Του Δημήτρη Τσαρδάκη
Μετά από τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα στις ευρωεκλογές της 26ης Μαϊου, όλοι περίμεναν τον πρωθυπουργό να βγει και να κάνει δηλώσεις και, προφανώς, να προκηρύξει εθνικές εκλογές. Και πράγματι έτσι κι έγινε, με κάποιες ώρες καθυστέρηση αφότου ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, ακριβώς στις δώδεκα τα μεσάνυχτα (πρώτη φορά έγινε αυτό!), ο πρωθυπουργός βγήκε σαν βρεγμένη γάτα μπροστά στον τηλεοπτικό φακό και αφού ψέλλισε μερικά μισόλογα για την ήττα του (την οποία και δεν παραδέχτηκε ευθέως), ανακοίνωσε ότι θα προκηρύξει εκλογές, όπως ήταν αναμενόμενο. Την ίδια ώρα το κυβερνητικό επιτελείο άρχισε να ψελλίζει το νέο αφήγημα για την επίθεση που δέχτηκε από ‘’γνωστά κέντρα εξουσίας’’, ενώ, συγχρόνως, κατάφερε να διατηρήσει ένα σοβαρό ποσοστό 24% από τις δυνάμεις του.
Και τώρα τα πολιτικά συμπεράσματα: Ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κριτήριο. Τιμώρησε την αλαζονεία και την αμετροέπεια της εξουσίας. Τιμώρησε εκείνους που τον ταπείνωσαν και τον πρόσβαλλαν, όταν για να υποκλέψουν την ψήφο του, τρεις μέρες πριν από τις εκλογές, του μοίρασαν εικοσάρικα και πενηντάρικα της επαιτείας. Τιμώρησαν εκείνους που δίχασαν τον ελληνικό λαό με τον βίαιο και ορχεοκεντρικό πολακικό λόγο της εξουσίας. Τιμώρησαν εκείνους που μονοπώλησαν με έναν καταγέλαστο τρόπο το ‘’ηθικό πλεονέκτημα’’ της Αριστεράς. Τιμώρησαν εκείνους που για να παραμείνουν όπως-όπως στην εξουσία, αγκάλιασαν και συνεργάστηκαν με την επίσης αλαζονική εθνο-λαϊκιστική δεξιά, η οποία εξαερώθηκε κυριολεκτικά. Τιμώρησαν εκείνους που πούλησαν αυτάρεσκα την Μακεδονία, χωρίς καν να ρωτήσουν τον ελληνικό λαό.
Αλλά συνέβη και κάτι το πιο συνταρακτικό, αλλά συγχρόνως και αναμενόμενο: O Αλέξης Τσίπρας, με την αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική του, διέλυσε τη μεσαία επιχειρηματική τάξη και μάλιστα εσκεμμένα (προκειμένου δήθεν να βοηθήσει τους φτωχούς). Η μεσαία αστική επιχειρηματική τάξη είναι εκείνη που στηρίζει την ελληνική οικονομία και παράγει πλούτο. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να αποδοθούν τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω θεώ. Η θυμωμένη μεσαία αστική τάξη (και όχι μόνον) εξαέρωσε τον ΣΥΡΙΖΑ και το λαϊκιστικό προφίλ του. Ο Αλέξης διέλυσε τα πανεπιστήμια και τα μετέτρεψε σε χώρους, όπου, αντί να παράγεται επιστημονική γνώση, έρευνα, αναστοχασμός και αμφισβήτηση, όπως σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, παράγονται βόμβες μολότοφ και γίνεται διακίνηση ναρκωτικών. Τελικά, όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.
Και τώρα το παραμύθι με τους ‘’λίγους και τους πολλούς’’ και με τα ‘’ηθικά πλεονεκτήματα’’ της Αριστεράς τελείωσε. Χρειάζεται όμως προσοχή! Η Νέα Δημοκρατία, που είναι η πρώτη και αδιαμφισβήτητη δημοκρατική δύναμη στη χώρα, θα πρέπει να εκφέρει έναν σοβαρό πολιτικό λόγο, χωρίς αλαζονεία, χωρίς διακρίσεις και φανατισμό και να μην είναι ούτε με τους λίγους ούτε με τους πολλούς. Να είναι με όλους τους Έλληνες που αγαπούν την πατρίδα τους, με σεβασμό στους ανθρώπους της εργασίας που παράγουν πλούτο. Και προπαντός να είναι με τα νέα παιδιά και τους νέους φοιτητές που αναγκάστηκαν να εκπατριστούν, προκειμένου να σπουδάσουν και να εργαστούν σε χώρες που αναγνωρίζουν την αξιοσύνη και την εργατικότητα των νέων. Τους 17άρηδες δεν πρέπει να τους χρησιμοποιούμε για εκλογική πελατεία, αλλά πρέπει να τους ανοίξουμε τον δρόμο και να τους δώσουμε τα φτερά για να δημιουργήσουν μία κοινωνία, που θα παράγει επιχειρηματικό πλούτο, για να περισσεύει και να παίρνουν όλοι το μερίδιό τους. Σε προηγούμενο άρθρο μου για ‘’τα τρία τελευταία λεπτά της Αριστεράς’’, είχα δηλώσει ότι στις επερχόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν, η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι εκκωφαντική. Δεν διαψεύστηκα.
* Ο κ. Δημήτρης Τσαρδάκης είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας και Ομότιμος καθηγητής του πανεπιστημίου Πατρών
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια