Γράφει ο Γιάννης Ξηντάρας *
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής
Συχνά στη ζωή μας έχουμε να πάρουμε αποφάσεις είτε για απλά, καθημερινά θέματα είτε για πιο σοβαρά. Πολλές φορές έχουμε σκεφτεί πως θα θέλαμε κάποιος άλλος να αποφασίσει για εμάς, κάποιος άλλος να πάρει το βάρος της απόφασης, για να νιώσουμε πιο «ελαφροί». Μας δημιουργούνται αισθήματα πίεσης και άγχους , όταν έχουμε να πάρουμε μία απόφαση λόγω του αποτελέσματός και των συνεπειών της, το οποίο μπορεί να αρέσει είτε σε εμάς είτε στους άλλους. Εκείνες τις στιγμές είναι που οι περισσότεροι, θέλουμε όσο τίποτα άλλο να μεταφέρουμε το βάρος της απόφασής μας σε κάποιον άλλον!
Θα έχετε προσέξει πως όταν είναι να πάρουμε μία απόφαση, «τρώμε» αρκετό από τον πολύτιμο μας χρόνο. Λέτε να υπάρχει κάποια λύση ώστε να μας διευκολύνει από το βάρος της απόφασης…;
Από την άλλη πλευρά, όταν έχουμε αποφασίσει να κινηθούμε με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο, αμφιβάλλουμε για την εγκυρότητα της απόφαση μας. «Έπραξα σωστά;», «Τι αντίκτυπο θα έχει μελλοντικά σε εμένα ή και τους γύρω μου;». Αγωνιούμε και νιώθουμε αβοήθητοι μπροστά σε τέτοιες στιγμές. Τέτοιες αποφάσεις συνήθως έχουν να κάνουν με την υγεία μας, τη σχέση μας, τη δουλειά μας, την οικογένεια μας, ή τις σχέσεις με τον περίγυρο μας .
Συνήθως το πρώτο άτομο που σκεφτόμαστε όταν παίρνουμε μία απόφαση είναι το δικό μας όφελος. Ταυτόχρονα όμως, την ίδια στιγμή σκεφτόμαστε, τι αντίκτυπο θα έχει για τους άλλους αυτές οι αποφάσεις; Θα τους στενοχωρήσουμε, θα τους δυσκολέψουμε, εντέλει μήπως θα τους πληγώσουμε;
Άλλη μία σκέψη είναι αν αυτή η απόφαση, θα μας κάνει καλό; Θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι; Ή είναι ένας τρόπος που θα δημιουργηθεί κάποιο κακό στον εαυτό μας. Για παράδειγμα, αποφασίζουμε να σταματήσουμε μία σχέση που ενώ είχαμε αισθήματα, δεν περνάγαμε καλά. Ή αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε γυμναστήριο που δεν μας αρέσει, αλλά θα μας βοηθήσει στην προσπάθεια της απώλειας των περιττών κιλών μας.
Επίσης, βοηθά αυτή η απόφαση στο να επιτύχουμε και να εφαρμόζουμε εκείνες τις αρχές που διέπουν και μας κάνουν πιο ολοκληρωμένους, ελεύθερους από τους περιορισμούς των νοητικών μας αναταραχών; Αυτή η απόφαση μας κάνει να νιώθουμε πιο ήρεμοι;
Όλα αυτά θα μπορούσαμε να πούμε πως στηρίζονται σε μια ώριμη από τις εμπειρίες κοινή λογική. Ωστόσο... γυρνώντας στο παρελθόν, θα παρατηρήσουμε πως μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα που δεν μπορούμε να τα κατανοήσουμε με την κοινή λογική. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ίσως χρειάζεται να αφεθούμε στα χέρια της ίδιας της ζωής, που έχει κι εκείνη τους δικούς της κανόνες και αρχές. Έχοντας κι αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας, μπορούμε να έχουμε μια σταθερότητα και ηρεμία στην καθημερινότητά μας.
* Ο Γιάννης Ξηντάρας είναι Ψυχολόγος στο Περιστέρι, απόφοιτος Πανεπιστημίου Αθηνών και Strathclyde University. Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας, επιστημονικός υπεύθυνος στο Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης «Επαφή».
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια