Οι οπαδοί του Ανδρέα Παπανδρέου (εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ) συχνά αναρωτιούνται τι θα έκανε ο αγαπημένος τους ηγέτης αν αντιμετώπιζε τα μεγάλα προβλήματα που εκλήθησαν να διαχειριστούν οι μετά απ’ αυτόν στο κόμμα και στην κυβέρνηση.
Θα συμπεριφερόταν κατευναστικά απέναντι στην Τουρκία και θα έλεγε «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» στην κρίση των Ιμίων;
Θα άφηνε τον Οτσαλάν να πέσει στα χέρια της CIA και της ΜΙΤ; Θα επέτρεπε να δημιουργηθεί το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου που προκάλεσε τη μεταφορά πλούτου από τους αφελείς φτωχούς στους επιτήδειους πλούσιους;
Θα δεχόταν να μπει η χώρα στο μνημόνιο και θα υποκλινόταν στο ΔΝΤ; Θα υποχωρούσε στον εκβιασμό μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και θα παρέδιδε την πρωθυπουργία σε τραπεζίτη;
Θα υπέκυπτε στο τελεσίγραφο του Σόιμπλε τον Ιούλιο του 2015; Θα υπέγραφε τη Συμφωνία των Πρεσπών;
Συνήθως καταλήγουν στην άποψη ότι ο Ανδρέας θα λειτουργούσε τελείως διαφορετικά: θα απέφευγε τις παγίδες των αντιπάλων του (ντόπιων και ξένων), θα υπερασπιζόταν με πάθος τα ιερά και τα όσια του έθνους, θα αντιστεκόταν σθεναρά στις πιέσεις των εταίρων, θα τσάκιζε τους υπονομευτές του στο κόμμα, θα, θα, θα... Εχει νόημα η αναμέτρηση με τα «αν» της Ιστορίας; Μόνο για φιλολογικούς λόγους.
Ο υπουργός Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής, επί χρόνια στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε ότι «ο Ανδρέας θα έκανε σήμερα ό,τι έκανε ο Τσίπρας για το Μακεδονικό με βάση τη συγκυρία».
Του απάντησε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΚΙΝ.ΑΛΛ., Π. Χρηστίδης, ότι «είναι θράσος να μιλούν εκείνοι που ξόδεψαν το κεφάλαιο που δημιούργησε ο Ανδρέας με την ενδιάμεση συμφωνία».
Και οι δύο, όπως και πολλοί άλλοι που συμμετέχουν σ’ αυτό το γοητευτικό παιχνίδι «επιδιόρθωσης» της Ιστορίας, διαλέγουν τον Ανδρέα που «κολλάει» στην πολιτική ανάλυσή τους.
Ο Ανδρέας όμως δεν ήταν ένας. Υπήρξαν πολλοί και μερικές φορές σε σύγκρουση μεταξύ τους. Ο Ανδρέας είπε ότι η μεταπολίτευση το 1974 ήταν «αλλαγή νατοϊκής φρουράς».
Ο Ανδρέας διαλαλούσε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και υποσχόταν έξοδο και από τους δύο οργανισμούς. Δεν αποχώρησε από το ΝΑΤΟ, δεν έκανε δημοψήφισμα για ειδική σχέση με την ΕΟΚ.
Επιλογή του Ανδρέα ήταν ο Σημίτης στο πόστο του τσάρου της Οικονομίας προκειμένου να μαζέψει τα δημοσιονομικά που είχαν εκτροχιαστεί από την απλόχερη κοινωνική πολιτική (με δανεικά) της πρώτης περιόδου.
Στον Ανδρέα ανήκει η φράση «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα», όπως και η φράση τρία χρόνια αργότερα «Ή θα ελέγξουμε το χρέος ή θα μας πνίξει».
Ο Ανδρέας τοποθέτησε στο ράφι το Κυπριακό, για να το κατεβάσει λίγο μετά λέγοντας το mea culpa. Ο Ανδρέας συντάχθηκε με το εθνικιστικό κύμα για το Μακεδονικό το 1992-93, ο Ανδρέας αποφάσισε το εμπάργκο κατά της ΠΓΔΜ, ο Ανδρέας προώθησε την ενδιάμεση συμφωνία η οποία αναγνώριζε το γειτονικό κράτος με ένα όνομα στο οποίο υπήρχε η λέξη Μακεδονία.
Κοντολογίς: ο Ανδρέας είπε και έκανε πολλά, είπε και έκανε και τα ακριβώς αντίθετά τους. Γι’ αυτό και παραμένει η πιο αινιγματική προσωπικότητα της μεταπολίτευσης.
Ανάγωγα
Εντυπωσιακή η ταχύτητα με την οποία η Νέα Δημοκρατία και τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης προωθούν την υπόθεση που αφορά τα αδέλφια του πρωθυπουργού. Οσο εντυπωσιακή ήταν η αφωνία τους όταν στην επικαιρότητα έπαιζαν θέματα που ενέπλεκαν τον αρχηγό της Ν.Δ., κορυφαία στελέχη της συντηρητικής παράταξης και παράγοντες των μέσων ενημέρωσης που στηρίζουν τη Δεξιά.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια