Κάθε ημέρα που περνά η χώρα εισέρχεται όλο και πιο βαθιά σε μια ζώνη κινδύνου, με την εθνική της κυριαρχία και ακεραιότητα, να απειλείται σε πρωτόγνωρο εδώ και δεκαετίες βαθμό.
Ο κίνδυνος για την Ελλάδα και το έθνος έχει αγγίξει κόκκινο και δυστυχώς, πολιτικό σκηνικό, θεσμοί, και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας ζει σε μια εικονική πραγματικότητα, έχοντας πλάσει ένα κόσμο, ο οποίος όχι μόνο είναι εικονικός, αλλά αυξάνει τον κίνδυνο όλο και περισσότερο.
Δεν χρειάζεται βαθιά αναλυτική ικανότητα για να δει κανείς ότι η χώρα εδώ και αρκετές εβδομάδες, ζει υπό την διαρκή απειλή και σκιά του μπαμπούλα της Τουρκίας, έχοντας υποστεί διαδοχικές ταπεινώσεις, τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση, συνεχίζει να αντιμετωπίζει ως μη γεγονότα, με κούφιες διακηρύξεις περί διεθνούς δικαίου, ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, και άλλα ανούσια, στην ουσία άσφαιρα επιχειρήματα, για φτηνή εσωτερική κατανάλωση.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, σε κάθε προσεκτικό παρατηρητή, και δυστυχώς, στον απολυταρχικό και επικίνδυνο ηγέτη της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, ότι έχει να κάνει με μια χώρα χωρίς σοβαρό σχέδιο αντιμετώπισης της αδηφαγίας του, με ένα βαθιά διχασμένο εσωτερικό μέτωπο, και μια κοινωνία απορροφημένη λόγω της ζοφερής καθημερινότητας, σε μια εξυπηρετική άγνοια.
Η τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, κλωτσώντας μάλιστα πριν τρία χρόνια την μοναδική ευκαιρία να βγει από αυτό το τέλμα της καταστροφής, λόγω εξαπάτησης από την Κίρκη των ψευδών υποσχέσεων επιστροφής στην πρότερη, καταστροφική, με δανεικά, καλοπέραση, την έχει οδηγήσει στα πρόθυρα μιας εθνικής καταστροφής, χωρίς δυνατότητα επιστροφής.
Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι το μοναδικό σοβαρό έσοδο της χώρας προέρχεται από τον καλοκαιρινό τουρισμό, από τον οποίο το καλοκαίρι που έρχεται ευελπιστούμε να κερδίσουμε πάνω από 30 δις ευρώ.
Την ίδια στιγμή σε καθημερινή βάση, ο Ταγίπ Ερντογάν, στήνει πολεμικό σκηνικό το οποίο κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πότε και με ποια μορφή θα σκάσει. Και παρόλα αυτά κανείς δεν δείχνει να έχει τη διάθεση να ξεκινήσει μια ουσιαστική και επίπονα ειλικρινή συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι.
Υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία καίνε και ουδείς τολμά, να τα θίξει, φοβούμενος για τις επιπτώσεις τις οποίες θα έχει.
Αν και δεν πρόκειται για γεγονότα του πολύ μακρινού παρελθόντος, όλοι έχουν ή κάνουν πως έχουν ξεχάσει τι συνέβη το 2015, όταν η σημερινή κυβέρνηση άνοιξε τα σύνορα της χώρας, με αποτέλεσμα να εισέλθουν στη χώρα, ανεξέλεγκτα, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Αλήθεια μπορεί να εγγυηθεί η κυβέρνηση ότι όλοι αυτοί οι δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, είναι όλοι απλώς πρόσφυγες και ότι αναμεσά τους δεν έχουν παρεισφρήσει, βάση σχεδίου, ομάδες οι οποίες σε μια δεδομένη στιγμή θα παίξουν το ρόλο της Πέμπτης Φάλαγγας, στο εσωτερικό, μιας ήδη πληγείσας και βαθιά ταλαιπωρημένης χώρας.
Και που βρίσκονται τα κέντρα συγκέντρωσης αυτών των προσφύγων; Μήπως βρίσκονται σε ακριτικά νησιά υψηλού κινδύνους;
Μήπως, ταυτόχρονα, βρίσκονται και σε νησιά τα οποία είναι ανάμεσα στις ναυαρχίδες του τουρισμού στην Ελλάδα; Υπάρχει σχέδιο γύρω από τους κινδύνους που εγγυμονούν;
Κυρίως, υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης μιας προσχεδιασμένης πρόκλησης, από τον απρόβλεπτο και εξαιρετικά επικίνδυνο Ερντογάν, στο παρά πέντε της έναρξης της τουριστικής περιόδου;
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, γνωρίζουν πολύ καλά, ότι τις τελευταίες εβδομάδες μεγάλα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν Βηρυτό, τις ένδοξες εποχές του Ψυχρού Πολέμου, όταν γίνονταν πάρτι πρακτόρων, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Με βάση λοιπόν αυτό το σκηνικό, είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση κυρίως, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, να κατανοήσουν ότι ο επικίνδυνος Ερντογάν, δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια περί Ευρώπης, με επίκληση συμμάχων που έχουν αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι είναι Πόντιοι Πιλάτοι, και με διανυκτερεύσεις του Αρχηγού Στρατού, στον Έβρο.
Ούτε βέβαια με δημιουργία, χωρίς καμία βάση, ενός κλίματος ότι κατέβηκε ο 6ος Στόλος των Ηνωμένων Πολιτειών, να κάνει νταντά και να τρομοκρατήσει τον Σουλτάνο της Άγκυρας. Αυτά μόνο στα παραμύθια συμβαίνουν και σε εικονικές πραγματικότητες που κάποιοι σκόπιμα κατασκευάζουν μόνο και μόνο για να καλύψουν την ανεπάρκεια τους και την ασχετοσύνη τους.
Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι όποτε η Ελλάδα βασίστηκε σε ξένες δυνάμεις και εξωτερικούς παράγοντες, στο τέλος αντιμετώπισε εθνικές καταστροφές.
Η προάσπιση του εθνικού συμφέροντος, η ανάταση του έθνους, δεν αποτελεί έγκλημα και κάτι κακό.
Κανείς δεν θα μας δώσει χείρα βοηθείας στη δύσκολη στιγμή. Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε, οπωσδήποτε, αστείες οντότητες, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΗΕ.
Το διεθνές δίκαιο είναι καλό εργαλείο, μόνο για αυτούς που πατάνε γερά στα πόδια τους, και δεν λειτουργούν ως επαίτες, φοβούμενοι ακόμη και να ψελλίσουν λέξεις όπως έθνος και εθνικό συμφέρον.
Ας το καταλάβουμε όλοι λοιπόν, και κυρίως οι κυβερνώντες, εθνικό συμφέρον, έθνος και Ελλάδα, δεν είναι κάτι κακό.
Ας στηρίξουμε όλοι Ελλάδα. Εμείς, όχι οι απέξω.
* Ο Δημήτρης Απόκης, είναι Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of Advanced International Studies, The Johns Hopkins University και Μέλος του The International Institute of Strategic Studies.
** Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια