Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος
Η Τουρκία δεν θα επιτεθεί στην Ελλάδα, ούτε καν στην ευάλωτη Κύπρο, παρά την ένταση της ρητορικής και των απειλών της. Οι φραστικές προκλήσεις είναι πανάρχαια μέθοδος εκφοβισμού. Π.χ. οι Πέρσες έστειλαν αγγελιαφόρο στη Σπάρτη ότι πρέπει να παραδοθούν γιατί αν έρθει ο Πέρσης βασιλιάς θα τους βρουν συμφορές. Οι Σπαρτιάτες απάντησαν ψύχραιμα και μονολεκτικά: ΑΝ…
Στην εποχή μας ο Τραμπ έχει εξαπολύσει μύδρους εναντίον χωρών που θεωρεί αντίπαλες με κορυφαίο παράδειγμα τη Βόρειο Κορέα. Ωστόσ,ο οι απειλές που εκτοξεύθηκαν (εκατέρωθεν) αποδείχθηκε ότι ήταν η εισαγωγή διαπραγματεύσεων και όχι προάγγελος σύγκρουσης. Αρκεί η ψυχραιμία για να αντιμετωπιστούν, σε επίπεδο τακτικής, τέτοιου είδους προκλήσεις. Αν βέβαια η ψυχραιμία συνοδεύεται από προφανή απόφαση ανταπόδοσης με όλα τα διαθέσιμα μέσα, στην περίπτωση που η άλλη πλευρά ξεπεράσει τα όρια.
Με δυο λόγια: Η Τουρκία απειλεί, αλλά δεν θα διαβεί τον Ρουβίκωνα. Όχι πριν από την επίσκεψη Πομπέο και, πιθανότατα, Λαβρόφ μέσα στο φθινόπωρο στην Αθήνα. Πομπέο και Λαβρόφ δεν έρχονται προφανώς για να επικυρώσουν τα τετελεσμένα Ερντογάν. Έρχονται για να ανακοινώσουν εκ του σύνεγγυς τις αποφάσεις τους για την περιοχή και ειδικά για τη χώρα μας.
Η προηγούμενη φορά που οι Μεγάλοι συμφώνησαν για τη μοίρα της χώρας μας ήταν στη Γιάλτα πριν από σχεδόν ογδόντα χρόνια. Ο Ερντογάν δεν είναι ο "τρίτος συμβαλλόμενος" στη διαμόρφωση των αποφάσεων. Δεν έχει την απαιτούμενη ισχύ, ούτε θα την αποκτήσει. Ο Ερντογάν διεκδικεί για την Τουρκία μερίδιο εξουσίας στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων, αλλά ΗΠΑ και Ρωσία δεν έχουν λόγο να αδειάσουν το πιάτο τους για να γεμίσουν το δικό του.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια