Η ηγεσία, δεχόμενη κριτική για την πλήρη ευθυγράμμιση με τη στρατηγική της ΝΔ, αρχίζει να ρίχνει κάποιες, έστω προσχηματικές, βολές και προς τα δεξιά . Παράλληλα, φοβούμενη ίσως την πολιτική εξαϋλωση, από τη δρομολογημένη συγκυβέρνηση με τη συντηρητική παράταξη, έθεσε ξαφνικά θέμα για ένα «μεγάλο συνασπισμό».
Διαφεύγει μάλλον από την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ότι οι συνεργασίες γίνονται στη βάση πολιτικών και προγραμματικών συγκλίσεων και όχι νομής της εξουσίας, που μοιάζει αρκετά «πασοκική» αντίληψη. Η πρόταση για «οικουμενικές λύσεις», που εμμονικά επαναλαμβάνει εδώ και καιρό και ο Βασίλης Λεβέντης, δεν αποτέλεσε ποτέ σοβαρή πολιτική προσέγγιση, πόσο μάλλον τώρα που έχουν εκλείψει και οι μνημονιακές συνθήκες.
Στην πραγματικότητα η αναφορά της Φώφης Γεννηματά έχεται να επιβεβαιώσει και την πολιτική αυτοπαγίδευση της ίδιας και του ΚΙΝΑΛ. Αυτή φαίνεται και από την απόπειρα «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» σε βάρος στελεχών προκειμένου να χωρέσουν στις λίγες εκλόγιμες θέσεις όσοι εξαργυρώνουν τη στήριξή τους στη μάχη για την ηγεσία. Φαίνεται ότι εκπαραθυρώνεται ακόμη και ο βασικός διεκδικητής της Προεδρίας, Νίκος Ανδρουλάκης, παρότι η στοιχειώδης πολιτική ευγένεια θα υπαγόρευε μεγαλύτερη αβρότητα.
Ενώ το ΚΙΝΑΛ σπαράσσεται από την απώλεια πολιτικού προσανατολισμού και με στρατηγική που αλλάζει κάθε εβδομάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ περιμένει στη γωνία εκμεταλλευόμενος τα συνεχή λάθη και με σαφή πολιτική υπεροχή, παρά τη φθορά της εξουσίας. Εν τέλει το ΚΙΝΑΛ, παρά τους αρχικούς ισχυρισμούς περί νέου «κεντροαριστερου» φορέα, μοιάζει όλο και περισσότερο με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, κινούμενο σε πορεία αντίθετη με αυτή των προοδευτικών συγκλίσεων στην Ευρώπη.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια