Πρόσφερε τιμή στην Ελλάδα σε έναν αδικαίωτο πόλεμο, που σχεδιάστηκε από το εξωτερικό και προδοτικούς κύκλους του εσωτερικού για να είναι άτιμος και άδοξος.
Ο θρυλικός κομάντος, που έσωσε το αεροδρόμιο της Λευκωσίας από τους Τούρκους, θα είναι πάντοτε παρών ως παράδειγμα προς μίμηση, ως ήρωας που πέρασε στο ελληνικό πάνθεον. Άλλοι είναι οι διαρκώς απόντες στα δύσκολα και παρόντες στα εύκολα. Αυτοί οι τελευταίοι απέφυγαν να παραστούν και στην κηδεία του Παπαμελετίου.
Για τους ιδιώτες, ασφαλώς, δεν γίνεται λόγος. Έκαστος παρευρίσκεται όπου και όποτε επιθυμεί και έχει την ευθύνη των επιλογών του. Όμως εκείνοι που εκπροσωπούν θεσμούς και λειτουργίες του κράτους οφείλουν να αποτίουν φόρο τιμής στους ήρωες του έθνους.
Από την κηδεία του ταξιάρχου Παπαμελετίου έλειπαν και οι δύο υπουργοί Εθνικής Αμύνης και οι τέσσερις αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων, οι οποίοι είναι οι επικεφαλής των στρατευμάτων της χώρας μας.
Αυτού του είδους οι απουσίες δεν είναι συμπτωματικές ούτε μπορούν να περάσουν απαρατήρητες και από τους οικείους του αλησμόνητου καταδρομέα ούτε από τους πολίτες.
Βρισκόμαστε σε τέτοιο σημείο της Ιστορίας μας και οι συνθήκες είναι τόσο ιδιαίτερες, ώστε η κηδεία του ταξιάρχου Γεωργίου Παπαμελετίου θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποτελέσει ένα γεγονός όπου οι Έλληνες θα έδειχναν την ενότητά τους και η ηγεσία την αποφασιστικότητά της να ακολουθήσει τον δρόμο του καθήκοντος.
Δεν είναι πολλά τα πρότυπα που έχουν απομείνει στην πατρίδα. Δεν απέμειναν πολλά απόρθητα κάστρα ήθους, πατριωτισμού και αυταπάρνησης που μπορούν να εμπνεύσουν τις νέες γενιές και να προβληματίσουν τους εχθρούς της Ελλάδας.
Ο Παπαμελετίου πέρασε στην αθανασία. Οι Έλληνες θα τον θυμούνται και θα τον τιμούν προσπαθώντας να ακολουθήσουν το παράδειγμά του.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια