Οι Ρώσοι βρήκαν πεδίον δόξης λαμπρό μέσω της Εκκλησίας. Η κοινή πίστη βοήθησε να απλώσουν τα πλοκάμια τους
Οι προσπάθειες των Ρώσων να επηρεάσουν την κοινή γνώμη της Ελλάδας και να αποκτήσουν πρόσβαση στη λήψη πολιτικών αποφάσεων δεν είναι ούτε άγνωστες ούτε καινούργιες. Χρόνια τώρα, και ειδικά επί Πούτιν, εφαρμόζεται αυτό το σχέδιο με μεγάλη ένταση και μεθοδικότητα.
Πρόκειται για τον διαχρονικό πόθο της Ρωσίας, από την πτώση της Κωνσταντινούπολης ακόμα, με το όνειρο της ανασύστασης του Βυζαντίου.
Ο θρύλος της δημιουργίας της Γ΄ Ρώμης, με έδρα τη Μόσχα, είναι χαραγμένος στο DNA των Ρώσων που διακατέχονται από μεγαλοϊδεατισμό και ονειρεύονται νέες αυτοκρατορίες. Κατά καιρούς και ανάλογα με την ισχύ της «αρκούδας» επανέρχονται αυτά τα όνειρα και παίρνουν μορφή συγκεκριμένων επεκτατικών δράσεων.
Τα τελευταία χρόνια που η Ρωσία του Πούτιν έγινε ξανά υπερδύναμη, με οικονομική ευρωστία και αίγλη, ήταν βέβαιο ότι επέστρεφαν ο μεγαλοϊδεατισμός και ο σχεδιασμός για πρόσβαση στο Αιγαίο.
Οι Ρώσοι βρήκαν πεδίον δόξης λαμπρό μέσω της Εκκλησίας. Η κοινή ορθόδοξη πίστη βοήθησε να απλώσουν τα πλοκάμια τους, ενώ τα ρούβλια που μοίραζαν σε μητροπόλεις, μοναστήρια και συλλόγους ήταν ιδιαίτερα δελεαστικά (ειδικά εν μέσω κρίσης). Ξαφνικά στην Ελλάδα ξεφύτρωσαν τα τελευταία δέκα χρόνια ναοί ρωσικής τεχνοτροπίας, πολυτελέστατοι, με ανέσεις και χλιδή που ουδεμία σχέση έχουν με την ορθόδοξη λιτότητα.
Περίεργοι χρηματοδότες ξαφνικά έφερναν ακόμα και πανάκριβες καμπάνες απευθείας από τη Μόσχα ή την Αγία Πετρούπολη, χωρίς κανείς να μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί πώς δικαιολογείται αυτός ο χορός του χρήματος. Ρώσοι άγιοι έγιναν γνωστοί στο πανελλήνιο μέσω πολυτελών βιβλίων και άλλων εκδόσεων και οι θρησκευτικοί τουρίστες πήγαιναν κι έρχονταν ακατάπαυστα.
Ταυτόχρονα, εμφανίστηκαν από το πουθενά σύλλογοι και φορείς ελληνορωσικής φιλίας, ενώ διάφοροι «δίαυλοι» περίεργης προέλευσης άρχισαν να καλλιεργούν τους γνωστούς μύθους περί του «ξανθού γένους» που θα έρθει να μας σώσει... Ορισμένοι τέτοιοι σύλλογοι οργάνωσαν πολυήμερα προσκυνήματα στη Ρωσία και φρόντισαν να στείλουν (με τη συνεργασία της Ελλαδικής Εκκλησίας) θαυματουργές εικόνες, σταυρούς και ιερά λείψανα! Ουδείς έμαθε πού πήγαν τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν από τους χιλιάδες Ρώσους που (λόγω της μεγάλης ευλάβειάς τους) έσπευσαν να προσκυνήσουν αφήνοντας τον... οβολόν τους.
Μαύρο χρήμα, ρούβλια που έπεφταν από τον... ουρανό, εκκλησίες στην Ελλάδα και την Κύπρο με δώδεκα (!!!) ρωσικούς τρούλους και άλλα παρόμοια περίεργα φαινόμενα ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Το Αγιον Ορος κατακλυζόταν από χιλιάδες Ρώσους επισκέπτες και δεκάδες επίδοξους μοναχούς, αλλά ουδείς έβλεπε τον κίνδυνο...
Η Εκκλησία δεν ασχολήθηκε, δεν αντιστάθηκε ούτε διαπίστωσε κάτι περίεργο, παρότι θα έπρεπε να πάρει τα μέτρα της. Το ίδιο όμως έκανε και το επίσημο ελληνικό κράτος. Αυτά που γίνονταν χωρίς κανένα μέτρο και απροκάλυπτα στον εκκλησιαστικό χώρο συνέβαιναν και άλλου, σε «πατριωτικούς» φορείς, σε «κινήσεις πολιτών», ακόμα και σε μέσα μαζικής ενημέρωσης. Ολοι καταλάβαιναν ότι κάτι.... βρομάει, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια.
Η προ ημερών απέλαση των Ρώσων διπλωματών και τα κατασκοπευτικά σενάρια που πυροδότησε ήταν η πρώτη εντυπωσιακή κίνηση που έβαλε φρένο στη ρωσική επέλαση. Μη νομίζετε όμως ότι η προσπάθεια θα σταματήσει!
Σε πολιτικό επίπεδο η σημερινή κυβέρνηση διάλεξε στρατόπεδο και ξεκάθαρα τάχτηκε με τις ΗΠΑ. Με την απέλαση των διπλωματών το ξεκαθάρισε και έστειλε μήνυμα. Οσο λάθος όμως είναι η ανεξέλεγκτη ρωσοποίηση της Ελλάδας, άλλο τόσο λάθος είναι και η διακοπή κάθε σχέσης. Χρειάζονται ισορροπία και μέτρο, όσο αυτό είναι δυνατό με τον Πούτιν, που πολλές φορές λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας.
Μας συμφέρουν οι καλές σχέσεις με τους Ρώσους. Είναι όντως παραδοσιακοί σύμμαχοι, παρότι τελευταία, όποτε τους χρειαστήκαμε, αδιαφόρησαν. Η κοινή γνώμη τούς συμπαθεί (σίγουρα περισσότερο από τους Αμερικανούς) και αυτό κάτι λέει. Ομως ας γίνει η απέλαση των διπλωματών ευκαιρία να μπουν επιτέλους κανόνες. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι ξέφραγο αμπέλι ούτε προτεκτοράτο, κοσμικό ή εκκλησιαστικό.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια