Η επέτειος της Εθνεγερσίας του 1821 πλησιάζει και μας θυμίζει εκείνα που φαίνεται ότι λησμονεί η άρχουσα τάξη: Η Τουρκία είναι θανάσιμος εχθρός της Ελλάδας. Όσο και να προσπαθούν ορισμένοι να χρυσώσουν το χάπι, τα γεγονότα παραμένουν γεγονότα και οι αριθμοί δεν αλλάζουν με τις περί αυτών ερμηνείες.
Οι Έλληνες σκλαβώθηκαν επί περίπου τέσσερις αιώνες από έναν αλλόφυλο και αλλόπιστο δυνάστη και μπόρεσαν -σε κάποιον βαθμό- να γίνουν αφεντικά στις ζωές τους όταν σήκωσαν τα όπλα εναντίον του. Ούτε από γαλιφιές ούτε από διαβήματα ούτε από κούφια λόγια και... άψογον στάσιν καταλάβαιναν οι Οθωμανοί. Μόνο η ισχύς και η άσκησή της τους «έπεισαν» να φύγουν από τον τόπο μας.
Τώρα ο Ερντογάν μιλάει για «φέρετρα», στα οποία θα μπουν όσοι αμφισβητήσουν την κυριαρχία επί της Κωνσταντινούπολης, και για τη Σμύρνη, που «ρίχνει τους γκιαούρηδες στη θάλασσα», επειδή έχει βρει μπόσικη την κυβέρνηση, η οποία τρέφει μια φυσική αντιπάθεια και αποστροφή για όσα οι Έλληνες θεωρούν εθνικά θέματα.
Είναι καλή ευκαιρία για τους Τούρκους να μπουν στο «παιχνίδι», να ζητήσουν ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι και να πάρουν τα περισσότερα. Όταν βλέπουν την κυβέρνηση της άκρας Αριστεράς να δίνει γην και ύδωρ στους ανύπαρκτους Σκοπιανούς, ακούν τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Κοτζιά να δηλώνει ότι δεν πρέπει να «είμαστε μοναχοφάηδες στην εκμετάλλευση του Αιγαίου» (αναφερόμενος στη στάση που πρέπει να κρατήσουμε απέναντι στην Τουρκία) και να αμφισβητεί την ΑΟΖ του Καστελόριζου (!), θεωρούν ότι ανοίγεται ένα πεδίο ανέξοδων νικών για τη διεκδικητική διπλωματία τους.
Όταν οι Τούρκοι βλέπουν απέναντί τους έναν διεθνιστή πρωθυπουργό να λέει «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;», σκέφτονται ότι είναι μάλλον απίθανο να βρουν στο μέλλον μια τόσο εθνομηδενιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα, η οποία θα μπορούσε να τους δώσει πάσης φύσεως δικαιώματα.
Γι' αυτό γρυλίζει ο Ερντογάν. Διότι έχει απέναντί του εθνομηδενιστές που δεν θα διστάσουν να δώσουν οτιδήποτε από την Ελλάδα για να έχουν το... κεφάλι τους ήσυχο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια