Γράφει ο Πολύκαρπος Αδαμίδης
Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας τρέχουν. Όπως και στο σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών, αλλά και των ευρωπαϊκών θεσμών.
Πέρα από τις εθνικές εκλογές που επίκεινται σε σειρά κρατών-μελών, τόσο προγραμματισμένων, όσο και έκτακτων έχει ξεκινήσει και η μεγάλη διαπραγμάτευση για τη στελέχωση των μεγάλων θέσεων: Του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Ύπατου εκπροσώπου για την εξωτερική πολιτική.
Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα πιθανότητας εκλογών είναι η Ιταλία, που ο Σαλβίνι ενδυναμωμένος, ‘φλερτάρει’ με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, η Γερμανία, όπου ο μεγάλος συνασπισμός κλονίζεται και το φάσμα νέων εκλογών, αν δεν βρεθεί λύση εκ των ενόντων, προβάλει έντονο, η Γαλλία, που η Λεπέν ζητά νέες εκλογές, αλλά και η Βρετανία, που ο χειρισμός του Brexit, μετά μάλιστα την παραίτηση της Μέι, θα απαιτήσει κάποιας μορφής ‘λαϊκή’ νομιμοποίηση, μέσα από εκλογές ή δημοψήφισμα,
Από κοντά βέβαια και η διαχείριση των κοινοτικών πολιτικών και ‘εκκρεμοτήτων’.
Με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, μεταξύ άλλων, για τα εθνικά μας συμφέροντα την έκθεση-εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με Σκόπια και Τίρανα.
Πέρα από τους εύλογους προβληματισμούς για τις συνθήκες και το περιεχόμενο αυτής της έκθεσης, υπάρχει μπροστά μας το δεδομένο της 18ης Ιουνίου, οπότε και θα συνέλθει στο Λουξεμβούργο το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών για να λάβει τις σχετικές αποφάσεις.
Η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία, έχουν εκφράσει και σε προηγούμενη ευκαιρία και εισήγηση τον σκεπτικισμό τους, προκρίνοντας για σειρά λόγο την εμβάθυνση και όχι τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ιδίως μάλιστα για Σκόπια και Τίρανα, που και συνυφασμένα είναι με τις συγκρούσεις που ταλάνισαν την τελευταία εικοσαετία τα Δυτικά Βαλκάνια και μείζονα ερωτήματα προκαλούν για την ποιότητα και την επάρκεια των θεσμών τους και τη συμμόρφωσή τους με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Τρανταχτό παράδειγμα η ελληνική μειονότητα, που περνά τον παθών της τον τάραχο, μέσα από μια κυνική πολιτική ‘αλά Χότζα’ των Αλβανών. Κραυγαλέες παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων της, που περιστασιακά αναστέλλονται, δίκην παραχωρήσεων, για τη διαπραγμάτευση του αυτονόητου.
Παιδαριώδεις τακτικισμοί, που πρέπει να λάβουν τη δέουσα απάντηση και σε βάθος χρόνου.
Στην περίπτωση των Σκοπίων ειδικά, για τα οποία πιέζουν οι Γερμανοί επικαλούμενοι ‘διεισδύσεις από τη Ρωσία, την Κίνα, τους Άραβες’ και κάθε άλλες απίθανες δικαιολογίες, σαν αυτές που συνοδεύουν στη χώρα μας την πρόωρη διάλυση της Βουλής, ανακύπτουν μια σειρά από ερωτήματα.
Πέρα από το απαράδεκτο άρθρο 2, σύμφωνα με το οποίο η χώρα μας δε θα αντιταχθεί στην αίτηση των Σκοπίων για ένταξη σε οποιονδήποτε Διεθνή Οργανισμό, που δημιουργεί καραμπινάτες ευθύνες για τους εμπνευστές του, καθώς και το άρθρο 1.10 (β), τίθεται ζήτημα συμμόρφωσης των Σκοπιανών, με σειρά άρθρων της ελλειμματικής και ετεροβαρούς αυτής συμφωνίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 1.3 οι Σκοπιανοί αναλαμβάνουν τη δέσμευση να χρησιμοποιούν το όνομα Βόρεια Μακεδονία σε κάθε δράση συνυφασμένη με την κρατική τους υπόσταση και αντιπροσώπευση. Υποχρέωση που σε πλείστες όσες περιπτώσεις ‘γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους’.
Ακόμα και την παραμονή του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου ο Σκοπιανός ΥΠΕΞ Δημητρώφ, μιλάει για ‘Μακεδονία’. Καμία επίσης πρωτοβουλία δεν έχει αναληφθεί από πλευράς Σκοπιανών για να αποθαρρύνουν, κατά τα άρθρα 6.2 και 6.3 της Συμφωνίας των Πρεσπών, όσους εμφανίζονται στην Ελλάδα ως ‘Μακεδόνες’ και με δηλώσεις και συνεντεύξεις ρίχνουν ‘νερό στον μύλο’ της έντασης και των προκλήσεων.
Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να ενημερωθούμε αν οι Σκοπιανοί έχουν ανταποκριθεί κατά τις διατάξεις 8.1 ,8.2 και 8.3 στα ελληνικά αιτήματα, που θα έπρεπε να είχαν υποβληθεί, για την απομάκρυνση ‘μνημείων’ και ‘συμβόλων’ που θίγουν την ελληνική ιστορία και πολιτισμό.
Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίο να συνέλθει το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής και να καθορίσει την ελληνική θέση.
Ειδικά τώρα που επίκεινται εκλογές και η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει έχει δεσμευτεί, διά του Κυριάκου Μητσοτάκη, ότι η Ευρωπαϊκή πορεία των Σκοπίων, θα πρέπει να άρει τις αρνητικές συνέπειες των Πρεσπών. Οψόμεθα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια