Ζητείται μεσαία τάξη για σωτηρία...


Του Γιώργου Κράλογλου
george.kraloglou@capital.gr

Την κολοκυθιά παίζει τώρα ο Τσίπρας με τη μεσαία τάξη. Και γιατί να είναι 70% που λέει η Ν.Δ. Και πόσο να είναι; Να είναι 40%. Έχει και παρακάτω...

Και πόση είναι η πλουτοκρατία. Να μην είναι 20%, αφού έχουμε 10% φτωχολογιά λέει (σε προχθεσινή συνέντευξή του) ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, που έτσι μας αφήνει να καταλάβουμε πως το υπόλοιπο 70% είναι μεσαία τάξη. 

Αλλά γιατί η πλουτοκρατία να είναι τόσο λίγη στην Ελλάδα και να αφήνουμε τον Μητσοτάκη να πηγαίνει όπου του αρέσει τη μεσαία τάξη είπε ο Τσίπρας, σε ερώτημα δημοσιογράφου στη ΔΕΘ. 

Και πόση να είναι η πλουτοκρατία..., διερωτήθηκε. Να την μετρήσουμε πρόσθεσε. Να μετρήσουμε και τη μεσαία τάξη και μετά να μιλάμε για τους ποιους αδικήσαμε σαν ΣΥΡΙΖΑ, είπε συμπληρωματικά ο Τσίπρας στη δημοσιογράφο.

Και οι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, σύντροφοι, που ένα μήνα πριν τις εκλογές παραδέχτηκαν ότι ηθελημένα έπνιξαν φορολογικά τη μεσαία τάξη, την ξεσπίτωσαν και άφησαν χωρίς δουλειά τα παιδιά τους, πόσους και ποιους εννοούσαν; (ρωτάμε εμείς).

Αν η μεσαία τάξη ήταν οι ολίγοι που σήμερα εννοεί ο Αλέξης Τσίπρας τι τις θέλανε τόσες συγνώμες και τόσα δάκρυα. Αφού δεν την έχουν μετρήσει τη μεσαία τάξη (όπως δημόσια ομολόγησε χθες σε όλα τα ΜΜΕ ο Αλέξης Τσίπρας) ποιες τσέπες αδειάσατε τα 4 χρόνια της κυβέρνησή σας και για ποια μεσαία τάξη μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. 

Ως εδώ όμως. Φτάνει ο εμπαιγμός (όλων των πολιτικών) με τις τάξεις της κοινωνίας, τα μεγέθη τους και τους διαχωρισμούς σε πλουτοκρατίες, μεσαίους και αδύναμους, ανάλογα, βεβαίως, με την εκλογική πελατεία που ψαχουλεύει κάθε κόμμα.  

Και αυτό το φτάνει οφείλει να το πει η μεσαία τάξη και από την τάξη αυτή, το επιχειρηματικό σκέλος της. Οι μικρομεσαίοι της που συνθέτουν (με την παρουσία τους σε όλους τους κλάδους δράσης) τη ραχοκοκαλιά όχι μόνο της βιομηχανίας (όπως λένε τα μουχλιασμένα συνθήματα της μεταπολίτευσης) αλλά τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας. 

Είμαστε (με ευρωπαϊκά μεγέθη -συμπεριλαμβανομένων και των κρατών μελών του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ-) χώρα 100% μικρομεσαίων και 80-100 μεγάλων αλλά αποκλειστικά κρατικοδίαιτων Ομίλων που ζουν και αναπνέουν μόνο από δημόσια έργα, κρατικές προμήθειες και στημένες αναθέσεις μέχρι και τις αμυντικές ανάγκες.  

Δυστυχώς όμως αυτή η τεραστίων διαστάσεων (σε αριθμό και όχι σε όγκο και παραγωγικότητα) επιχειρηματική κοινότητα της χώρας είναι άφωνη. Είναι άφωνη σκόπιμα. 

Γιατί; Γιατί πιστεύει πως με την αφωνία της και τις αθόρυβες... συζητήσεις στα υπουργεία και στις πολιτικές παρατάξεις έχει καλύτερα αποτελέσματα από την φωνή, επειδή έτσι οι κυβερνήσεις δεν δείχνουν να εξυπηρετούν επιχειρηματικά συμφέροντα...

Κάτι (θεσμικοί και κατ' ανάγκη) "ψιθυρισμοί" από μελετητικούς Οργανισμούς, από μελετητές Οργανώσεων, Επιμελητήριων ή των λεγομένων παραγωγικών τάξεων, έχουν γεμίσει τα υπόγεια των υπουργείων και τα ντουλάπια των ίδιων των Οργανώσεων. 

Και ο λαός δεν ξέρει τίποτε. Δεν καταλαβαίνει τελικά αν πράγματι η Πολιτεία καταπιέζει την επιχειρηματικότητα και κυνηγάει επενδύσεις και έργα ή αν οι επιχειρηματίες βολεύονται καλύτερα βγάζοντας τα κέρδη τους σε ξένες Τράπεζες και συντηρώντας στον τόπο τη δουλεία και τη μαύρη αγορά εργασίας.

Ποια επιχειρηματική δράσης ξέρουμε, σε εικόνες και νούμερα; Ποιες είναι οι επενδύσεις που "πνίγει" η Πολιτεία και δεν αφήνει κεφάλι όρθιο στην επιχειρηματική κοινότητα; Ποιος γνωρίζει αν υπάρχει επενδυτικό έργο από τον ιδιωτικό τομέα και τι έργο δεν προχωράει, γιατί δεν θέλει το κράτος. 

Μόνο ψίθυροι και κλάψες ακούγονται για το μη φιλικό περιβάλλον. Και να τα αποτελέσματα. Δεν ξέρουμε σήμερα από πού αρχίζει και που τελειώνει η μεσαία τάξη και άρα ποιοι είναι οι μικρομεσαίοι...

Και τι να κάνουν οι επιχειρηματίες. Ντουντούκες και να κατέβουν στην πλατεία Συντάγματος; Το έκαναν (μια φορά στην ιστορία τους) και τα μάζεψαν όταν οι αριστεροί τους είπαν συλλαλητήριο της κατσαρόλας. Μπορούν να δείξουν πυγμή με επενδύσεις και εκσυγχρονισμούς μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Όχι όμως καθ υπολογισμό.. Όχι εν τη παλάμη μου... Να φέρουν τα λεφτά τους απ έξω και να μεγαλώσουν τα μαγαζιά τους. Να δείξουν ότι η Ελλάδα υπάρχει έστω και ως χώρα μικρομεσαίων. Επενδύει και προσλαμβάνει. Θέλουν να το κάνουν ή έχουν δίκιο οι ξένοι επενδυτές που λένε ξεχάστε τους δικούς σας...


* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια