Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος
Στον πηγαιμό για την «προοδευτική κεντροαριστερά», δείτε τι σκαρφίστηκε το πάντα ανήσυχο περί την επικοινωνία μυαλό του: κάλεσε συμβολικά σε ευρεία σύσκεψη (πριν από την σημερινή πρώτη συνεδρίαση της νέας Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ...) τους «δημοκρατικούς προθύμους» για το μέλλον του εγχειρήματος, στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ! Ένα αδειανό πουκάμισο, ένα κόμμα-σφραγίδα χωρίς μέλη...
Οι προστρέξαντες ήταν από όλες τις φυλές της πολιτικής μας ερήμου, με συμβολική μόνο εκπροσώπηση της μεγαλύτερης φυλής- του ίδιου του αυθεντικού, ηρωικού και αρχέγονα επαναστατικού ΣΥΡΙΖΑ. Πλην, φυσικά, του ίδιου του Τσίπρα, του Πάνου Σκουρλέτη και του Ν. Ανδριόπουλου.
Από το πάλαι ποτέ ένδοξο και κραταιό ΠΑΣΟΚ οι Γιάννης Ραγκούσης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Θάνος Μωραΐτης (νυν βουλευτές εκλεγέντες με τον ΣΥΡΙΖΑ), αλλά και οι «νέοι» προοδευτικοί Σ. Τζουμάκας, Ν. Μπίστης (καλά, αυτός δεν λείπει από πουθενά...) και η κ. Λούκα Κατσέλη.
Από τα απομεινάρια της ΔΗΜΑΡ, ο «Πρόεδρος» ( ποίου κόμματος, άγνωστο) Θανάσης Θεοχαρόπουλος και ο... αενάως παρών σε οτιδήποτε κεντροαριστερό, κυρίως με ευθύνες... πανελίστα, κ. Δημήτρης Χατζησωκράτης. Α, παρών ήταν και ο κ. Παναγιώτης Παναγιώτου ( γνωστότερος και ως «Παν. Παν»), έχοντας στο παρελθόν προσφέρει τις υπηρεσίες του στο ΠΑΣΟΚ, στην ΕΡΤ, και με βαρύνουσα συμβολή (μαζί με τον Σταμάτη Μαλέλη- άφαντος χθες στην μάζωξη...) στο να πεισθεί ο Φανούριος-Φώτης Κουβέλης με τ’ όνομα, να αποχωρήσει από την τρικομματική κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων...
Ο Ραγκούσης και ο Θεοχαρόπουλος, διεκδίκησαν (με επιδόσεις που χρήζουν συμπαράστασης) την ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ, και έκτοτε μαζεύονταν στην αυλή του ΣΥΡΙΖΑ, αλυχτώντας για κάποιο ρόλο αντιπροσφέροντας ομού μετά του κ. Μπίστη «στήριξη», γενικώς, και κοινοβουλευτική πλειοψηφία για τον ΣΥΡΙΖΑ ο δεύτερος, στις δύσκολες για τον Αλέξη μέρες.
Στο ερώτημα που αυτονόητα έρχεται στο μυαλό όλων («Και ο Φανούριος -Φώτης Κουβέλης, πού ήταν;»), φοβάμαι ότι δεν μπορώ ν’ απαντήσω. Παντελώς χαμένος και από τη μεγάλη, και από τη μικρή και από τη... μικρότατη εικόνα!
Ο αστέρας της ανανεωτικής αριστεράς (με την ευρύτερη έννοια του όρου), ο άνθρωπος που περίμενε να γίνει «γαλάζιος» Πρόεδρος της Δημοκρατίας και τον εξαπάτησαν, ο ίδιος άνθρωπος που προσδοκούσε εις μάτην να προταθεί πάλι για «ροζ» Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πολιτικός που εγκατέλειψε τον πρώιμο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα βρίσκοντας τον «πολύ ριζοσπαστικά αριστερό» για να φτιάξει την ΔΗΜΑΡ, η αριστερή στελεχάρα που καταδέχθηκε να γίνει... αναπληρωτής του Πάνου Καμμένου, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση! Να λέγεσαι Φανούριος (με τις φανουρόπιτες...) και να χάνεσαι, δεν το θέλει ούτε ο θεός, ούτε η «δημοκρατική σοσιαλιστική κεντροαριστερά»...
Κάπου, κάπως, σε κάποια γωνίτσα δεν μπορούσαν να τον βολέψουν τον Φανούριο- Φώτη; Εις αναγνώριση, έστω, προσφερθεισών υπηρεσιών παρελθούσης χρήσεως. Κάτι σαν «επίτιμο» σε τιμητική (αναγκαστική) αποστρατεία.
Εδώ τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, που ανέλαβε πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ μετά την εκλογική αποδοκιμασία του Φανουρίου αλλά και του κόμματος, και επίσης πρόσφερε υπηρεσίες στον κ. Τσίπρα (έστω και δια της συμβολικής συμμετοχής του στην ισχνότατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση Καμμένου), κάπου τον βόλεψε: θα τον χρήσει (πιθανότατα...) σήμερα Διευθυντή της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ! Ο ίδιος δεν κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με τον «ΣΥΡΙΖΑ-Δημοκρατική Συμπαράταξη» ( η αλήθεια είναι ότι ο Θανάσης ουδέποτε έχει εκλεγεί κάπου, στην σχετικά μακρά πολιτική του παρουσία...), αλλά τουλάχιστον θα παίζει στην Κ.Ο μαζί με τους άλλους (κανονικούς) βουλευτές του κόμματος! Δεν είναι και λίγο...
Αλλά ο μπάρμπα Φανούριος -Φώτης τίποτε; Μα απολύτως τίποτε;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια