Γράφει η δημοσιογράφος Λέττα Καλαμαρά
Σ’ένα στρατό που δεν πολεμάει αναπτύχθηκαν θολά κριτήρια καταξίωσης των αξιωματικών όπως η επικοινωνιακή προβολή, η κοινωνική δικτύωση με προμηθευτές και εταιρείες εξοπλισμών, οι εξειδικευμένες γνώσεις σε θέματα προμηθειών, η θρησκευτική συσχέτιση, οι δωρητές της αμύνης μέχρι και το κοινωνικόlifestyle. Ακόμα και η απραξία σε πολλές περιπτώσεις αναδείχθηκε σε προσόν καθώς δεν ενέχει ρίσκο, ενώ δεν έλειψαν και θέματα βιτρίνας εις το όνομα της έξωθεν καλής μαρτυρίας για την προστασία της πάλαι ποτέ ένδοξης ιστορίας του Στρατού μας στα πεδία των μαχών. Πιο θλιβερό το άβατο ή η συγκάλυψη σε ύποπτες συμπεριφορές εις το όνομα της εθνικής ασφαλείας. Το ενοχικό σύνδρομο της Χούντας αξιοποιήθηκε πλήρως από το βαθύ παρασιτικό Κράτος μας που ανέδειξε βασανιστές της ΕΣΑ όπως ο γνωστός και συμπαθής Ρασπούτιν σε θαμώνες επίλεκτων στρατοπέδων ακόμα και μέχρι πριν από λίγα χρόνια στον υψηλότερο βαθμό. Για την ελιτίστικη τάξη των ηγετών δεν έλλειψαν ακόμα και ταξίδια εις Παρισίους και στη Μαντάμ «Ο» εις προσμονή και πρόκριμα υψηλών θέσεων σε εσωτερικές και ευρωπαϊκές αυλές. Όλα αυτά είναι ιστορίες του χθες με κοινωνικό ενδιαφέρον πια. Αυτές όμως υπήρξαν η γενεσιουργός αιτία παραβίασης των αποφάσεων ΚΥΣΕΑ από τις πολιτικές ηγεσίες στο παρελθόν χωρίς καμμία αντίδραση και εξασφαλίζοντας στην ουσία τα νώτα και το φόβο διαφόρων συμμαχικών γειτόνων.
Η πιο σημαντική κρίση αναδεικνύεται η θέση του Στρατηγού των Ειδικών Δυνάμεων στις οποίες αφορά η προμήθεια των 41 ταχυπλόων σκαφών αξίας 16.020.000 ευρώ τους επόμενους μήνες σε μία εποχή εξοπλιστικής ανομβρίας γενικά και φορολογικής στέρησης των πολιτών. Ο Στρατηγός των Ειδικών Δυνάμεων, σήμερα ο Στρατηγός Χιονής και όποιος αντικαταστάτης του αν υπάρξει μετά, θα κληθεί να μεριμνήσει και να αξιολογήσει με το προσωπικό του στην πράξη το σκάφος που θα φυλάει τα σύνορά μας με φουρτούνες και μπονάτσες τις επόμενες δεκαετίες. Νέες γενιές επίλεκτων Ελλήνων θα προασπίζονται την πατρίδα μας από τις σύγχρονες μορφές απειλών μέσα σε δύσκολες συνθήκες, με αυξημένο κίνδυνο και απαράμμιλο θάρος. Η αξιολόγηση και φροντίδα για την καλύτερη δυνατή επιλογή από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και ο σεβασμός στο χρήμα των φορολογουμένων πολιτών θεωρείται δεδομένη. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι ο Ελληνικός Στρατός θα προμηθευτεί λαμαρίνες ή αλουμίνια που όπου φυσάει ο αέρας θα πηγαίνουν και αυτά στις τρικυμίες του Αιγαίου και γιατί όχι της ΝΑ Μεσογείου, γιατί υπάρχει και το όμορφο Καστελόριζο να μην ξεχνιόμαστε τώρα που γεμίσαμε γαλάζιες πατρίδες και γίναμε όλοι ένα.
Καλό είναι λοιπόν να σταματήσει το παραμύθι των αγαθοεργειών και των λιτανείων και να δούμε πώς οι Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα είναι ποτέ σε θέση ανάλογη με τις περιφέρειές μας στην ευρωπαϊκή λίστα διαβίωσης. Γιατί εμείς μπορεί να πιστεύουμε ότι είμαστε οι καλύτεροι αλλά καμιά φορά οι άλλοι μας προσδιορίζουν αλλιώς και μας ξαφνιάζουν. Για τους ευπατρίδες Έλληνες που τους οφείλουμε πολλά και σκέφτονται πάντα να δωρίζουν στην πατρίδα, καλό θα είναι για ηθικούς και μόνο λόγους να μην επιστρέφουν και να διεκδικούν κρατικά αμυντικά προγράμματα. Δεν είναι παράνομο αλλά δεν είναι δίκαιο για αυτούς που κατεβαίνουν στους κρατικούς διαγωνισμούς χωρίς επικοινωνιακή προβολή, φανφάρες και τυμπανοκρουσίες προσπαθώντας να κερδίσουν τα προς το ζην.
Καλή φώτιση στους κρίνοντες και καλή επιτυχία στους κρινόμενους στον πυρήνα της εθνικής υπόστασής μας. Υπάρχει πατρίδα και εκτός των κρατικών προμηθειών της ΓΔΑΕΕ για τους υπόλοιπους όπως υπάρχουν αξιολογητές της αλλοδαπής που επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος και ενοχλούν...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια