Το νέο κόλπο του Τσίπρα με την "απειλή" εθνικών εκλογών τον Ιούνιο

Ο πρωθυπουργός και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά δεν αποκλείουν έκτακτες εκλογές αν τα αποτελέσματα για τις Ευρωεκλογές δεν κριθούν ικανοποιητικά

Και ενώ επί τέσσερα χρόνια βεβαιώνει πεισματικά ο πρωθυπουργός ότι οι εθνικές εκλογές θα διεξαχθούν τον Οκτώβριο του 2019, εχθές περιέργως, ο ίδιος και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν απέκλεισαν την προοπτική διεξαγωγής εκλογών εκτάκτως, τον Ιούνιο, αν τα αποτελέσματα για τις Ευρωεκλογές, δεν κριθούν ικανοποιητικά για την κυβέρνηση.

Όπως το διετύπωσε ο πρωθυπουργός, μου δίνει την εντύπωση ότι "απειλεί" με εκλογές τους Αριστερούς, αν δεν ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και η απειλή συνίσταται στο ότι πολλοί από αυτούς που βολεύθηκαν σε διάφορες θέσεις ή τους ανατέθηκαν έργα, θα ξαναγυρίσουν στα παλιά, μακριά από τα μεγαλεία. Υπάρχουν πολλοί σαν τον Πετσίτη, έστω και μικρότερου βεληνεκούς.

Απειλεί όμως και όσους δεν βολεύθηκαν, αλλά ως Αριστεροί έχουν ελπίδες να βολευθούν κι αυτοί. Πιστεύει, ότι έτσι θα εξαναγκαστεί το τμήματα της Αριστεράς που εμπεριέχεται στους αναποφάσιστους, να σκεφθεί το βόλεμα και να υποστηρίξει το ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν έχει άλλη ικανοποιητική εξήγηση η αναφορά σε ενδεχόμενο εκτάκτων εθνικών εκλογών, διότι είναι προφανές, ότι με ήττα της κυβέρνησης με μεγάλη διαφορά δεν έχει συμφέρον να προκηρύξει άμεσα εκλογές, με νωπή την αποτυχία. Απεναντίας, συμφέρει η μετάθεση των εθνικών εκλογών σε μεταγενέστερο χρόνο, προκειμένου να ρίξει πάλι κάποια ψίχουλα στον λαό και να τον παραπλανήσει.

Εθνικές εκλογές μέσα στον Ιούνιο συμφέρει να προκηρύξει η κυβέρνηση, μόνον α η διαφορά από τη Ν.Δ. είναι μικρότερη από αυτήν που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις. Κάτω δηλαδή από το 5%. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, ο χαμένος θα επιχειρήσει να ανακάμψει. Δεν θα ξαναριχτεί στον στίβο με λαβωμένο ηθικό και με την αντιπολίτευση να επιχειρηματολογεί ότι ο λαός απέσυρε την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση της Αριστεράς.

Πιστεύω, ότι το νέο κόλπο του Α. Τσίπρα, είναι μια τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια, να επιστρέψουν οι Αριστεροί που φαίνεται ότι τον εγκατέλειψαν, μετά την παταγώδη αποτυχία να φέρει ένα θετικά αποτέλεσμα σε κάποιον τομέα της οικονομικής αλλά και εξωτερικής πολιτικής. Αυτό φαίνεται άλλωστε, με τις μαυρογιαλούρικες παροχές παραμονές των εκλογών, που στερούν πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ το δικαίωμα να ψελλίζει ότι διαθέτει "ηθικό πλεονέκτημα". Αποδείχθηκε πλέον, σ’ αυτούς που δεν ήξεραν, ότι ήταν μια σαπουνόφουσκα.

Γιατί απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ; Επειδή κυβέρνησε με όλα τα συμπλέγματα που ακολουθούν την Αριστερά εναντίον των επιτυχημένων, τους οποίους βρήκε ευκαιρία να εκδικηθεί. Αυτό ομολογήθηκε από τους ίδιους, με την κατάργηση τω αριστείων, και με τον ανεκδιήγητο υπουργό α-παιδείας, να την χαρακτηρίζει ρατσιστική! [Αν ενδιέφερε τον υπουργό η ελληνική Παιδεία, θα γνώριζε την παρότρυνση των προγόνων μας «αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων». Όχι μόνον να αριστεύεις, αλλά και να επιδιώκεις να υπερέχεις των άλλων. Μόνον έτσι εξελίσσεται μια κοινωνία]

Βεβαίως, η μεγάλη καταστροφή στην εθνική οικονομία, προήλθε από το μίσος εναντίον της μεσαίας τάξης, των επιτυχημένων δηλαδή πολιτών, που με την δραστηριότητά τους, φέρνουν χρήμα για να βολεύονται οι σύντροφοι του Α. Τσίπρα. Θυμίζω μόνον την απίστευτη δήλωση της Καφαντάρη: «Η εποχή που κάποιος είχε μαγαζί και ήταν αφεντικό του εαυτού του, τελείωσε».

Χρειάζεται να εξηγήσω άραγε, τι σημαίνει αυτό; Αφεντικό πλέον είναι το κόμμα, όπως και στην Σοβιετική Ένωση, ή την Αλβανία. Αυτό είναι το όνειρό τους. Στην δε αυτονόητη ερώτηση που τους γίνεται, «μα καλά, δεν είδατε ότι αυτό το σύστημα κατέρρευσε με πάταγο;», η απάντηση είναι ότι το σύστημα είναι σωστό, αλλά δεν εφαρμόστηκε σωστά. Πιστεύουν, ότι εκεί που απέτυχε ο Λένιν και ο Στάλιν, θα πετύχει ο Τσίπρας και ο Καρανίκας. [Ανθ’ ημών ο Γουλιμής, όπως είχε πει ο Τρικούπης].

Υ.Γ. Προ ημερών είχα αναφερθεί στον βομβαρδισμό του Ισραήλ ενός στρατιωτικού στόχου του Ιράκ. Κατά σύμπτωση, μετά από δύο ημέρες, στο ιρακινό κοινοβούλιο, κατατέθηκε πρόταση νόμου, για απαίτηση αποζημίωσης από το Τελ Αβίβ για επίθεση που πραγματοποίησε πριν από 38 χρόνια. Ο βουλευτής του ιρακινού κοινοβουλίου, Αντί Αβάτ, σε γραπτή δήλωσή του αναφέρει ότι στις 7 Ιουνίου του 1981, όταν το Ιράκ έχτιζε τον πυρηνικό του αντιδραστήρα, έγινε η ισραηλινή επίθεση προκαλώντας τεράστιες ζημιές.

Για τον λόγο αυτόν έχει υποβάλει στο Κοινοβούλιο πρόταση με την οποία ζητά αποζημίωση από το Ισραήλ. Στην πρότασή του επισημαίνει ότι η ισραηλινή επίθεση έγινε κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών και ότι το Ιράκ έχει έννομο δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση. Μόνον που και το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι είχε έννομο συμφέρον, επειδή η κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου, σήμαινε προετοιμασία επίθεσης κατ’ αυτού.

Ο Μακεδών

Πηγή Voria .gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.