Γράφει ο Κωνσταντίνος Κόλμερ
Πολλά φημολογούνται τελευταίως, περί της ενταύθα ελεύσεως της Γερμανίδος καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, την προσεχή Πέμπτη και Παρασκευή 10 και 11 του τρέχοντος μηνός. Ακούγεται ότι θα συστήσει να υπερψηφισθεί η Συμφωνία των Πρεσπών και θα αποθαρρύνει τους αντιτιθεμένους σε αυτήν. Δεν το πιστεύουμε. Εάν αυτός ήταν ο σκοπός της Μerkelbefehl (διαταγή κατά τη Φύρερμπεφελ), δεν εχρειάζετο να υποβληθεί στον κόπο. Αρκούσε ένα τηλεφώνημα στον σύντροφο Τσίπρα, τον πάλαι ποτέ εν κόμματι, δια να πειθαρχήσει.
Ούτε η παράβασις της -από εποχής του Χαριλάου Τρικούπη- ισχυούσης Αρχής της Δεδηλωμένης δια τη διατήρηση της (αριστεροδέξιας) κυβερνήσεως στην εξουσία. Όσο και αν θέλει πειθήνια την Ελλάδα, για να περάσει η γερμανική πολιτική στα Βαλκάνια, η κυβέρνηση αυτή έχει ημερομηνία λήξεως και είναι καταδικασμένη στη συνείδηση του ελληνικού λαού, από σωρεία αμαρτημάτων, το σημαντικότερο των οποίων ήταν η ανατροπή του δημοψηφίσματος το 2015. «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει …Αριστερά»!
Άλλωστε, τα Σκόπια θα γίνουν μέλος του αντιρωσικού ΝΑΤΟ, είτε το θέλει η Ελλάς είτε όχι και με οιονδήποτε όνομα, πολλώ δεν μάλλον με το κλεψίτυπο «Βόρεια Μακεδονία». Αλλού στοχεύει, νομίζω, η άφιξη της κυρίας Μέρκελ, η οποία στις 22 Οκτωβρίου 2018 ομιλούσα εις ένα συνέδριο «καταιγισμού ιδεών» (brainstorming), υπεστήριξε ότι η Γερμανία έχει εκχωρήσει σημαντικό τμήμα της εθνικής της κυριαρχίας στην ΕΕ και το ίδιο απαιτεί για τις άλλες χώρες-μέλη της, οι οποίες ζηλοτύπως διαφυλάσσουν την εθνική των κυριαρχία. (Όχι βεβαίως η Ελλάς που τα έχει δώσεις όλα στην «Ευρωπαϊκή… Διαίρεση»).
Παρόντος του βαθέως γερμανικού κράτους στο συνέδριο, η κυρία Μέρκελ εξέφρασε την ανησυχία της ότι εν όψει των προσεχών ευρωεκλογών, ο ευρωλαϊκισμός ανέρχεται όχι μόνον στη Γερμανία, αλλά ακόμη σε χώρες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία, πιστές μέχρι πρότινος στα «ευρωπαϊκά ιδεώδη» (τα τόσον διεφθαρέντα υπό της ιδίας στην ελληνική περίπτωση).
«Τα άλλα κράτη-μέλη«, είπε η κυρία Μέρκελ, «εξακολουθούν να είναι κύριοι των Συνθηκών (ιδρύσεως της ΕΕ) και επιμένουν να αποφασίζουν δια των εθνικών κοινοβουλίων». Αλλά έτσι η ευρωπαϊκή ενοποίηση αδυνατεί να προχωρήσει όπως την αντιλαμβάνονται οι Γερμανοί.
Η παρέα
Πρακτικώς, ταύτα δια τη χώρα μας σημαίνουν ότι καθώς το βουνό του χρέους ψηλώνει διαρκώς, ο αγών επιβιώσεως των τραπεζών (από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια) θεωρείται χαμένος και η φημολογουμένη έξοδος στις αγορές ξεμακραίνει. Ο δημοσιονομικός και συναλλαγματικός εκτροχιασμός διαφαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.
Εν όψει μάλιστα πολιτικού αδιεξόδου το 2020, έτους εκλογής του προέδρου και μετά…αναλογικό το εκλογικό σύστημα (και όποιον πάρει ο Χάρος), νέα διασωστική βοήθεια (τέταρτο Μνημόνιο δηλαδή) από την ΕΕ δεν είναι δυνατή. Η γερμανική κυβέρνηση αδυνατεί να πείσει την Μπούντεσταγκ, δηλαδή τη γερμανική βουλή, για νέο δανεισμό. Άρα, η Ελλάδα πρέπει να προετοιμαστεί για τον επερχόμενο Αρμαγεδώνα.
Βεβαίως, δια τον κ. Τσίπρα αυτά είναι ψιλά γράμματα. «Σήμερον φάγομεν, πίομεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν», είναι το μότο της παρέας. Και τόσον το καλύτερο, να σκάσει η βόμβα στα χέρια των επιγόνων των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατά τη λενινιστική θεωρία. Έτσι, θα επανέλθει η Αριστερά στην εξουσία ευκολότερα. Αλλά η κυρία Μέρκελ θα έχει τότε εκμετρήσει τον πολιτικόν της βίο και θα αδυνατεί να παρέμβει υπέρ της παρέας.
* «Καλώς έρχεσθε» κυρία Μέρκελ
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια