Η αλαζονεία του χτυπάει κόκκινο και οι υποτιμητικές αναφορές σε όποιον διαφωνεί με την πολιτική του δίνουν και παίρνουν
Τα έχουν μπερδέψει στον ΣΥΡΙΖΑ και οδηγούν τη χώρα σε επικίνδυνες ατραπούς. Την εξωτερική πολιτική της χώρας την ορίζει ο εκάστοτε υπουργός, συνολικά η κυβέρνηση ή το εθνικό συμφέρον;
Η ερώτηση είναι ρητορική, φυσικά, αλλά έχει προκύψει εξ αφορμής των κινήσεων του κ. Κοτζιά το τελευταίο διάστημα.
Ο υπουργός Εξωτερικών εμφανίζεται σαν να έχει τη δική του, προσωπική ατζέντα, χωρίς μάλιστα να δέχεται κανέναν αντίλογο, πεπεισμένος ότι γράφει ιστορία. Φοράει τα καπέλα του, ενίοτε ντύνεται και Ινκας, περιδιαβάζει στις πρωτεύουσες του κόσμου και μιλά με ύφος παντογνώστη που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Σε κάθε δημόσια εμφάνισή του (και κυρίως στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις) η αλαζονεία του χτυπάει κόκκινο και οι υποτιμητικές αναφορές σε όποιον διαφωνεί με την πολιτική του δίνουν και παίρνουν. Ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που πρέπει να κάνουν οι διπλωμάτες και όσοι προΐστανται αυτών.
Ο προσεκτικός, νηφάλιος, πολλές φορές και αμφίσημος λόγος των υπουργών Εξωτερικών των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη είναι προφανώς μοντέλο που απορρίπτει ο κ. Κοτζιάς, ο οποίος αρέσκεται στις κόντρες και στους τσακωμούς. Άλλο, όμως, να υβρίζει τον Βασίλη Κικίλια για την ημιμάθειά του και άλλο να κάνει μαθήματα διεθνούς πολιτικής στους Ρώσους.
Ο υπουργός Εξωτερικών το παρατράβηξε. Προχθές απευθύνθηκε στον ομόλογό του της Μόσχας σαν τον δάσκαλο που επιτιμά τον μαθητή. Πάνω που πήγε να εκτονωθεί η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Ρωσίας, ήρθε η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών και έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Με διατυπώσεις ακραίες και οξύτατο ύφος, ο κ. Κοτζιάς είπε στους Ρώσους ότι δεν σέβονται την Ελλάδα (ως εδώ καλά) και συμπλήρωσε ότι δεν αντιλαμβάνονται τον σύγχρονο κόσμο! Στη συνέχεια υποστήριξε ορθά κοφτά ότι η Μόσχα γνώριζε ακριβώς τι έκαναν οι άνθρωποί της που απελάθηκαν, χωρίς να αφήσει περιθώριο πιθανού συμβιβασμού για την υπόθεση.
Με λίγα λόγια, ο κ. Κοτζιάς έκοψε κάθε δίαυλο επικοινωνίας στην εν λόγω ανακοίνωση, που μοιάζει περισσότερο συναισθηματική (γι’ αυτό και τόσο οργισμένη) παρά διπλωματική (όπως θα έπρεπε).
Αν ο Έλληνας ΥΠΕΞ δεν εξέδωσε επίτηδες αυτή τη σκληρή ανακοίνωση (για να τη δουν κάποιοι... τρίτοι, ίσως), τότε μάλλον βρίσκεται σε σύγχυση. Χθες, που οι Ρώσοι ξεκαθάρισαν ότι δεν θα πραγματοποιηθεί η επίσκεψη Λαβρόφ στην Αθήνα, το υπουργείο Εξωτερικών με μια σχεδόν παιδική διαρροή απάντησε «μα, δεν τον καλέσαμε». Σοβαρότης μηδέν!
Πράγματι, η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι για τις μυστικές υπηρεσίες ξένων δυνάμεων, αλλά αυτό μπορείς να το πεις με πολύ καλύτερο τρόπο.
Ο κ. Κοτζιάς, όμως, μάλλον δεν καταλαβαίνει από τέτοιους τρόπους. Με την ίδια αλαζονεία και «ξερολίαση» (αν υπάρχει τέτοιος όρος) απαντά σε όποιον τον κατηγορεί για μυστική διπλωματία με την Αλβανία. Τα ίδια κάνει (διανθίζοντάς τα με υβριστικούς χαρακτηρισμούς) και σε όσους αντιδρούν στη Συμφωνία των Πρεσπών με τα Σκόπια. Μόνο αυτός γνωρίζει! Ουδείς άλλος. Όποιος τον αμφισβητεί είναι φασίστας ή ανίδεος.
Το κεντρικό ερώτημα, όμως, παραμένει: Εγκρίνει ο πρωθυπουργός αυτά τα ξεσπάσματα και κυρίως το τελευταίο εναντίον της Ρωσίας; Αυτές οι κινήσεις είναι προϊόν κυβερνητικής πολιτικής και στρατηγικής ή ο κ. Κοτζιάς «την ψώνισε», νομίζει πως είναι ο νέος Τσόρτσιλ και κάνει του κεφαλιού του; Πάντως, συνολικά η εξωτερική πολιτική της χώρας είναι ακατανόητη και επικίνδυνη. Και, δυστυχώς, τα αποτελέσματά της θα μας κυνηγάνε για πολύ πολύ καιρό.
Ναι, ο κ. Κοτζιάς είναι γνώστης της διεθνούς σκηνής. Γνωρίζει Ιστορία, πολιτική, διπλωματία. Είναι άριστος καθηγητής. Όμως αυτή τη στιγμή ασκεί τα καθήκοντα υπουργού και ορίζει το μέλλον της χώρας. Δεν είναι ήρωας ιστορικού μυθιστορήματος ούτε πρωταγωνιστής σε κατασκοπευτικό θρίλερ. Το έχει καταλάβει;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια