«Βρώμικα” παιχνίδια παίζει η Άγκυρα, θέλοντας να επηρεάσει τη στάση της Λιβύης στην ανακήρυξη ΑΟΖ από την Αθήνα.
Σε πλήρη κινητοποίηση έχει τεθεί και η τουρκική διπλωματία με στόχο να μην ανακηρύξει η Ελλάδα σε καμία περίπτωση ΑΟΖ, με σκοπό να ευοδωθούν τα σχέδια της Άγκυρας για κοινή ΑΟΖ με την Λιβύη.
Για αυτό και ο Τούρκος υπουργός άμυνας Χουλουσί Ακάρ μετέβη εκτάκτως στην Τρίπολη της Λιβύης, όπου είχε συνομιλίες και επαφές με την κυβέρνηση της χώρας με την οποία η Τουρκία διατηρεί άριστες σχέσεις.
Σκοπός του ταξιδιού του Τούρκου υπουργού είναι η επαναβεβαίωση της στάσης της λιβυκής κυβέρνησης ότι δεν θα έλθει σε συμφωνία με την Ελλάδα στο ζήτημα της χάραξης ΑΟΖ ανάμεσα στις δύο χώρες.
Η Τουρκία επιδιώκει πιέζοντας προς πάσα κατεύθυνση τόσο την Αλβανία όσο και την Λιβύη, να μην δεχθούν καμία συνεννόηση με την ελληνική πλευρά στο ζήτημα των αποκλειστικών θαλάσσιων ζωνών.
Σύμφωνα με την πάγια τουρκική θέση, η Ανατολική Μεσόγειος Θάλασσα είναι μια «ημίκλειστη θάλασσα» με υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη, με πολλούς περιορισμούς, οι οποίοι κανονικά θα πρέπει να καθορίζονται από όλα τα παράκτια κράτη της περιοχής (συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας), βάση συμφωνίας και με βάση τις αρχές της ισότητας.
Η Τουρκία, αν και το κράτος με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην ανατολική Μεσόγειο, τονίζουν οι Τούρκοι, αποκλείεται από ορισμένες πραγματικές εφαρμογές επειδή η πλειοψηφία των χωρών της περιοχής της αρνούνται τις «δικαιοδοσίες αυτές».
«Δεν θα δεχθούμε απόπειρες υφαρπαγής των φυσικών πόρων μας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω του αποκλεισμού της Τουρκίας και της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)», δήλωσε ο Ερντογάν την Κυριακή.
Ενώ ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία δεν έχει ναι μεν φιλοδοξίες να προσαρτήσει κάποια «εδάφη», αλλά υποσχέθηκε να προστατεύσει «τα δικαιώματα της χώρας του και των αδελφών του στην Κύπρο».
«Όσοι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να λάβουν μέτρα στην Ανατολική Μεσόγειο ή στο Αιγαίο θα καταλάβουν το μέγεθος του λάθους τους. Δεν θα επιτρέψουμε στους ληστές της θάλασσας να κινηθούν όπως ακριβώς έκαναν οι τρομοκράτες στη Συρία», δήλωσε ο Ερντογάν σε τελετή καθέλκυσης της Κορβέτας TCG Burgazada και ένταξης της στο τουρκικό ναυτικό.
Έτσι η αποστολή του πρώην Τούρκου Α/ΓΕΕΔ στην Λιβύη είχε βαρύνουσα σημασία στα σχέδια αυτά.
Εκεί ο Ακάρ μετέβη στο πρωθυπουργικό υπουργείο, όπου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου Fayiz es-Serrac, ο οποίος εκτελούσε και χρέη υπουργού άμυνας και προέδρευσε ανάμεσα στις δύο αντιπροσωπείες.
Επίσης ο Τούρκος ΥΠΑΜ συναντήθηκε με τον υπουργό Εσωτερικών Fethi Ali Abdulselam Basaga , τον υπουργό ενέργειας και στη συνέχεια συναντήθηκε με τον επικεφαλής του ανώτατου συμβουλίου της Λιβύης, Χάλεν αλ Μισχρή.
Κατά τις συναντήσεις συζητήθηκε η συνεργασία μεταξύ αμυντικών και στρατιωτικών πεδίων καθώς και θέματα περιφερειακής ασφάλειας.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι κυβέρνηση στην Λιβύη δεν υφίσταται με την ευρωπαϊκή έννοια του όρου, διότι οι συγκεκριμένοι Λίβυοι αξιωματούχοι έχουν τοποθετηθεί από την Δύση σε μια μεταβατική κατάσταση για την χώρα με ότι αυτό ερμηνεύεται.
Υπενθυμίζουμε ότι εδώ και δύο χρόνια οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις εκπαιδεύουν και εξοπλίζουν τόσο τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, όσο και τις δυνάμεις ασφαλείας, ενώ η οικονομική διείσδυση στην Λιβύη είναι μεγάλη.
Από την άλλη πλευρά στο προσκήνιο είναι και ο στρατηγός Χ.Χαφτάρ που ελέγχει το ανατολικό κομμάτι της χώρας, και ο οποίος διάκειται φιλικά στην Μόσχα.
Έτσι όλα τα δεδομένα φαινομενικά είναι ενάντια στην προσπάθεια «συνεννόησης» της σημερινής κυβέρνησης της Λιβύης και της Ελλάδος μετά και την δράση της τουρκικής διπλωματίας.
Το μόνο παράθυρο για την χώρα μας, έγκειται στο δυτικό παράγοντα (Γαλλία-ΗΠΑ) ο οποίος ελέγχει και αυτός κατά κάποιο τρόπο αυτήν την δοτή κυβέρνηση, η οποία άγεται και φέρεται από μεγαλύτερες χώρες ανάλογα την βοήθεια που τις δίνουν.
Η χώρα μας θα πρέπει να προβεί σε ανακήρυξη της ΑΟΖ της σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, χωρίς να λάβει υπόψιν της τα παιχνίδια που παίζει η Τουρκία σε Ιόνιο και Λιβυκό πέλαγος .
Άλλωστε είναι ο μόνος τρόπος για να εξέλθουμε μακροπρόθεσμα από το τούνελ της κρίσης και των χρεών σε ΔΝΤ και Ευρώπη, παράλληλα με την απαίτηση για το γερμανικό κατοχικό δάνειο, το οποίο δεν έχει παραγραφεί όπως μας έδειξε και η πρόσφατη πολωνική χρηματική απαίτηση προς το Βερολίνο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια