Η καθημερινότητα αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις, αλλά και παγίδες για κάθε κυβέρνηση. Στο πεδίο αυτό έχουν κριθεί και πολλές, εάν όχι οι περισσότερες, πολιτικές και εκλογικές μάχες διότι εκεί τα αποτελέσματα για τον πολίτη είναι πιο απτά, πιο μετρήσιμα.
Η νέα κυβέρνηση, πριν ακόμη συμπληρωθεί ο πρώτος μήνας από τις εκλογές και τη νίκη της στις 7 Ιουλίου, έχει θέσει ήδη τον πήχη, και σωστά, αρκετά ψηλά. Εχει προχωρήσει σε δεσμεύσεις και εξαγγελίες με βάση τις οποίες η ζωή του Ελληνα θα βελτιωθεί σε πάρα πολλούς τομείς, όπου διαχρονικά ταλαιπωρείται και υποφέρει.
Σε μεγάλο βαθμό οι εξαγγελίες αυτές συνδέονται βεβαίως με τις πρόσφατες προγραμματικές δηλώσεις, αλλά είναι φανερό ότι δεν εξαντλούνται στο τυπικό πλαίσιο αυτής της διαδικασίας. Δίνουν τη διάσταση μιας μεγαλύτερης και βαθύτερης πρωτοβουλίας για την «επανεκκίνηση» της ελληνικής κοινωνίας. Υπό την έννοια αυτή, οι αλλαγές που δρομολογούνται, επί παραδείγματι με το λεγόμενο «επιτελικό κράτος», έχουν τη σημασία τους διότι αφορούν την οργάνωση μιας νέας αρχιτεκτονικής για τη διακυβέρνηση της χώρας, και μάλιστα σε μια στέρεα και λιγότερο κομματικοποιημένη βάση, όμως το ενδιαφέρον των πολιτών αλλού εστιάζεται περισσότερο. Πέρα από την εύλογη αγωνία για τη μείωση της φορολογίας και τις οικονομικές ελαφρύνσεις ή για την εμπέδωση του αισθήματος της ασφάλειας, υπάρχει μια σειρά από μέτωπα της καθημερινότητας που δεν είναι απλώς ανοιχτά, αλλά έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια.
Θα κομίζαμε γλαύκα εις Αθήνας εάν ξεχωρίζαμε μεταξύ αυτών το πρόβλημα των συντάξεων. Και πέρα από τις άλλες πτυχές, η κυβερνητική διαβεβαίωση ότι σε μερικούς μήνες θα είναι εφικτή η αυθημερόν έκδοση τουλάχιστον του ενός τρίτου, ενώ σήμερα εκκρεμούν επί μήνες και χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες αιτήσεις, ακούγεται τόσο απίστευτη, που, εάν γίνει πράξη, αυτομάτως θα έρθουν τα πάνω κάτω.
Στον τομέα της Εκπαίδευσης την ίδια ώρα, λίγες εβδομάδες πριν ανοίξουν τα σχολεία, καταγράφονται ελλείψεις χιλιάδων δασκάλων. Αυτό είναι εκ των πραγμάτων και το πρώτο, το πιο άμεσο στοίχημα. Για την κατάσταση στη δημόσια υγεία δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, όταν διαπιστώνεται για άλλη μια φορά ότι οι τουριστικές περιοχές της χώρας και τα νησιά είναι χωρίς γιατρούς και υποδομές. Κατά τα λοιπά, ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας. Ψηλά έχει μπει ο πήχης και όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες, με δεδομένο το χάλι που παρουσιάζουν σήμερα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «ζήτημα απόλυτης προτεραιότητας» τη βελτίωση της εικόνας έως τον Σεπτέμβριο.
Αυτά είναι ορισμένα μόνο παραδείγματα, χωρίς πάντως να ξεχνάμε ότι η καθημερινότητα δεν θα σταματήσει ποτέ να μοιάζει με Λερναία Υδρα...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια