Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Πρόκληση πρώτη, ποιοι θα περιπολούν στη ζώνη που θα έχει βάθος µέχρι και τριάντα χιλιόµετρα επί συριακού εδάφους; Πόσοι στρατιώτες των ΗΠΑ αλλά και χωρών όπως η Γαλλία θα παραµείνουν και ποιος θα έχει τον κύριο λόγο;
Από την απάντηση στα παραπάνω ερωτήµατα θα κριθεί αν η ζώνη ασφαλείας θα είναι ασπίδα προστασίας των Κούρδων της Συρίας ή εφαλτήριο για µια µελλοντική ευρείας κλίµακας εκκαθαριστική επιχείρηση των τουρκικών στρατιωτικών δυνάµεων το µέτωπο της οποίας θα αρχίζει από τον Ευφράτη και θα φθάνει στα σύνορα του Ιράκ.
Πρόκληση δεύτερη, η επιτόπου πραγµατικότητα καθώς η πλειονότητα των πόλεων και χωριών µε πλειοψηφούντα κουρδικό πληθυσµό φαίνεται να είναι εντός των ορίων του εύρους τριάντα χιλιοµέτρων εντός της Συρίας που προβλέπεται να έχει η ζώνη.
Εχει περιθώριο ελιγµών η ηγεσία της κουρδικής οργάνωσης ΡΥD και της πολιτοφυλακής ΥΡG να πιέσει ώστε να αποφύγει το παράδοξο ο κύριος όγκος του κουρδικού πληθυσµού να βρεθεί εντός της ζώνης ασφαλείας µε την υπόλοιπη βορειοανατολική Συρία γύρω από τη Ράκα να κατοικείται κυρίως από Αραβες;
Το εργαλείο πίεσης υπάρχει και έχει µέχρι στιγµής αποτρεπτική ισχύ που περιορίζει τα περιθώρια διαπραγµατευτικών ελιγµών των ΗΠΑ, και δεν είναι άλλο από την επιλογή προσέγγισης των PYDYPG µε την κυβέρνηση Ασαντ στη ∆αµασκό που θα άνοιγε τον δρόµο για ρωσική παρεµβολή µεταξύ Τουρκίας και Κούρδων της Συρίας.
Με τα παραπάνω δεδοµένα, είναι φανερό ότι αν υπάρξει συµβιβαστική φόρµουλα για τη ζώνη ασφαλείας την οποία θα επικυρώσουν οι Τραµπ - Ερντογάν στην Οσάκα, θα πρόκειται περισσότερο για προσωρινή αναγκαία για τις δυο πλευρές ανάπαυλα και εκεχειρία παρά για σταθερή βάση µιας δυναµικής εξοµάλυνσης.
(Photo: AP)
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια