Γράφει ο Τάσος Παπαδόπουλος
Οι προσδοκίες των μεν και των δε είναι μεγάλες. Η κυβέρνηση μέσω των οικονομικών μέτρων που στο παραπέντε των εκλογών, επιδιώκει να αναστρέψει το αρνητικό κλίμα που υπάρχει γι’ αυτήν, και η αξιωματική αντιπολίτευση να αποδείξει με μια διευρυμένη νίκη, ότι ο Σύριζα έχει χάσει την πρωτοκαθεδρία στο εκλογικό σώμα.
Το Κίνημα Αλλαγής αγωνίζεται για να σταθεροποιηθεί στην τρίτη θέση, ενώ τα δύο αντιευρωπαϊκά κόμματα, οι ακροδεξιά της Χρυσής Αυγής και το ΚΚΕ τρέχουν να διασφαλίσουν τον δεύτερο ευρωβουλευτή.
Στον ορίζοντα δημοσκοπικά προβάλει και ένα ακόμη αντιευρωπαϊκό προσωποπαγές κόμμα, που βρίσκεται μεταξύ δεξιάς και ακροδεξιάς, φλερτάρει με τη Μόσχα και έχει κάνει σημαία μαζί με άλλους απερχόμενους ανεδαφικά συνθήματα, όπως την πλήρη κατάργηση της συμφωνίας των Πρεσπών.
Στο εύλογο ερώτημα ποια Ευρώπη θέλουμε και γιατί τελικά ψηφίζουμε, η απάντηση είναι ότι με ολίγα στοιχεία και πληροφορίες γύρω από την Ευρωβουλή και το ρόλο της, θα πάνε οι πολίτες στις 26 Μαΐου στις κάλπες.
Ελάχιστα έχουμε ακούσει, από την πληθώρα των Μέσων που μας βομβαρδίζουν καθημερινά με πληροφοριακό υλικό, για την Ευρώπη, την θέση μας σε αυτήν, τα πραγματικά δικαιώματά μας και για τον ρόλο που παίζει στην ζωή μας.
Σκόρπια πράγματα ακούγονται, που πνίγονται μέσα στον ορυμαγδό των εκατέρωθεν καταγγελιών, που συχνά πυκνά έχουν και υβριστικό περιεχόμενο.
Βεβαίως, πέρα από τις ευρωπαϊκές εκλογές, υπάρχουν και οι αυτοδιοίκητές. Αν ρωτήσει κανείς ένα πολίτη τυχαία στο δρόμο, τι κάνει ο Δήμαρχος και τι ο Περιφερειάρχης, είναι αμφίβολο αν σε είναι σε θέση να απαντήσει.
Και για να μην αοριστολογούμε, για παράδειγμα τα σκουπίδια. Οι Δήμαρχοι έχουν την ευθύνη της αποκομιδής, ενώ οι Περιφερειάρχες να λύσουν το ακανθώδες πρόβλημα της επεξεργασίας στερεών αποβλήτων.
Υπάρχουν όμως και οι ευθύνες των πολιτών. Να μην πετάνε τα σκουπίδια όπου βρουν, αρκεί να είναι μακριά από το σπίτι τους, αλλά και να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία ανακύκλωσης, που κινείται ασθμαίνοντας.
Μολονότι παρέχονται από την Ευρώπη, που κάποιοι απαξιώνουν, αφειδώς τα κονδύλια για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων, εν τούτοις οι έντονες διαμάχες που αφορούν την χωροθέτηση των ΧΥΤΑ, προκαλούν τοπικούς εμφυλίους.
Και να σκεφθεί κανείς, ότι η σύγχρονη τεχνολογία, που είδαν πολλοί δημοτικοί άρχοντες στη Βιέννη για παράδειγμα, έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούν να συνυπάρχουν, χωρίς προβλήματα, εντός του πολεοδομικού ιστού μιας μεγάλης πόλης, οι άνθρωποι και ένα εργοστάσιο ειδικής καύσης των στερεών αποβλήτων, που παράγει ενέργεια, χωρίς να επιβαρύνεται το περιβάλλον.
Όμως παρά τους νόμους που παράγονται στη χώρα μας, όπως το ψωμί, υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις σύγχυση αρμοδιοτήτων, ανάμεσα στους δύο βαθμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά και της Κεντρικής Διοίκησης.
Το είδαμε στη Μάνδρα, το είδαμε στο Μάτι. Το ποιος κάνει τι, και στην ώρα του, για να περιορίσει στο ανθρώπινο δυνατό μια καταστροφή, παραμένει εν έτει 2019, ζητούμενο στη χώρα μας.
Και να σκεφθεί κανείς ότι τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα. Όταν οι αντιδράσεις από ένα ηχητικό ντοκουμέντο την ώρα της μεγάλης πυρκαγιάς στο Μάτι, δεν είναι να ξαναδούμε την λειτουργία αυτού του έρημου κράτους στο σύνολό του, αλλά δηλώσεις, όχι από οποιονδήποτε, αλλά από τον Α. Τσίπρα ότι πρόκειται για ξαναζεσταμένο φαγητό, τότε αυτή η χώρα δεν έχει αύριο και ζει την παρακμή της, μόνο για το σήμερα.
Μπορεί τα συνθήματα να δίνουν και να παίρνουν, όμως αυτό που δεν ακούμε είναι κάτι που αφορά την ουσία, της κάθε επί μέρους εκλογικής αναμέτρησης.
Γιατί οι Ευρωεκλογές, που κατά Τσίπρα χθες ήταν ντέρμπι, σήμερα είναι ψήφος εμπιστοσύνης και αύριο δεν ξέρουμε άραγε τι, έχουν κάποιο συγκεκριμένο περιεχόμενο. Από τη μια να αναδείξουν 21 υποτίθεται τους ικανότερους γι’ αυτό που θα κάνουν στην Ευρωβουλή, κι από την άλλη άξιους τοπικούς άρχοντες, που θα λύσουν τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών, τόσο σε επίπεδο Δήμων, όσο και σε αυτό των Περιφερειών.
Με αυτή την έννοια, κι επειδή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσφέρουν χρήσιμές πληροφορίες, καλό θα ήταν να ανακαλύψουμε τους πιο ικανούς που θα μας εκπροσωπήσουν, σε αυτές τις πολυεπίπεδες εκλογές.
Ο χρόνος υπάρχει να μελετήσουμε τα πρόσωπα, και να επιλέξουμε την σοβαρότητα των συνδυασμών που θα προτιμήσουμε.
Ας μην ξεχνάμε ότι θα ορίσουμε εκπροσώπους, που θα λειτουργήσουν για λογαριασμό μας στην Ευρώπη, στην Περιφέρεια και στην Πόλη μας. Γιατί την επομένη, μια και ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, δεν θα έχουμε το δικαίωμα να ζητάμε τα ρέστα από ανθρώπους, που είτε δεν μπορούν είτε δεν θέλουν να πράξουν κάτι θετικό για τις μικρές κοινωνίες, ή για το σύνολο της χώρας μας…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια