"Ο λαός δεν συμφωνεί με την κυβέρνηση, να αλλάξει ο λαός"

Η κυβέρνηση αδυνατεί να συλλάβει και να εκφράσει τον παλμό της ελληνικής κοινωνίας, ή αδιαφορεί πλήρως, επειδή αναμένει ανταλλάγματα από την Μέρκελ;

Αυτή η φράση του Μπρεχτ, είναι απολύτως ταιριαστή τόσο με την μη κρυπτομένη χαρά του πρωθυπουργού, όσο και με το ειρωνικό "υφάκι" του Υπουργού Εξωτερικών, που αδιαφορούν για τον όχλο, όπως μας απεκάλεσε ο πρωθυπουργός, και για το ότι στο Σύνταγμα δεν ήταν η πλειοψηφία των Ελλήνων, δηλαδή περί τα έξι εκατομμύρια, όπως επιχειρηματολόγησε ο υπουργός.

Αφού δεν συμφωνούν οι Έλληνες πατριώτες με τα διαδραματισθέντα στις Πρέσπες, δεν θα αλλάξουμε φυσικά κυβέρνηση, ούτε θα αλλάξει πολιτική η ίδια η κυβέρνηση. Θα αλλάξει τον λαό. Σε κάποιο διάστημα, ούτως ή άλλως οι γηγενείς Έλληνες θα είναι μειοψηφία -συμφώνως προς Έκθεση του ΟΗΕ- οπότε οι πλειοψηφούντες νέο-Έλληνες δεν θα τίθενται εμπόδιο σε οποιαδήποτε άλλη παραχώρηση.

Καμιά σημασία δεν δίνει η Αριστερά στο σοβαρό πρόβλημα για τη λειτουργία της δημοκρατίας, που προκύπτει από την δυσαρμονία άποψης και στάσης μεταξύ της κυβέρνησης και του ελληνικού λαού σε ένα μείζον εθνικό ζήτημα. Η κυβέρνηση αδυνατεί να συλλάβει και να εκφράσει τον παλμό της ελληνικής κοινωνίας, ή αδιαφορεί πλήρως, επειδή αναμένει ανταλλάγματα από την κα. Μέρκελ; [Και είναι άγνωστο αν θα πρόκειται για ανταλλάγματα εθνικά, κομματικά, ή προσωπικά. Αυτό θα φανεί σύντομα].

Οι Έλληνες πατριώτες συλλαμβάνουν καλύτερα από την ηγεσία τους τον πυρήνα του ελληνικού προβλήματος, που είναι οι διαρκείς γεωπολιτικές πιέσεις και απειλές για την εθνική μας κυριαρχία. Για τους διεθνιστές, άλλες είναι οι προτεραιότητες.

Δεν ξέρω με ποιο σκεπτικό επελέγησαν οι Πρέσπες για την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων των Σκοπιανών, άνευ ουδενός ουσιαστικού ανταλλάγματος. Υπενθυμίζω πάντως, πως εκεί ήταν το στρατηγείο του Ζαχαριάδη, του ηγέτη των κομμουνιστών που πήραν τα όπλα κατά της Ελλάδας, και εκεί πριν μερικές δεκαετίες ο Ζαχαριάδης μιλούσε για "την ελευθερία του Μακεδονικού λαού". Στις Πρέσπες ελήφθησαν οι αποφάσεις εφαρμογής από το ΚΚΕ και τον ΔΣΕ της Συμφωνίας του Μπλέντ, που προέβλεπε τη δημιουργία "Ομόσπονδης Λαϊκής Δημοκρατίας της Μακεδονίας" στην οποία θα περιλαμβανόταν και η Ελληνική Μακεδονία.

Εκεί, στις 25-26 Μαρτίου του 1949, στο χωριό Ψαράδες των Πρεσπών, συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Σλαβομακεδόνων) με παρόντα τον Ζαχαριάδη, ο οποίος στην ομιλία του διακήρυξε και την "Ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο Μακεδονικό κράτος μέσα στη Λαϊκοδημοκρατική Ομοσπονδία των Βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του μακεδονικού λαού…"!

Εκεί, λοιπόν, οι σύγχρονοι κομμουνιστές, θέλησαν να βάλουν τις βάσεις για ένα νέο αλυτρωτισμό των Σκοπιανών, πιο επικίνδυνο από αυτόν του Γκρούεφσκι, επειδή έχει την ελληνική επίνευση τώρα, όπως από την πρώτη στιγμή δεν το έκρυψε ο Ζάεφ, ο οποίος αναφέρθηκε πέντε φορές στην ομιλία του στον λαό του ως "Μακεδόνες", μπροστά σε εκπροσώπους διεθνών θεσμών, και μπροστά στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που δεν έδειξε να ενοχλείται καθόλου. Άλλωστε, πριν από λίγα χρόνια, ήταν υπέρμαχος της απόδοσης του όρου μόνον Μακεδονία, στους Σκοπιανούς. [Ο Ν. Κοτζιάς πρόσεξε ότι ο Ζάεφ μιλώντας για Μακεδόνες, δεν αναφέρθηκε στον αστερίσκο;]

Με τον συνήθη παλαιοκομματικό και παραπλανητικό τρόπο, επιχειρείται να μεταφερθεί η συζήτηση όχι στα δεινά που θα επέλθουν, αλλά στο τι έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Είναι χρήσιμο και απαραίτητο να πληροφορηθούμε τι έπραξαν για το Σκοπιανό, όμως αυτήν την ώρα το προέχον είναι ποιος υπογράφει συμφωνία με εκχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας. Αυτόν θα καταγράψει η ιστορία, και σ’ αυτόν θα προσδώσει τον ανάλογο χαρακτηρισμό, όταν φανούν καθαρά τα αποτελέσματα της συμφωνίας.

Υ.Γ.: Υπάρχει μια ανησυχητική πληροφορία, στηριζόμενη στο άρθρο 6 της συμφωνίας, όπου τα δύο μέρη καλούνται να αποθαρρύνουν ιδιωτικούς φορείς οι οποίοι "υποδαυλίζουν τον σωβινισμό, το μίσος, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό έναντι του άλλου μέρους".

Η αναφορά αυτή θεωρείται φωτογραφική για τους πολιτιστικούς φορείς και τα Μουσεία που προβάλλουν την Ιστορία του απελευθερωτικού Μακεδονικού Αγώνα, ειδικότερα δε για το Μουσείο που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη και ταυτίζει τον Μακεδονικό Αγώνα με την Ελληνική Πολιτιστική κληρονομία.

Άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν, οι Σκοπιανοί είχαν θέσει θέμα για το συγκεκριμένο Μουσείο καθώς και για τα βιβλία της Ελληνικής Ιστορίας, θεωρώντας ότι "υποδαυλίζουν το μίσος και τον αναθεωρητισμό", έναντι των Σκοπίων.

Ο Μακεδών [χωρίς αστερίσκο]

Πηγή voria.gr

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.