Το καθεστώς τρόμαξε. Τρόμαξε, γιατί είδε ανθρώπους να κρατούν το σύμβολο που ενώνει, την ελληνική σημαία, και όχι διχαστικά κομματικά σύμβολα. Είδε ανθρώπους, οι οποίοι όχι απλά σηκώθηκαν απ’ τον καναπέ, αλλά γέμισαν καράβια, λεωφορεία, αεροπλάνα από κάθε άκρη της Ελλάδας,
δαπανώντας εν μέσω κρίσης ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για να συμμετάσχουν σε ένα συλλαλητήριο το οποίο δεν διοργανώθηκε από καμιά «κεφαλή», αλλά «απ’ τα κάτω», απ’ τη βάση. Τους τρόμαξε η αυτοοργάνωση του λαού. Ενός λαού «αγανακτισμένου», αυτή τη φορά για λόγο που ξεπερνά την οικονομιστική αντίληψη της καθημερινότητάς του…
Η κυβέρνηση, όπως έχει δείξει με τη μέχρι τώρα φασίζουσα στάση της, δεν θα πάρει το μήνυμα. Εκτός κι αν η πίεση του λαού συνεχιστεί και στρέψει αναπόφευκτα την ατζέντα σε θέματα πιο «πατριωτικά». Ο ανεκδιήγητος Πολάκης είδε σε αυτόν τον κόσμο κυρίως χρυσαυγίτες, χουντικά σταγονίδια και αρχαιόπληκτους. Δυστυχώς γι’ αυτόν και τους συν αυτώ, το συλλαλητήριο ήταν ένα μεγάλο ψηφιδωτό, για το οποίο δεν αναρωτήθηκαν ποια ήταν η ζωοποιός αιτία που οδήγησε τον κόσμο εκεί. Αυτό το πύρωμα της καρδιάς στη θέα της γαλανόλευκης και το δάκρυ στα μάτια στο άκουσμα του εθνικού ύμνου μας είναι συναισθήματα που δεν θα νιώσουν ποτέ ορισμένοι απάτριδες, οι οποίοι, αντίθετα, θα έσπευδαν ευχαρίστως να υπερασπιστούν τα δικαιώματα της Νικαράγουα, των Μάο Μάο και τον αγώνα κατά της εξαφάνισης της λιβελούλας.
Το μεγάλο κέρδος ήταν ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν «κανονικοί», «νοικοκυραίοι», όπως τους αποκαλούν χλευαστικά. Ηταν ένα ετερόκλητο πλήθος, το οποίο στράφηκε ενάντια σε όλο το πολιτικό σύστημα (η Ν.Δ., τελικά, τήρησε επαμφοτερίζουσα στάση) και δεν έχει πολιτική στέγη, κάτι το οποίο θα πυροδοτήσει εξελίξεις. Είναι μια προίκα που δεν πρέπει να σπαταληθεί άσκοπα και να γίνει έρμαιο στα χέρια οποιουδήποτε καιροσκόπου. Με την επιτυχία του συλλαλητηρίου δεν κερδήθηκε ο πόλεμος, αλλά μια μάχη. Μια μάχη που τώρα αρχίζει. Θέλει μεγάλη φρόνηση και σωφροσύνη για να κεφαλαιοποιηθεί αυτή η επιτυχία, καθώς θα συνερχόμαστε από τη μεγάλη επιτυχία του συλλαλητηρίου.
Το συλλαλητήριο της Αθήνας είναι το επόμενο τεστ (ίσως πρέπει να μετατεθεί για αργότερα). Αλλά, τώρα, το καθεστώς θα είναι υποψιασμένο, άρα προετοιμασμένο.
Στην Αθήνα πιθανόν να επιστρατευτεί όλο το παρακράτος. Μπορεί να γίνει πεδίο προβοκάτσιας από διάφορους κύκλους, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να οδηγήσουν την κατάσταση στα άκρα. Γι’ αυτό απαιτούνται προσοχή και σύνεση. Είναι ιστορικές και κρίσιμες οι στιγμές.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια