της!
Όλα αυτά μαρτυρούν τα εξής απλά:
1. Η κυβέρνηση επέλεξε τον νέο διοικητή της ΕΥΠ χωρίς την απαιτούμενη κοινοβουλευτική σοβαρότητα, που απαιτεί να γνωρίζει ακριβώς τι πρέπει να πληροί το πρόσωπο.
2. Το παραπάνω μαρτυρά με τη σειρά του ότι η επιλογή έγινε με την ΕΠΙΒΟΛΗ μιας υπόδειξης και όχι από μιά ομαδική απόφαση, έστω και σε στενό κύκλο, όπως αρμόζει σε κοινοβουλευτικά καθεστώτα. Φυσικά, το ακραία ευαίσθητο πόστο του διοικητή της ΕΥΠ, πρέπει οπωσδήποτε να είναι της απόλυτης εμπιστοσύνης του εκάστοτε πρωθυπουργού, στον οποίο ουσιαστικά υπάγεται πάντοτε ο συγκεκριμένος αξιωματούχος. Αλλά, οι επιλογές του πρωθυπουργού υπόκεινται οπωσδήποτε στη βάσανο των στενών συνεργατών του, προκειμένου να συμβαδίζουν με τους νόμους και το Σύνταγμα.
(Και για να πάρω θέση εξ αρχής, θεωρώ γελοίο να χρειάζεται πτυχίο ΑΕΙ ο διοικητής της ΕΥΠ! Άλλα προσόντα χρειάζονται. Τα οποία ούτε κατά διάνοια διδάσκονται στα ελληνικά πανεπιστήμια. Αλλά, διδάσκονται σε εξειδικευμένες σχολές του εξωτερικού και κυρίως στο ένα και μοναδικό πανεπιστήμιο: Στο πεζοδρόμιο). Και, επ ευκαιρία, ο προηγούμενος διοικητής είχε αναγνωρισμένο διδακτορικό από το πανεπιστήμιο John Hopkins των ΗΠΑ. Άσχετο με τη θέση του, βέβαια.
Εδώ, όμως, μιλάμε για τη διαχείριση ενός κρίσιμου θέματος στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δε μιλάμε για πρόσωπα. Μιλάμε για νόμους και Σύνταγμα. Τα οποία οφείλει πρώτα να σέβεται η κυβέρνηση. Η οποία έως σήμερα για αυτό κατηγορούσε την προηγούμενη: ότι κουρέλιαζε τους νόμους.
3. Στο παραπάνω σημείο, λοιπόν, είτε ο πρωθυπουργός προχώρησε στην επιλογή αγνοώντας τους συνεργάτες του, είτε οι συνεργάτες του ολιγώρησαν στο καθήκον τους. Είτε για να συμφωνήσουν με τον προϊστάμενό τους, είτε από ολιγωρία.
4. Τα παραπάνω θα μπορούσαν να εκληφθούν και σαν μια επιπόλαια πολιτική κίνηση, σαν εκείνες τις πολλές που μας έχουν συνηθίσει οι ελληνικές κυβερνήσεις. Η διόρθωσή της με την επιλογή άλλου διοικητή θα άφηνε το απλό- αν και σοβαρό- τραύμα μιας πολιτικής αστοχίας.
5. Αντί της διόρθωσης, η κυβέρνηση προχώρησε σε κάτι ακραίο: Αντί να προσαρμοστεί στο νόμο, άλλαξε το νόμο στα μέτρα της! Αυτή η κίνηση μαρτυρά τα εξής απλά:
6. Είτε η κυβέρνηση δεν έχει άλλο στέλεχος ικανό για τη θέση του διοικητή της ΕΥΠ, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο, αν ο πρωθυπουργός εμπιστεύεται απολύτως ΕΝΑΝ και μόνο άνθρωπο, είτε το στέλεχος είναι αποτέλεσμα υψηλότατων συμφερόντων, πράγμα εξαιρετικά επικίνδυνο για το κοινό συμφέρον. Το οποίο υπάρχει μόνο αν δεν υπόκειται σε υψηλά συμφέροντα.
7. Με την κίνηση αυτή η κυβέρνηση δείχνει ότι έχει την ίδια νοοτροπία με την προηγούμενη στην α λα καρτ χρησιμοποίηση των νόμων και των κοινοβουλευτικών διαδικασιών, πράγμα που βλάπτει και την υστεροφημία της ίδιας, αλλά, κυρίως, τα συμφέροντα της χρηστής λειτουργίας της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
8. Με την κίνηση της αλλαγής του νόμου για να χωράει το κοστούμι του στον νέο διοικητή της ΕΥΠ, η κυβέρνηση έδωσε στον αντίπαλό της, τον ΣΥΡΙΖΑ, το καλύτερο όπλο για να ξεπλύνει την αντικοινοβουλευτική του πορεία και νοοτροπία. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κομπορρημονεί ότι όταν τα έκανε αυτά τον κατηγορούσε η ΝΔ, νομιμοποιώντας έτσι τη μέθοδο της παρανομίας και της αντισυνταγματικότητας.
Επίσης, έδωσε το δικαίωμα στην επόμενη κυβέρνηση να ακολουθεί την α λα καρτ χρήση των νόμων. Να συνεχίσει τη γάγγραινα της ελληνικής μπανανίας.
9. Αλλά, το σοβαρότερο, όσοι από το λαό πίστευαν ότι κάτι θα αλλάξει στη νοοτροπία των κυβερνήσεων, οδηγούνται τώρα να λένε ότι όλοι το ίδιο είναι. Κι αυτή είναι η χειρότερη υπηρεσία που πρόσφερε η έτσι επιβολή, και όχι επιλογή, του συγκεκριμένου διοικητή της ΕΥΠ.
Dura lex sed lex. Ο νόμος είναι σκληρός, αλλά είναι ο νόμος. Το μαθαίνουν στο πρώτο έτος οι φοιτητές της νομικής. Για να το ξεχάσουν μετά στην ελληνική πραγματικότητα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια