Γράφει η Νεφέλη Λυγερού
Διαθέτει οικήματα σε πολλά μέρη του πλανήτη, ενώ ταξιδεύει συχνά πυκνά, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Άνοιξης, στην Ευρώπη. Εξάλλου, ο ίδιος έχει δηλώσει ότι μέσα του συνεχίζει να νιώθει Ευρωπαίος. Αγαπάει το Παρίσι και διαλέγει πάντα το ξενοδοχείο Μπρίστολ, μία ανάσα μακριά από τα Ηλύσια Πεδία. Είναι, άλλωστε, στενός φίλος με τον Εμανουέλ Μακρόν. Παρ’ όλα αυτά, το βλέμμα του παραμένει στυλωμένο, εδώ και δεκαετίες στη Χερσόνησο του Αίμου.
Ο παρασκηνιακός ρόλος του στην πολιτική σκηνή των βαλκανικών χωρών είναι που έχει θρέψει και ευφάνταστα σενάρια γύρω από το όνομά του Οι εμπορικές και “φιλανθρωπικές” δραστηριότητές του, άλλωστε, είναι μυστικές, επιφανειακά αντιφατικές και ουσιαστικά συγκλίνουσες.
Για την ακρίβεια, ο 88χρονος επιχειρηματίας, που προτιμά πλέον να τον αποκαλούν “φιλάνθρωπο” παρά επενδυτή, βρίσκεται πίσω από σχεδόν κάθε σύγχρονη θεωρία συνωμοσίας. Σε αυτό συμβάλει και το ότι αν και ουγγρικής καταγωγής και εβραίος στο θρήσκευμα, έχει κηρυχθεί persona non grata από την Ουγγαρία και δεν είναι αγαπητός στο Ισραήλ, εξαιτίας της δράσης των ΜΚΟ που χρηματοδοτεί και όχι μόνο.
Εδώ και τέσσερις δεκαετίες υπολογίζουν ότι έχει δωρίσει πάνω από 20 δισεκατομμύρια δολάρια, κυρίως στα παραρτήματα του ιδρύματός του “Ανοικτή Κοινωνία”, το οποίο εν πολλοίς αποτελούσε το μακρύ χέρι της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, ή για την ακρίβεια το μακρύ χέρι μίας στρατηγικής που συνδέεται άρρηκτα με το νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή με την παγκόσμια αυτοκρατορία του χρήματος.
Παρά την κινηματογραφικού τύπου δαιμονοποίησή του, η δύναμη του χρήματος τον έχει καταστήσει ισχυρότερο έναντι προέδρων και πρωθυπουργών. Είναι ενδεικτική η εξής σκηνή: διέκοψε ομιλία του Έντι Ράμα για να δηλώσει ότι «προωθεί σθεναρά την πρωτοβουλία για μία κοινή αγορά στα Βαλκάνια, βασισμένη στους νόμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ο Αλβανός πρωθυπουργός όχι μόνο δέχθηκε τη διακοπή, αλλά και τον άκουσε σαν σχολιαρόπαιδο.
Το όνομα του μεγαλοεπενδυτή επανήλθε στην ατζέντα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, μετά την παροιμιώδη πλέον συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, η οποία οδήγησε στην παραίτηση του Νίκου Κοτζιά. Τότε ήταν που αναδείχθηκε και το πολιτικό ζήτημα των περιβόητων μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών. Τα σενάρια για αδιαφανείς διαδικασίες στη διάθεση των απόρρητων κονδυλίων του ΥΠ.ΕΞ. ενόψει της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών έδιναν και έπαιρναν, με τον Πάνο Καμμένο να ρίχνει λάδι στη φωτιά.
Είναι κοινό μυστικό
Είναι κοινό μυστικό ότι το υπουργείο Εξωτερικών διοχέτευε εκατομμύρια σε ΜΜΕ της Αλβανίας και των Σκοπίων με σκοπό να ενισχύσει τη δημόσια εικόνα της Ελλάδας. Αν κρίνουμε, βέβαια, από τα πενιχρά αποτελέσματα, τα κονδύλια αυτά πήγαιναν για να ταΐζουν επιτήδειους. Το ίδιο, εξάλλου, και τα κονδύλια που σε μικρότερα ποσά, για να περνούν κάτω από το ραντάρ της Βουλής, διοχετεύονταν σε εγχώρια ΜΜΕ για να αγιογραφούν το Νίκο Κοτζιά, καθότι έχει αδυναμία στις αγιογραφίες.
Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ, πάντως, επικαλέστηκε και τον Σόρος στην επίθεσή του εναντίον του πρώην υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, επιχειρεί να ξαναπροσεγγίσει το Μαξίμου για να επανέλθει στη θέση του. Η αλήθεια είναι, πάντως, πως τα απόρρητα κονδύλια καμίας βαλκανικής χώρας δεν συγκρίνονται με τα ποσά που έχει διοχετεύσει ο Σόρος, μέσω του ιδρύματός του. Ο ετήσιος προϋπολογισμός του Open Society Foundation για το 2018 αγγίζει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, εκ των οποίων τα 81,7 εκατ. δολάρια διοχετεύθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη.
Ο αμφιλεγόμενος μεγαλοτζογαδόρος των χρηματιστηρίων, που έκανε τεράστια περιουσία, επιτιθέμενος εναντίον της βρετανικής λίρας, έγινε γνωστός στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τότε, είχε διακριθεί για τη στάση του εναντίον της Σερβίας και για την εναντίωσή του στις ελληνικές ενστάσεις όσον αφορά το όνομα του νεοπαγούς τότε κράτους των Σκοπίων. Ως δεδηλωμένος υποστηρικτής αυτού του κράτους είχε μέχρι πρόσφατα κρατήσει αποστάσεις από την Ελλάδα και η Ελλάδα από αυτόν.
Ως φανατικός οπαδός, όμως, της κατάλυσης των εθνικών συνόρων και της αποδυνάμωσης των εθνικών κρατών, έσπευσε να εμπλακεί όταν το 2015 παροξύνθηκε η προσφυγική-μεταναστευτική κρίση στην Ευρώπη. Για την ακρίβεια, αυτός μιλούσε αποκλειστικά για πρόσφυγες, ευνοώντας την χωρίς όρια παράνομη μετανάστευση, η οποία –σύμφωνα με την ιδεολογία– θα οδηγήσει σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες και στην ανοιχτή κοινωνία!
Οι απόψεις του Σόρος για την ευρωπαϊκή αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος παρουσιάστηκαν εκτενώς σε δική του ιστοσελίδα και κατόπιν δημοσιεύθηκαν στη γερμανική συντηρητική εφημερίδα die Welt. Σύμφωνα με τον μεγαλοτζογαδόρο που θέλει να τον αποκαλούν “φιλάνθρωπο”, η Ευρώπη θα πρέπει να δέχεται «ετησίως μέχρι και ένα εκατομμύριο πρόσφυγες».
Χορηγίες παντού
Μέσω του Open Society Foundation ο 88χρονος Σόρος έδωσε χορηγίες σε φορείς, όπως ο Δήμος Θεσσαλονίκης, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, το Ελληνικό Κέντρο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Ελληνικό Φόρουμ για τους Πρόσφυγες, ο Σύνδεσμος της Ουκρανικής Διασποράς στην Ελλάδα – Ουκρανική Ελληνική Σκέψη, η ελληνική κοινότητα LBGTQ Αthens, το Κέντρο Δημοκρατίας και Επανασυμφιλίωσης για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, το Ινστιτούτο Χρηματοπιστωτικής Σκέψης και Οικονομικής Έρευνας και Πολιτικής στα Σκόπια και η Επιτροπή του Ελσίνκι για τα Ανθρώπινη Δικαιώματα στην “Δημοκρατία της Μακεδονίας” για την βελτίωση της διαφύλαξης των δικαιωμάτων των μεταναστών και των αιτούντων άσυλων στην ΠΓΔΜ.
Στήριξε οικονομικά και το Athens Pride, της παρέλασης για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, τὸ ίδρυμα του Τζὸρτζ Σόρος έχει αποτελέσει κύριο χρηματοδότη και της ΜΚΟ “Ανοικτή Κοινωνία”, μέλος της οποίας είναι και ο περιβόητος Παναγιώτης Δημητράς, επαγγελματίας υποστηρικτής του “Ουράνιου Τόξου” και της ύπαρξης “μακεδονικής μειονότητας” και κάθε άλλης μειονότητας στην Ελλάδα.
Μέσω των δικών του ΜΚΟ διείσδυσε στο εκπαιδευτικό σύστημα των χωρών της Βαλκανικής.
Υποστηρίζει με κονδύλια την προσπάθεια αλλαγής των σχολικών βιβλίων ειδικά της ιστορίας, προκειμένου να “σιδερωθεί” και να αποχρωματιστεί εθνικά η ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά. Όλα αυτά υποτίθεται ότι γίνονται στο πλαίσιο της καταπολέμησης του εθνικισμού και του αγώνα για την ειρήνη. Ας σημειωθεί ότι τα σχολικά βιβλία στην Αλβανία, που γράφουν ότι η έκδοσή τους έχει χρηματοδοτηθεί από τον Τζορτζ Σόρος βρίθουν εθνικιστικών αναφορών.
Εκατομμύρια ευρώ στα Σκόπια
Το ίδρυμά του από το 1992 ως το 2016 έχει δώσει στα Σκόπια 98,7 εκατομμύρια ευρώ, όπως και άλλα 35 εκατομμύρια από χορηγίες τρίτων μέσω του ιδρύματος. Ανθρωπιστικοί σκοποί, φιλανθρωπίες, εκπαίδευση, πολιτικές καμπάνιες, μέχρι και “μακεδονικά” σωματεία στη γειτονική χώρα λειτουργούν χάρη σε αυτές τις χορηγίες. Έδωσε, όμως, και άλλα 25 εκατομμύρια ευρώ απευθείας στις κυβερνήσεις των Σκοπίων ως το 2016, άλλα εννέα εκατομμύρια σε δημοσιογράφους και σχεδόν δύο εκατομμύρια σε επιλεγμένες επιχειρήσεις!
Τα χρήματα αυτά ήταν που προκάλεσαν την περιέργεια του οργανισμού Judicial Watch.
Είναι μια οργάνωση με έδρα την Ουάσιγκτον που ερευνά τη διαφθορά στην αμερικανική κυβέρνηση. Είναι αυτή η οργάνωση που ξεσκέπασε την κάλυψη, την οποία είχε προσφέρει η Χίλαρι Κλίντον για την υπόθεση της Βεγγάζης στη Λιβύη το 2012. Παρουσίασε τα παράνομα ηλεκτρονικά μηνύματα της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών. Είχε επίσης αποκαλύψει απάτες σε προεκλογικές εκστρατείες σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ και πολλά άλλα.
Ο οργανισμός Judicial Watch ξεκίνησε, λοιπόν, μια σειρά ερευνών σχετικά με τα ιδρύματα “Ανοικτή Κοινωνία” στα Βαλκάνια. Έβγαλε στη δημοσιότητα 49 σελίδες εγγράφων που ελήφθησαν από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ για να αποδείξει τη χρηματοδότηση της USAID (αμερικανική υπηρεσία για τη διεθνή ανάπτυξη) στο ίδρυμα του Σόρος για δράσεις στα Σκόπια, στην Αλβανία, στη Ρουμανία και στην Κολομβία.
Η έκθεση, μάλιστα, δεν ακολούθησε μονάχα τη διαδρομή του χρήματος, αλλά και τον στόχο πίσω από αυτήν: την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Γκρουέφσκι στην ΠΓΔΜ. Η υπόθεση έχει πάρει πλέον τον δρόμο της Δικαιοσύνης και τα έγγραφα πιστεύεται ότι θα αποκαλύψουν την κακή διαχείριση κονδυλίων της αμερικανικής κυβέρνησης που χρησιμοποιήθηκαν στα Σκόπια και όχι μόνο για την ενίσχυση των δραστηριοτήτων του Σόρος. Με την κατάθεση των σχετικών νομικών εγγράφων και τις προσφυγές, ζητούν τον αποχαρακτηρισμό όλων των δεδομένων που αφορούν τη σχέση του Σόρος με το κρατικό αμερικανικό χρήμα.
Επαφές με Ζάεφ
Η συνάντηση του Σκοπιανού πρωθυπουργού Ζόραν Ζάεφ μαζί του στο Νταβός αμέσως μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών έριξε λάδι στην φωτιά. Η εορταστική φωτογραφία των δύο ανδρών δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη, ούτε η σημειολογία που τη συνόδευε. Στο ίδιο μέρος, ένα χρόνο πριν, ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Σκοπιανός ομόλογός του έδωσαν τα χέρια, οδηγώντας μερικούς μήνες αργότερα τις χώρες τους στη Συμφωνία των Πρεσπών. Μία συμφωνία, την οποία ο Σόρος έσπευσε να αποθεώσει πριν ακόμα κυρωθεί, σαν την «μοναδική ευκαιρία για να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη».
Μόλις τον περασμένο Ιούνιο, άλλωστε, σ’ ένα άρθρο του στην εφημερίδα New York Times προειδοποιούσε για τον κίνδυνο «κατάληψης» των Βαλκανίων από τη Ρωσία, την Κίνα και την Τουρκία του Ερντογάν. Τίποτα περίεργο μέχρι εδώ. Η σχέση του Σόρος με το αμερικανικό βαθύ κράτος είναι πασιφανής και σ’ αυτό το πλαίσιο εγγράφεται και η στενή σχέση του με τα Σκόπια, η οποία μετράει από τα πρώτα βήματα της ανεξαρτησίας του γειτονικού κράτους.
Τουλάχιστον από το 1992 ο Σόρος το αποκαλεί “Δημοκρατία της Μακεδονίας” και άμεσα ίδρυσε το “Ίδρυμα Ανοικτή Κοινωνία – Μακεδονία”. Μέσω αυτού κινήθηκε συστηματικά για να προωθήσει την διεθνή αναγνώρισή του. Όπως προαναφέραμε, ο ίδιος δάνεισε 25 εκατομμύρια δολάρια στην κυβέρνηση των Σκοπίων για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης για τα σχολεία. Αυτό αποτέλεσε το πρώτο δάνειο τέτοιου είδους προς τα Σκόπια. Το 1993-1994, με την Ελλάδα του Ανδρέα Παπανδρέου να έχει επιβάλει εμπορικό εμπάργκο στα Σκόπια και με τα σύνορα της Σερβίας επίσης κλειστά, το ίδρυμα του Σόρος οργάνωσε και χρηματοδότησε 40 αερομεταφορές αγροτικών προϊόντων.
Περισσότεροι από χίλιοι Σλαβομακεδόνες έχουν λάβει υποτροφίες από το Ίδρυμα Ανοικτή Κοινωνία για σπουδές στο εξωτερικό. Μία από τις πλέον αξιόπιστες μαρτυρίες είναι εκείνη του Κίρο Γκλιγκόροφ, ιδρυτή του γειτονικού κράτους. Στα απομνημονεύματά του, λοιπόν, αναφέρεται ότι η απλόχερη χρηματοδότηση του Σόρος το 1992 ήταν εκείνη που βοήθησε το νεοσύστατο κράτος να σταθεί στα πόδια του και να υπάρξει.
«Όταν έγινε ανεξάρτητη η “Μακεδονία”, κληρονόμησε ένα μεγάλο χρέος. Το εμπόριο είχε πέσει κατακόρυφα, τα σύνορα με την Γιουγκοσλαβία ήταν επικίνδυνα και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Μητσοτάκης επέβαλε το πρώτο εμπάργκο. Φτάσαμε σε μια κατάσταση να χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε ένα σύστημα κουπονιών για τη βενζίνη, μπήκαν περιορισμοί ακόμη και σε τρόφιμα, όπως η ζάχαρη, το βούτυρο κ.λπ., γιατί ήδη χρησιμοποιούσαμε τα τελευταία αποθέματα που διέθετε το κράτος, για να μην φτάσουμε στο χειρότερο, δηλαδή να μην υπάρχουν καθόλου τα συγκεκριμένα προϊόντα.
Τότε, σε μια από αυτές τις δύσκολες στιγμές, μας βοήθησε ο Αμερικανός επιχειρηματίας Τζορτζ Σόρος που είχε έρθει στη “Μακεδονία”. Του περιέγραψα προσωπικά το πρόβλημά μας και αυτός είπε ότι θα μπορούσε να μας δώσει πίστωση ύψους 20 εκατ. δολαρίων για να μπορέσουμε να το τακτοποιήσουμε. Και πράγματι το έκανε. Άλλη βοήθεια δεν είχαμε από πουθενά, μέχρι τη στιγμή που μπήκαμε στους διεθνείς χρηματο-οικονομικούς οργανισμούς».
Διείσδυση στη νοτιοανατολική Ευρώπη
Η μέθοδος «διεισδύω σε μια υπό κατάρρευση χώρα, χρηματοδοτώντας ανθρωπιστικές δράσεις» αποτελεί πάγια τακτική του. Η είδηση, λοιπόν, ότι το Δίκτυο Αλληλεγγύης του Ιδρύματος Ανοικτή Κοινωνία προσφέρει χορηγίες για να αγοραστεί πετρέλαιο σε ελληνικά σχολεία και ευπαθείς ομάδες μόνο ως αιφνιδιαστική δεν μπορεί να ιδωθεί.
Μπορεί να ακούγεται συνωμοσιολογικό ότι τα ιδρύματα του Σόρος συνέβαλαν στην πτώση μη αρεστών στη Δύση καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη, αλλά είναι γεγονός και η οικονομική διείσδυσή τους και η δράση τους προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι ενδεικτικό πως έθεσε υπό τον έλεγχό του τα μεταλλεία της Trepca. Τον Σεπτέμβριο του 2000, πριν τις εκλογές στην Σερβία, ο Γάλλος οικολόγος και υπουργός Κουσνέρ δήλωσε ότι η μόλυνση που προέρχεται από το σύμπλεγμα των μεταλλείων έχει αγγίξει επικίνδυνα όρια για το περιβάλλον. Τα ορυχεία έκλεισαν για λόγους υγείας του πληθυσμού.
Κατόπιν ο Σόρος επένδυσε 150 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τον έλεγχο των ορυχείων χρυσού, ασημιού, καδμίου και ψευδαργύρου, τα οποία αξίζουν πάνω από 5 δισεκατομμύρια δολάρια.
Όταν η Δύση στράφηκε εναντίον της κυβέρνησης του Νίκολα Γκρουέφσκι, επειδή έκανε ανοίγματα στη Μόσχα, εναντίον στράφηκε και ο Σόρος, παρότι την προηγούμενη περίοδο είχαν συνεργαστεί στενά. Ο Γκρουέφκσι, λοιπόν, ξεκίνησε καμπάνια εναντίον της διείσδυσης στην ΠΓΔΜ του ιδρύματος. Οι οργανώσεις που στηρίζονταν από τον Αμερικανό μεγιστάνα στοχοποιήθηκαν για πρόκληση «βανδαλισμών και αναρχίας» στις μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών της διακυβέρνησής του.
Οι οπαδοί του Γκρουέφσκι ξεκίνησαν μια μεγάλη εκστρατεία γνωστή με το όνομα SOS – Stop Operation Soros. Η εκστρατεία αυτή στήθηκε μάλιστα με βάση το ρωσικό πρότυπο. Υπενθυμίζουμε πως όταν συνειδητοποίησε τον ρόλο του Σόρος στη Ρωσία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκίνησε την περίφημη εκστρατεία “αποσοροποίησης” του ρωσικού δημόσιου βίου.
Πολυδαίδαλο σύστημα οργανώσεων
Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν προσπαθήσει κανείς να καταγράψει το σύνολο των ιδρυμάτων στα οποία εμπλέκεται ο Σόρος (ως ιδρυτής, χρηματοδότης, εκτελεστικό μέλος ή επίτιμος πρόεδρος) είναι βέβαιο πως θα χαθεί σ’ ένα πολυδαίδαλο σύστημα οργανώσεων με παραρτήματα σε όλο τον κόσμο και ταμπέλες που σχετίζονται πάντα «με τις καλύτερες των προθέσεων».
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Τζορτζ Σόρος βρίσκεται απέναντι στο κράτος-έθνος, το οποίο επιδιώκει να αντικαταστήσει από τις λεγόμενες πολυπολιτισμικές κοινωνίες, οι οποίες θα έχουν πολύ μικρότερες αντιστάσεις στην παγκοσμιοποίηση και στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Δεν είναι, λοιπόν, υπερβολικό που τον έχουν αποκαλέσει ιεραπόστολο της παγκοσμιοποίησης και καταστροφέα του κλασικού μοντέλου της παραδοσιακής δυτικής δημοκρατίας που στηρίχθηκε στο εθνικό κράτος τουλάχιστον στην Ευρώπη.
Αξίζει να κλείσουμε, αναφέροντας ότι όταν τελείωσε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Σόρος μετακόμισε στο Λονδίνο και το 1947 γράφτηκε στο London School of Economics. Εκεί σπούδασε με καθηγητή τον διάσημο Karl Popper, έναν Αυστριακό-Βρετανό φιλόσοφο, θεμελιωτή και κήρυκα της αντίληψης για την Ανοικτή Κοινωνία.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια