Η Μητσοτακική δεξιά αποδεικνύει ξανά ότι είναι τυφλά ταγμένη στον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό

Του system failure

Μετά τις νέες δηλώσεις Μητσοτάκη που προμηνύουν εργασιακό μεσαίωνα, ήρθε άλλη μια δήλωση για να επιβεβαιώσει τη απόλυτη αφοσίωσή του, αλλά και την αφοσίωση του κόμματός του (σε βαθμό θρησκευτικής ευλάβειας) στον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό.

«Δεν θα είχα καμία αντίρρηση να δοκιμάσουμε σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας να διοικηθεί σε σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα. Ξέρω ότι θα βγουν τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ και θα πουν ότι ιδιωτικοποιώ την υγεία. Εμένα με ενδιαφέρει το παρεχόμενο αποτέλεσμα. Το δημόσιο δεν είναι κατ’ ανάγκην κρατικό. Εμένα με ενδιαφέρει η υγεία να είναι δημόσια», είπε μέσα στο φιλικό περιβάλλον του ΣΚΑΙ.

Φυσικά, δεν χρειάζεται να είναι κανείς τρολ κανενός ΣΥΡΙΖΑ για να καταλάβει ότι ο αρχηγός της ΝΔ προετοιμάζει το έδαφος για πλήρη ιδιωτικοποίηση και του τομέα της υγείας, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Υπάρχουν όμως ορισμένες φράσεις του Μητσοτάκη και των στελεχών της ΝΔ που δείχνουν ότι μάλλον έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα και τις ραγδαίες εξελίξεις που διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο. Για παράδειγμα, αυτό το «είμαστε σε έναν κόσμο που αλλάζει και πρέπει οι εργαζόμενοι, οι επιχειρήσεις και το κράτος να προσαρμοστούν σε αυτή τη νέα πραγματικότητα», δείχνει να αγνοεί τη λαϊκή επιταγή για αλλαγή πολιτικής και να λαμβάνει υπόψη μόνο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που επιζητά φυσικά συνθήκες εργασιακής δουλείας και ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία.

Πράγματι, ο κόσμος αλλάζει, αλλά αυτός ο κόσμος δεν περιλαμβάνει μόνο τις μεγάλες εταιρίες και τις ραγδαίες εξελίξεις στην τεχνολογία. Περιλαμβάνει και τις κοινωνίες, που ζητούν επιτακτικά την αλλαγή μοντέλου. Αν τα στελέχη της ΝΔ και των Ευρωπαίων ομοϊδεατών τους δεν ήταν τυφλωμένα από την φανατική τους προσήλωση στον καταστροφικό νεοφιλελευθερισμό, θα το είχαν ήδη καταλάβει.

Γιατί θα έβλεπαν το πόσο απέτυχε η πλήρης ιδιωτικοποίηση της υγείας και της παιδείας στις ΗΠΑ. Θα έβλεπαν ότι η ιδιωτική υγεία δημιούργησε μια ζούγκλα στην οποία επιβιώνει κανείς μόνο αν έχει αρκετά χρήματα. Ότι τα λόμπι και οι φαρμακευτικές εταιρίες θησαυρίζουν από τις όλο και μεγαλύτερες αυξήσεις στα φάρμακα και τις παροχές υγείας. Θα έβλεπαν ακόμα ότι η ιδιωτικοποίηση της παιδείας οδήγησε σε καταχρεωμένους απόφοιτους που αγωνίζονται μια ζωή να αποπληρώσουν το φοιτητικό τους δάνειο και δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να βρουν δουλειά στις μεγάλες εταιρίες που υπεραυτοματοποιούν την παραγωγή και απολύουν εργαζόμενους, πετσοκόβοντας ταυτόχρονα τους μισθούς.

Ως εκ τούτου, θα έβλεπαν ότι οι κοινωνίες, ακόμα και στις πατρίδες του ακραίου νεοφιλελευθερισμού επιζητούν ριζική ανατροπή του σημερινού μοντέλου.

Στις ΗΠΑ, οι προοδευτικές δυνάμεις μέσα στο Δημοκρατικό κόμμα κερδίζουν έδαφος με σύνθημα τη δημόσια υγεία και παιδεία. Συνεχόμενες δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερά τη δραματική στροφή της Αμερικανικής κοινωνίας και κυρίως της νεολαίας που προτιμούν ανάλογες πολιτικές και αποδοκιμάζουν τις ιδιωτικοποιήσεις.

Στην άλλη πατρίδα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, ο πολύ 'Αριστερός' για τα δεδομένα της Θατσερικής Βρετανίας, Τζέρεμι Κόρμπιν, κερδίζει συνεχώς σε δημοτικότητα με ανάλογη πολιτική ατζέντα, παρά τις συνεχείς επιθέσεις προπαγάνδας από τα μίντια που ελέγχονται από το μεγάλο κεφάλαιο. Επιπλέον, η γνώμη των Βρετανών πολιτών για τις ιδιωτικοποιήσεις έχει ουσιαστικά αντιστραφεί και οι πολίτες κινητοποιούνται ενάντια στα σχέδια ιδιωτικοποίησης του εθνικού συστήματος υγείας μέσα από διάφορες πρωτοβουλίες.

Αλλά η Μητσοτακική δεξιά δεν τα βλέπει όλα αυτά. Είτε γιατί δεν θέλει, είτε γιατί δεν μπορεί.

Υπάρχει όμως κάτι ακόμα πιο τραγελαφικό στη συμπεριφορά του Μητσοτάκη και των στελεχών του. Συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν ασκήσει ποτέ εξουσία σ'αυτόν τον τόπο. Λες και δεν ήταν αυτοί που μαζί με το ΠΑΣΟΚ έκαναν τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις καθεστώς. Όπως άλλωστε και τις μίζες, την οικογενειοκρατία και τη αλόγιστη σπατάλη δημόσιου χρήματος. Πράγματα που συνέβαλαν στη χρεοκοπία της χώρας.

Ακόμα λοιπόν και αν έχει δίκιο ο Μητσοτάκης όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις (που δεν έχει), πώς είναι δυνατόν να τον εμπιστευτούμε ότι θα κάνει σωστά τη δουλειά αυτή τη φορά; Τι αξιοπιστία διαθέτουν αυτός και τα στελέχη του ώστε να εγγυώνται ότι δεν θα ξαναζήσουμε τα ίδια φαινόμενα;