Γιατί δεν υπάρχει ομαδική αντίσταση στα αντιλαϊκά μέτρα;

Γράφει ο Πέτρος Χασάπης

Υπάρχει μια τεράστια διαφορά Ελλήνων και άλλων λαών, κυρίως των βορείων, που καθορίζει γενικά τις κοινωνικές αντιστάσεις και τους κοινωνικούς αγώνες.

Όταν ο Έλληνας πληροφορείται ότι έρχονται νέα δεινά (π.χ. σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα κ.λ.π.), αφού αρχικά θορυβηθεί και εκνευριστεί, το πρώτο πράγμα που θα κάνει αμέσως μετά, είναι να σκεφτεί και να βρει τρόπο να τα αποφύγει ο ίδιος προσωπικά και μόνος του.

Και ευτυχώς το ασύντακτο της ελληνικής κοινωνίας και η πολυνομία, τον βοηθάει στις περισσότερες των περιπτώσεων να το επιτύχει.

Αντίθετα ο ξένος και ιδιαίτερα ο βορειοευρωπαίος, μόλις πληροφορηθεί ότι επίκειται κάποιο αντιλαϊκό δεινό, αμέσως προσπαθεί να έρθει σε επαφή με άλλους κοινωνούς, ώστε να οργανώσουν έναν αγώνα αντίστασης.

Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει αντίσταση, μόνο που στην ελληνική περίπτωση, η αντίσταση είναι ατομική και ατελέσφορη, ενώ στην άλλη περίπτωση είναι ομαδική και αποτελεσματική.

Το ότι ο Έλληνας αντιδρά μόνος του, κατηγορούμενος μάλιστα από πάνω και για φιλοτομαρισμό, οφείλεται πέρα των περιβαλλοντικών συνθηκών και από το γεγονός ότι το ίδιο το σύστημα τον έχει διαπαιδαγωγήσει έτσι, δηλαδή με τη μέθοδο του "διαίρει και βασίλευε" ώστε να μένει ήσυχο το ίδιο από οργανωμένες μαζικές αντιδράσεις.

Ένα ακόμα κακό που κάνει αυτή η μοναχική αντιμετώπιση των διαφόρων καταστάσεων από τον Έλληνα, είναι η δόμηση μιας προσωπικότητας που πιστεύει ότι μόνο εκείνη κατέχει τη μοναδική αλήθεια, αδιαφορώντας ή βλέποντας με καχυποψία τις γνώμες των άλλων.

Πηγή προεδρική δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.