Γράφει ο Τάσος Παπαδόπουλος
Ακούμε μετά την αποχώρηση Καμμένου από την συγκυβέρνηση, τον Α. Τσίπρα και την παρέα του να σκιαμαχούν εναντίον της ακροδεξιάς με κορώνες, που πονηρά την ταυτίζουν με τον νεοφιλελευθερισμό και μέσω αυτού με τη Νέα Δημοκρατία.
Κι όλα αυτά τα κάνουν πακέτο και συνθήματα εν όψει των ευρωεκλογών και τα απευθύνουν στους ευρωπαίους, που τους καλούν να συμπτύξουν μέτωπο μαζί με τους οικολόγους και την κεντροαριστερά.
Όλα αυτά τα συνθήματα για την Ευρώπη είναι κενά περιεχομένου, μια και στην Γερμανία κυβερνάει για δεύτερη τετραετία ο λεγόμενος μεγάλος συνασπισμός, ανάμεσα στην κεντροδεξιά της Μέρκελ και τους Σοσιαλιστές.
Συνασπισμός τον οποίο ευλόγησε και ο Α. Τσίπρας, όταν κατά τις επώδυνες διεργασίες παρενέβη, ζητώντας από τα δύο μέρη να συνεργαστούν.
Στη Γαλλία κυβερνάει ο Μακρόν, με κεντρώα προέλευση, ενώ στην Ιταλία η ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά μαζί με το Κίνημα των 5 Αστέρων που εμφανίστηκε ως αντισυστημική κίνηση, έχουν συνθέσει μια παράταιρη συμμαχία, που ιδεολογικά μόνο σύγχυση προκαλεί.
Υπάρχει και ο υπόλοιπος νότος η Ισπανία και η Πορτογαλία, που κουμπώνουν με τις σημερινές προτιμήσεις Τσίπρα, όμως εκεί δεν το έπαιξαν αντιμνημονιακοί, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, ούτε έκαναν τα καραγκιοζιλίκια του Τσίπρα, που ανακάλυψε τον κίνδυνο της ακροδεξιάς κατόπιν εορτής, μετά δηλ. από την αποχώρηση του Π. Καμμένου.
Αλλά να δούμε ποιος είναι εκείνος που επωάζει το αυγό του φιδιού, την ακροδεξιά, ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης.
Μήπως η συμφωνία των Πρεσπών, που έγινε εν κρυπτώ, χωρίς όχι μόνο την συναίνεση, αλλά και την ενημέρωση Βουλής και Κομμάτων, αλλά και χωρίς απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, δεν οδηγεί κάποια μερίδα πολιτών σε ακροδεξιές τύπου Βελλόπουλου τοποθετήσεις;
Βεβαίως κατά Τσίπρα οι εκατοντάδες χιλιάδες που βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν ήταν ακραίοι, άρα ακροδεξιοί και παράλληλα μη σκεπτόμενοι Έλληνες. Ποιος το λέει αυτό, ο απαίδευτος ένοικος του Μαξίμου, που την έβγαλε έξω από το σχολείο, οργανώνοντας καταλήψεις και έξω από το Πολυτεχνείο, που έφτασε ως εκεί με κόλπα τύπου Ρουμανίας.
Τα λέει ο πεπαιδευμένος Τσίπρας που πήρε υπό μάλης την πρόταση Ζάεφ για Μακεδονία του Ίλιντεν και την περιέφερε στα κόμματα, νομίζοντας ότι έπιασε τον πρώτο λαχνό του τζόκερ.
Η δημοκρατική νομιμοποίηση της συμφωνίας είναι τέλος διάτρητη, μια και εγκρίθηκε από μια ισχνή πλειοψηφία συναλλαγής και παροχών για βολέματα σε ευρωψηφοδέλτια και αλλαγές του νόμου του ασυμβιβάστου βουλευτή και υποψηφίου, δύο μόλις μήνες πριν από την εκλογική αναμέτρηση της 26ης Μαΐου.
Αυτό το πολιτικό κομφούζιο και τα αντίστοιχα τερτίπια απογοητεύουν τους πολλούς. Και βεβαίως ο Τσίπρας που καταγγέλλει την ακροδεξιά και δολίως μέσω νεοφιλελευθερισμού επιδιώκει να την ταυτίσει με τη ΝΔ, στον άθλιο τακτικισμό του, επιδιώκει με κάθε τρόπο να την ενδυναμώσει, ελπίζοντας έτσι, ότι θα περιορίσει το εύρος της ήττας του, μια και έτσι θα περιοριστεί εκλογικά η κεντροδεξιά.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η δίκη της Χρυσής Αυγής, που άρχισε το 2014 δεν λέει να τελειώσει. Όταν δεν διατίθεται σε μόνιμη βάση μια αίθουσα για την διεξαγωγή της, κι όταν πλην του Προέδρου οι υπόλοιποι δικαστές είναι φορτωμένοι και με πολλές άλλες υποθέσεις, είναι φυσικό να πηγαίνει πίσω η δίκη των Χρυσαυγητών.
Όμως στην ακροδεξιά οδηγούνται κάποιοι πολίτες και από άλλες δράσεις ή εσκεμμένες παραλήψεις, της παρούσας τρικολόρε κυβέρνησης.
Όταν η αστυνομία δεν βρίσκεται στις γειτονιές, αλλά έξω από τα σπίτια των αξιωματούχων της κυβέρνησης και του Τσίπρα και στις ομιλίες χωρίς ακροατήριο των στελεχών της κυβέρνησης για να απωθήσουν και να συλλάβουν διαμαρτυρόμενους πολίτες.
Είναι λοιπόν η ανασφάλεια των πολιτών, που πλήττονται από τις μεγάλες συμμορίες κατά βάση αλλοδαπών, που ήρθαν από χώρες που δεν υπάρχουν πολεμικές συγκρούσεις και δεν επαναπροωθούνται στους τόπους καταγωγής τους, ακόμη και μετά την έξοδό τους από τα σωφρονιστικά καταστήματα.
Σε κάτι τέτοιους δίνει αφειδώς υπηκοότητα ο Τσίπρας, μια και τους θεωρεί δεδομένους ψηφοφόρους του, αποκλείοντας ταυτόχρονα τους 500.000 Έλληνες, που έφυγαν λόγω κρίσης από τη χώρα μας.
Η ανομία στα πανεπιστήμια με την επαναφορά του ασύλου, στα οποία διακινούνται από ναρκωτικά μέχρι λαθραία τσιγάρα και η βία που ασκείται σε καθηγητές και φοιτητές, τι μήνυμα άραγε δίνει στους πολίτες και που τους οδηγεί;
Το γνωστικό περιεχόμενο των σπουδών με τις αλλαγές που ο ιδεοληπτικός Κ. Γαβρόγλου έχει επιβάλει, μετατρέπει τα σχολεία σε χώρους όχι γνώσης, αλλά συγκρούσεων και ανομίας ανάμεσα στους μαθητές.
Στην υγεία η κατάσταση που επικρατεί, με τα ράντζα που ζουν και βασιλεύουν, τους θανάτους από τον ιό της γρίπης, που ξεπέρασαν κατά πολύ τους εκατό και τον αρμόδιο υπουργό περί άλλα να τυρβάζει, όπως τα δάνεια των κομμάτων και τα σκάνδαλα, που παρά τις εργώδεις προσπάθειες δεν αγγίζουν πολιτικά πρόσωπα, ποια άραγε μηνύματα δίνουν στους πολίτες;
Η υποψηφιότητα της Μυρσίνης Λοϊζου, που ήρθε από το πουθενά με αποσκευές τις αναρτήσεις της υπέρ των αναρχικών και των τρομοκρατών, πέρα από το θέμα της παράνομης είσπραξης επί μια και πλέον πενταετία της σύνταξης της πεθαμένης μητέρας της, δίνουν την εικόνα της ελαφρότητας της πολιτικής Τσίπρα, που έσπευσε να κάνει και selfie μαζί της, μπας και χάσει το κελεπούρι, είναι εικόνες που εξοργίζουν και οδηγούν τους πολίτες στα άκρα.
Αλλά το κερασάκι βρίσκεται στο νέο αφήγημα Τσίπρα, περί συνεργασίας με την κεντροαριστερά. Ο άνθρωπος που είχε αγαστή συνεργασία επί μία τετραετία με την ακροδεξιά, τείνει τώρα χείρα φιλίας, αφού διέλυσε το Ποτάμι, πήρε και μερικούς από τους ΑΝΕΛ και έφτασε μέχρι την Μεγαλοοικονόμου του Λεβέντη, λέει τώρα στο ΚΙΝΑΛ να προσέλθει στις εκλογές μαζί του.
Στην ανερμάτιστη πολιτική του, τα έχει βάλει με τις ελίτ θυμίζοντας το Λένιν που έλεγε για τους αστούς, ότι θα τους εξοντώσουμε, εννοώντας το στήσιμό τους στα έξι μέτρα πράγμα που έκανε στην πράξη. Τώρα η εξόντωση της ελίτ, γράφε αστοί, γίνεται μέσω της επαχθούς φορολογίας που έχει διαλύσει ήδη, τη μεσαία τάξη.
Όμως οι πραγματικές ελίτ είναι οι σύμμαχοί του. Δύο από τους πιο μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας τον υποστηρίζουν και τον προστατεύουν. Ένας εξ αυτών πιέζει αφόρητα την Φώφη Γεννηματά να συνεργαστεί μαζί του, ενώ ο έτερος ετοιμάζεται να προωθήσει τον γόνο του στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Λοιπόν για ποια ελίτ μιλάτε κύριε Τσίπρα; Όταν η πραγματική ελίτ είναι μαζί σας, κι εσείς με την συμπεριφορά σας, τα gulfstream και τα λουκούλλεια γεύματα σε αυτά, αποδεικνύετε ότι με αυτήν δεν συναγελάζεσθε απλά, αλλά και ταυτίζεσθε…
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια