Ο λαός θέλει πολιτικούς που υπηρετούν το εθνικό συμφέρον, που έχουν ήθος και δεν καταντούν γυρολόγοι της Βουλής
Από τον Δημήτρη Γαρούφα *
Η χώρα μας οδεύει σε εκλογές εντός του 2019, που σίγουρα θα είναι εκλογές με πολλά μέτωπα ανοιχτά, με τους πολίτες πληγωμένους από τη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η χώρα μας αναγνώρισε, κόντρα στην ιστορική αλήθεια, την ομιλούμενη στα Σκόπια σλαβοβουλγαρική διάλεκτο ως μακεδονική γλώσσα και τους Σλάβους των Σκοπίων έμμεσα ως εθνοτικά Μακεδόνες. Θα είναι εκλογές πόλωσης, με σκανδαλολογία και συνθήματα, χωρίς παρουσίαση προγραμματικών θέσεων και οράματος για το μέλλον από τα πολιτικά κόμματά μας.
Στη συνείδηση των πολιτών τα πολιτικά κόμματά μας δεν χαίρουν ιδιαίτερης εκτίμησης, γιατί επί πολλά χρόνια έκρυβαν την αλήθεια από τον ελληνικό λαό και εκμαύλιζαν τους Ελληνες πολίτες με επιδόματα του τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία» και με σωρηδόν διορισμούς στον δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα τη χρεοκοπία της χώρας. Στην περίοδο της κρίσης οι πολίτες σαν ζαλισμένοι στράφηκαν ακόμη και σε ακραίες πολιτικές δυνάμεις, περισσότερο για να εκδικηθούν τα συστημικά κόμματα, και παραζαλισμένοι και τώρα βρίσκονται σε αμηχανία γιατί διαπιστώνουν ότι οι πολιτικοί μας που υπόσχονταν άμεση έξοδο από τα Μνημόνια, όταν πήραν την εξουσία ήταν κι αυτοί υποτελείς στους δανειστές και ότι η πλειονότητα του πολιτικού κόσμου συμπεριφέρεται σαν τους ηθοποιούς που παίζουν όποιο ρόλο τούς ζητηθεί.
Αναντίρρητα η χώρα δεν βγήκε από την κρίση ούτε εφαρμόζεται κάποιο αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα τη βοηθήσει να κάνει άλμα προς τα εμπρός. Η χώρα εμφανίζεται ως εξαρτώμενη από τους δανειστές που, όπως υποψιάζονται οι πολίτες, επιβάλλουν υποχωρήσεις και επώδυνες λύσεις και στα εθνικά μας θέματα, πληγώνοντας το εθνικό συναίσθημα των πολιτών που επαναστατούν μέσα τους όταν ακούν τον Ζάεφ να μιλά απροκάλυπτα για Μακεδονία και μακεδονικό λαό, και από ανατολάς Τούρκους αξιωματούχους να απειλούν απροκάλυπτα τη χώρα μας.
Οι πολίτες έχουν πλέον απεξαρτηθεί από τα κόμματα σε μεγάλο ποσοστό. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στο πρώτο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης τον Ιανουάριο του 2018 για το θέμα των Σκοπίων μια επιτροπή αγνώστων στο ευρύτερο κοινό κάλεσε τους πολίτες σε εκδήλωση διαμαρτυρίας και ανταποκρίθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες, αναγκάζοντας κάποια πολιτικά κόμματα άμεσα να αναπροσαρμόσουν τη στάση τους και να συμπλεύσουν με το λαϊκό συναίσθημα.
Αναμφίβολα μεγάλο μέρος των πολιτών αισθάνεται ότι δεν εκφράζεται ικανοποιητικά από τα υφιστάμενα κόμματα, αλλά αναμφίβολα επίσης δεν υπάρχουν φορέας και πρόσωπα αξιόπιστα που θα μπορούσαν να τους εκφράσουν προς το παρόν. Αυτή την πραγματικότητα πρέπει να τη λάβουν υπ’ όψιν οι κομματικοί σχηματισμοί, γιατί αυτό που δεν υπάρχει σήμερα δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει αύριο, γιατί ασίγαστη είναι η λαϊκή επιθυμία για αναγέννηση της πατρίδας.
Αναντίρρητα λοιπόν η πλειονότητα των πολιτών θα ήθελε μια αναγέννηση της πατρίδας, γιατί πληγώνονται όταν τη βλέπουν «κλοτσοσκούφι» των δανειστών και απειλούμενη από γείτονες. Θα ήθελε η πλειονότητα των πολιτών δυνατή τη χώρα, σεβαστή σε φίλους και εχθρούς. Θα ήθελε μια χώρα σε ανάπτυξη, με τους νέους της να μένουν εδώ, μια χώρα αντάξια της Ιστορίας της, με τους δημοκρατικούς θεσμούς να λειτουργούν αποτελεσματικά, μια χώρα χωρίς διαφθορά, με αξιοκρατική στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, μια χώρα που θα τιμωρεί τους επίορκους πολιτικούς και δεν θα παραγράφει τα αδικήματά τους, μια χώρα που θα λειτουργεί αξιοκρατικά με πολιτικούς που θα προέρχονται από τον λαό και θα έχουν καταξιωθεί στον επαγγελματικό τους χώρο, με υψηλό ήθος και ικανότητες.
Θα ήθελε πολιτικούς που θα υπηρετούν το εθνικό συμφέρον, που θα αγωνίζονται για αρχές και ιδανικά, και δεν θα καταντούν γυρολόγοι της πολιτικής, αλλάζοντας σε μια θητεία 3-4 κόμματα με μοναδικό γνώμονα τη δυνατότητα πολιτικής επιβίωσης.
Η επιθυμία των πολιτών για αναγέννηση της χώρας υπάρχει. Το θέμα είναι αν μπορούν να ανταποκριθούν σε αυτή οι πολιτικοί σχηματισμοί μας, αν μπορούν με αξιόπιστα πρόσωπα να προβάλουν όραμα και πρόγραμμα αξιόπιστο που θα πείσει τους πολίτες ότι μπορεί το όνειρο να γίνει πράξη. Σε αυτές τις εκλογές βρίσκεται η τελευταία ίσως ευκαιρία του υπάρχοντος πολιτικού κόσμου μας και αυτό πρέπει να το λάβουν υπ’ όψιν γιατί το υπόγειο ρεύμα που διαμορφώνεται δεν έχει σχηματοποιηθεί ακόμη. Αν όμως από τις προσεχείς εκλογές βγει περισσότερο τραυματισμένος ο πολιτικός κόσμος, αν αποτύχει να ανταποκριθεί στο λαϊκό αίτημα αναγέννησης της χώρας, αν γίνουν κι άλλες επώδυνες υποχωρήσεις σε εθνικά μας θέματα, νομοτελειακά θα ακολουθήσει ριζική αναδιάρθρωση της πολιτικής ζωής, ίσως παρόμοια με αυτή που έγινε πριν από χρόνια στην Ιταλία.
* Δικηγόρος, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια