Του Δημήτρη Καμπουράκη
Σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους, εγώ δεν έχω αντίρρηση να συμμετάσχει ο Παύλος Πολάκης στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της Τράπεζας της Ελλάδος. Χρήσιμο θα ναι ν’ ακούσουν οι τραπεζίτες και κανέναν άλλον πέραν από το σινάφι τους. Αλλά μετά απαιτώ να πάρω κι εγώ μέρος σε μια συνεδρίαση των διευθυντών του υπουργείου Υγείας με τους υπουργούς.
Έχω δυο-τρία πραγματάκια να τους πω για τα νοσοκομεία, για τον ΕΟΠΥΥ και για τον οικογενειακό γιατρό, που τον ψάχνω μανιωδώς αλλά δεν τον βρίσκω. Θα μου πείτε πως δεν μπορεί να ξέρω εγώ περισσότερα από τους υπουργούς υγείας και τους διευθυντές τους, όμως εμένα σκασίλα μου τι λέτε εσείς. Εγώ υποστηρίζω ότι μια χαρά γίνεται να ξέρω καλύτερα τα πράγματα της υγείας απ’ αυτούς και απαιτώ την συμμετοχή μου στο υπουργείο για να το αποδείξω. Εκτός κι αν φοβούνται.
Θα ‘θελα επίσης να στείλω τον αδερφό μου που παλεύει σε νησί της παραμεθορίου, να πάρει μέρος σε μια συνεδρίαση του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής. Διότι κάθε μέρα μου περιγράφει σημεία και τέρατα από το χοτ-σποτ που βρίσκεται ακριβώς απέναντι απ’ το σπίτι του και δεν έχει που να τα πει. Βλέπει πράγματα για τα οποία είναι σίγουρος ότι τα ξέρει μεν και η Κουτσή Μαρία, αλλά οι υπουργοί δεν έχουν ιδέα.
Να μην παραλείψω επίσης να στείλω τη μάνα μου σε μια συνεδρίαση του υπουργείου εργασίας με την Αχτσιόγλου, την Θεανώ και τον Πετρόπουλο, διότι ο κύκλος της αποτελείται αποκλειστικά από συνταξιούχους που άλλα ακούνε στην τηλεόραση κι άλλα βλέπουν κάθε μήνα στα ΑΤΜ. Προφανώς οι υπουργοί και οι διευθυντές εκεί είναι μακριά νυχτωμένοι από την πραγματικότητα και δεν βλάφτει ν’ ακούσουν κάποιον που βιώνει την πολιτική τους κι έχει μερικές ωραίες πρακτικές ιδέες να τους προτείνει.
Τέλος πάντων, ας μην παραθέσω τώρα ολόκληρο τον κατάλογο που έχω φτιάξει με τα πρόσωπα που θεωρώ τελείως απαραίτητα για επιτροπές και ακροάσεις στα υπουργεία, διότι θα ξεπεράσω το επιτρεπτό όριο λέξεων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στον κατάλογο βρίσκεται η γυναίκα μου (για το υπουργείο πρόνοιας), δυο μπαρμπάδες μου (για τα υπουργεία άμυνας και εσωτερικών), ένας σοφός γείτονας μου ψαράς (για το υπουργείο νησιωτικής πολιτικής), τρεις χωριανοί μου (για το γεωργίας-κτηνοτροφίας) και ένας μπατζανάκης μου (για όποιο υπουργείο βρεθεί πρόχειρο καθότι είναι λιγάκι ξερόλας).
Πρόκειται για ανθρώπους καθαρούς, δοκιμασμένους, βιοπαλαιστές και έντιμους, που πέρασαν όλη τους την ζωή μακριά από την διαπλοκή και την ρεμούλα που κατέστρεψαν αυτή τη χώρα. Μια χαρά προσόντα δεν έχουν; (Μεταξύ μας, αυτοί θα έκαναν και για υπουργοί, αλλά ας μην θέσω τέτοιο ζήτημα τώρα αφού και ο Πολάκης δεν θέτει ζήτημα να γίνει Στουρνάρας στην θέση του Στουρνάρα.)
Κλείνω αυτό το μικρό σημείωμα με την επισήμανση ότι αυτό το καινούριο μοντέλο άσκησης εξουσίας με βρίσκει απολύτως σύμφωνο και θεωρώ ότι μαζί με τον νέο γεφυρωμένο προοδευτικό πόλο θα γίνουν ένα αχτύπητο ζευγάρι που θα οδηγήσει την χώρα στο φωτεινό μέλλον που όλοι ονειρευόμαστε.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια