Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Η αριστερά νιώθει ότι έχει αφήσει μία δουλειά στην μέση και ότι έχει υποχρέωση να επιστρέψει για να την φέρει σε πέρας. Κι αυτή την φορά δεν θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας που γνωρίσατε. Θα είναι χειρότερος! Αυτή η αριστερά του 31% είναι αποφασισμένη να επαναλάβει τον άθλο του ΠΑΣΟΚ: Να κυριαρχήσει απόλυτα στην πολιτική σκηνή τα επόμενα χρόνια «επιτρέποντας» μερικά δεξιά διαλείμματα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε συγκεντρώσει στις εκλογές ένα ποσοστό της τάξης του 27% ή του 26%, η συζήτηση θα ήταν σήμερα διαφορετική. Θα αφορούσε την βαριά πολιτική ήττα του Αλέξη Τσίπρα και την ανασυγκρότηση της αριστεράς. Θα υπήρχαν ήδη πολλοί επίδοξοι διάδοχοι! Αλλά αυτό δεν συνέβη. Ο Αλέξης Τσίπρας συγκέντρωσε ένα απρόσμενα υψηλό ποσοστό και είναι πλέον ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της κεντροαριστεράς. Έχει πάρει στην κυριολεξία την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ και θα πρέπει να θεωρείται θέμα χρόνου το πότε θα απορροφήσει το δημιούργημα του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο κυρίαρχος της κεντροαριστεράς έχει να προσφέρει στους οπαδούς του προοπτική εξουσίας. Η Φώφη Γεννηματά δεν μπορεί να υποσχεθεί στους οπαδούς της μερίδιο σε ένα πιάτο που δεν έχει στο τραπέζι. Η εξουσία σε αυτές τις εκλογές έδειξε ότι έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από το ΠΑΣΟΚ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 31% μαζί με τις μεγαλύτερες δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ του 8% είναι ήδη με το ένα πόδι στην κυβέρνηση. Ή καλύτερα, αυτό σκέφτονται στην Κουμουνδούρου. Ότι οι εξελίξεις στην κεντροαριστερά θα τους φέρουν το ΠΑΣΟΚ ως ώριμο φρούτο στην αγκαλιά τους και ότι αυτή η εξέλιξη με την σειρά της ανοίγει και πάλι τον δρόμο της εξουσίας. Κι ίσως γρηγορότερα από το τέλος της τετραετίας!
Είναι έτσι τα πράγματα; Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι συγκεκριμένα: Πρόκειται για ένα κόμμα εξουσίας που αν δεν έχει προοπτική να κυβερνήσει αναιρεί στην πράξη τον λόγο ύπαρξής του. Είναι φυσικό, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας να προσδοκά οφέλη από την συνθηκολόγηση της Φώφης μέσω κάποιας συνεργασίας ή ακόμη και από την ουσιαστική διάλυση του κόμματος. Αν αυτό είναι εφικτό ή όχι θα αποδειχτεί στην πράξη. Η αντίδραση του Νίκου Παπανδρέου δεν είναι τυχαία. Μπορεί να ερμηνευτεί ως μια ύστατη προσπάθεια για να ανατραπεί το σενάριο που θέλει το μεγάλο ψάρι (ΣΥΡΙΖΑ) να καταβροχθίζει το μικρό (ΠΑΣΟΚ). Με τον ΣΥΡΙΖΑ στο 31%, πάντως, οι πιθανότητες επιτυχίας της Κίνησης ΝΑΠ είναι μάλλον μικρές.
Ο Θεός, λένε, βλέπει τα σχέδια των ανθρώπων και γελάει. Αυτός θα είναι ο επίλογος στην περίπτωση που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πετύχει στο κυβερνητικό του έργο. Ο μόνος τρόπος αντίδρασης των δυνάμεων του εκσυχρονισμού στην προσπάθεια σοβιετοποίησης της Ελλάδας είναι η επιτυχία μιας φιλελεύθερης διακυβέρνησης. Αυτός είναι ο μόνος ορατός δρόμος. Οποιαδήποτε άλλη συζήτηση αγγίζει τα όρια της μεταφυσικής.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι κομμουνιστής, δεν είναι ανόητος. Γνωρίζει ότι αν η χώρα προοδεύσει, τότε αδυνατίζει το δικό του αφήγημα. Η αριστερά επενδύει στην μιζέρια και στην εξαθλίωση. Μια χώρα σε ανάπτυξη της στερεί το ακροατήριο. Γι αυτό και η αντιπολίτευση θα είναι σκληρή. Επειδή ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα θελήσει να δώσει χρόνο και περιθώρια επιτυχίας στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η επιτυχία του Κυριάκου είναι ο πολιτικός θάνατος του Αλέξη και αντιστρόφως. Ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει ότι αυτή την περίοδο περνούμε μία «δεξιά παρένθεση». Το ερώτημα είναι τι πιστεύουν στην αντίπερα όχθη! Πολλές φορές οι μάχες κερδίζονται και χάνονται στο πεδίο της ψυχολογίας. Εκεί που μέχρι σήμερα η κεντροδεξιά φαίνεται να υστερεί σημαντικά.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια