 |
Γράφει ο Σταύρος Λυγερός
|
Το επιχείρημα που προβλήθηκε είναι ότι ο παράγοντας που θα διαμορφώσει τον εκλογικό συσχετισμό δυνάμεων είναι ειδικά ο οικονομικός και ευρύτερα η εδραίωση στην κοινή γνώμη της αίσθησης ότι έχουμε αφήσει οριστικά πίσω τα Μνημόνια, ότι έχουν αρχίσει να έρχονται καλύτερες ημέρες.
Τέλος, οι υποστηρικτές της θέσης για εξάντληση της τετραετίας προβάλλουν και το λογικό επιχείρημα ότι τα τέλη Σεπτεμβρίου ή οι αρχές Οκτωβρίου είναι ο καταλληλότερος χρόνος εκλογών για το εκάστοτε κυβερνών κόμμα, επειδή έχει προηγηθεί το καλοκαίρι, οι πολίτες είναι πιο χαλαροί και κυρίως στην οικονομία έχει πέσει η γερή ένεση από τον τουρισμό. Όποτε, πάντως, κι αν στηθούν οι κάλπες, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή, σημαντικό πολιτικό-ψυχολογικό ρόλο θα παίξει και η κατάργηση των capital controls, η οποία προγραμματίζεται να ανακοινωθεί προεκλογικά.
Προφανώς, το σενάριο για εξάντληση της τετραετίας τροφοδοτείται από τη διάχυτη επιθυμία για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραμονή στην εξουσία. Αυτό, όμως, που προβάλλεται είναι η εκτίμηση πως τα πράγματα και στην οικονομία και στην κοινωνία θα βελτιωθούν το επόμενο δωδεκάμηνο, ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ κι όχι εναντίον της κυβέρνησης, με την έννοια ότι χρειάζονται αρκετοί μήνες για να επωφεληθούν στην πράξη οι πολίτες από τις παροχές που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ.
Αυτό, ωστόσο, δεν είναι καθόλου δεδομένο, με την έννοια ότι οι αντίθετες εκτιμήσεις είναι πιο πειστικές. Στο Μαξίμου θέλουν να πιστεύουν στην αισιόδοξη εκδοχή ότι οι παροχές θα αποδώσουν και θα αντιστραφεί ο συσχετισμός δυνάμεων, τον οποίο καταγράφουν άπασες οι δημοσκοπήσεις. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι ρεαλιστές, με την έννοια ότι θα μετρήσουν προσεκτικά τα πράγματα πριν πάρουν την απόφαση για το πότε θα στήσουν κάλπες.
Μυστικές δημοσκοπήσεις
Όπως μας ειπώθηκε από κυβερνητικό παράγοντα προγραμματίζεται μία αλυσίδα μυστικών δημοσκοπήσεων με την ίδια μεθοδολογία, με σκοπό να καταγραφεί και μελετηθεί η εξέλιξη της εκλογικής επιρροής όχι μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΝΔ από το φθινόπωρο μέχρι τους πρώτους μήνες του 2019. Από την εξέλιξη της δημοσκοπικής επιρροής των δύο μεγάλων κομμάτων θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η οριστική απόφαση για τον χρόνο των εκλογών.
Όλη αυτή η ενδοκυβερνητική ζύμωση, ωστόσο, είναι σε μεγάλο βαθμό στον αέρα. Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, σε συνδυασμό με τη θέση του Καμμένου, καθιστά εξαιρετικά δυσχερές, αν όχι μη ρεαλιστικό, το σενάριο της εξάντλησης της τετραετίας, ακόμα και εάν ο Τσίπρας το επέλεγε. Η κυβέρνησή του θα μετατραπεί αυτομάτως σε κυβέρνηση μειοψηφίας και θα είναι ευάλωτη σε μία πρόταση δυσπιστίας που αναπόφευκτα θα καταθέσει η ΝΔ, εάν δεν προκηρυχθούν εκλογές για τον Μάιο.
Εάν η πρόταση δυσπιστίας δεν συγκεντρώσει 151 βουλευτικές ψήφους, η κυβέρνηση Τσίπρα θα επιβιώσει χωρίς τους ΑΝΕΛ ως κυβέρνηση μειοψηφίας. Από πολιτικής απόψεως, ωστόσο, θα είναι ασταθής και είναι δύσκολο να φθάσει μέχρι το φθινόπωρο του 2019. Στο Μαξίμου έχουν την τάση να παραμείνουν όσο γίνεται περισσότερο στην εξουσία. Η τάση τους αυτή, ωστόσο, αντισταθμίζεται από τον υπολογισμό για την επόμενη ημέρα.
Το πολιτικό τοπίο της επόμενης μέρας
Είναι ξεκάθαρο σε όλους τους παίκτες πως η διαφορά που θα καταγράψουν οι εθνικές κάλπες θα έχει πολιτικές συνέπειες. Είναι άλλο πράγμα, η ΝΔ να αποσπάσει αυτοδυναμία και άλλο να χρειάζεται τις ψήφους του ΚΙΝΑΛ για να σχηματίσει κυβέρνηση. Είναι δεδομένη, άλλωστε, η αντίθεση στους κόλπους αυτού του κόμματος σχετικά με το εάν πρέπει ή όχι να συνεργασθεί μετεκλογικά με τη ΝΔ. Δεν αποκλείεται καθόλου, μάλιστα, η αντίθεση αυτή να προσλάβει ακόμα και διαστάσεις διάσπασης-απόσχισης.
Αλλά πέρα από αυτή την πτυχή, η οποία ενδεχομένως να διαφοροποιήσει το πολιτικό τοπίο, υπάρχει και η πτυχή που αφορά τη εκλογική διαφορά των δύο μεγάλων κομμάτων, έτσι όπως θα καταγραφεί στις κάλπες. Θα είναι προφανώς πολιτικά διαφορετική η επόμενη ημέρα εάν η διαφορά θα είναι 5-6 μονάδες από το εάν θα είναι γύρω ή και πάνω από 10.
Διαφορετική όσον αφορά τα περιθώρια του Μητσοτάκη, διαφορετικά όσον αφορά την πολιτική θέση του Τσίπρα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, διαφορετική όσον αφορά τις επιλογές της Γεννηματά και του ΚΙΝΑΛ, διαφορετική τέλος για τις δυναμικές στο πολιτικό τοπίο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια