Το Μέγαρο Μαξίμου τηρεί στάση αναμονής και παρακολουθεί προσεκτικά τις διεργασίες που πυροδότησε το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης ως προς τη στάση των κομμάτων.
Κρατώντας χαμηλούς τόνους και δίχως να επικροτεί ή να αποδοκιμάζει το συλλαλητήριο, η κυβέρνηση περιμένει την εξέλιξή του, με πρώτο μέλημα αυτό να πραγματοποιηθεί δίχως τα παρατράγουδα της Θεσσαλονίκης και για αυτό το σκοπό γίνονται αλλεπάλληλες συσκέψεις της ΕΛ.ΑΣ.
Από την πλευρά της η ΝΔ παρέχει πλήρη κάλυψη στο συλλαλητήριο και μάλιστα – πριν ακόμη αυτό γίνει – επιχειρεί να του προσδώσει αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά, χωρίς όμως να ασπάζονται όλοι αυτή τη στάση του κόμματος. Δένδιας, Μπακογιάννη, Χατζηδάκης έχουν δηλώσει πως δεν θα δώσουν το παρών στο συλλαλητήριο.
Υπέρ του συλλαλητηρίου τάσσονται ανοιχτά οι ΑΝΕΛ με εξαίρεση τον Θανάση Παπαχριστόπουλο ο οποίος είπε ότι δεν εγκρίνει τα συλλαλητήρια τονίζοντας: «Ούτε πήγα στο συλλαλητήριο, ούτε θα πάω, γιατί πιστεύω ότι τα εθνικά θέματα δεν λύνονται με συναίσθημα, λύνονται με λογική».
Σαφείς αποστάσεις από το συλλαλητήριο παίρνει το Κίνημα Αλλαγής, ωστόσο τριβές έχουν δημιουργηθεί τόσο από την παρουσία της ευρωβουλευτού Εύας Καϊλή στη μαζική συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης, όσο και από τη τοποθέτηση του Αντώνη Βγόντζα, προέδρου της Επιτροπής Διαδικασιών και Δεοντολογίας για το επικείμενο συνέδριο του κόμματος, ο οποίος πήρε σαφή θέση υπέρ του συλλαλητηρίου με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις να προδιαγράφουν την αντικατάστασή του.
Ενδιαφέρον είχε η τοποθέτηση του βουλευτή του Ποταμιού, Σπύρου Δανέλλη ο οποίος προειδοποίησε χθες στη Βουλή για τον κίνδυνο επανάκαμψης της Χρυσής Αυγής μέσα από τα συλλαλητήρια απαντώντας στο προσκλητήριο του κόμματος για συμμετοχή «όλων των Ελλήνων» στο συλλαλητήριο της Κυριακής.
Σε δύο γραμμές όμως κινείται και η Εκκλησία, με τον μεν Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να τάσσεται ανοιχτά πια υπέρ του συλλαλητηρίου της Αθήνας σε αντίθεση με αυτό της Θεσσαλονίκης, (ένας από τους κεντρικούς ομιλητές θα είναι ο Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος), τον δε Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο να υποστηρίζει πως η διοργάνωση των συλλαλητηρίων είναι παντελώς διαφορετική και ξένη προς τον όλο θεσμό της Εκκλησίας και να διερωτάται παράλληλα «ποιους εκπροσωπούν οι “άγνωστοι” συνδιοργανωτές, οι οποίοι επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη θεσμική Εκκλησία και να την “καπελώσουν“ για την ικανοποίηση δικών τους πολιτικών σκοπιμοτήτων, άλλοθι και επιδιώξεων;».
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια