 |
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
|
Είναι να απορεί κανείς με τη βιασύνη της ελληνικής κυβέρνησης να «κλείσει» όπως-όπως το πρόβλημα της ονομασίας των Σκοπίων. Τρέχουν και δεν …φτάνουν οι αρμόδιοι ως να είναι το τέλος του κόσμου.
Δέχομαι, βέβαια, την ανάγκη της ελληνικής διπλωματίας να αφαιρέσει από το «πιάτο» της θέματα, όπως το Σκοπιανό και τα προβλήματα που δημιουργεί ο εθνικιστής Ράμα της Αλβανίας, και τα οποία δεν έχουν σχέση με την Τουρκία, ώστε απρόσκοπτα να ασχοληθεί με την επιθετικότητα και τις προκλήσεις των ισλαμιστών του Ταγίπ Ερντογάν. Αλλά, αυτό δεν πρέπει να σημαίνει ποτέ, ότι η όποια διαπραγμάτευση πρέπει να γίνει στο «άψε-σβήσε», ή να υποχωρήσουμε για να διευκολύνουμε (δήθεν) τις διαπραγματεύσεις.
Αντιλαμβάνομαι ότι τους τελευταίους δύο μήνες συμβαίνουν πράγματα στην ελληνική εξωτερική σκηνή που έχουν άμεσα σχέση με το ταξίδι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Ουάσιγκτον. Αλλά υπάρχουν και θέματα, όπως το Σκοπιανό και το Κυπριακό που δεν ταυτίζονται τα συμφέροντα της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών, με ευθύνη της αμερικανικής γραφειοκρατίας. Άρα, σε αυτά τα θέματα πρέπει να υπάρχει αντίσταση και η προσπάθεια να γίνεται προς την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των ελληνικών συμφερόντων και μόνο.
Η κινητικότητα για το θέμα της ονομασίας οφείλεται στο γεγονός ότι γίνεται και πάλι η κουβέντα για να συμπεριληφθούν τα Σκόπια στην Ατλαντική Συμμαχία, ώστε να προλάβουν οι Νατοϊκοί τον Βλαντιμίρ Πούτιν, που εποφθαλμιά τα Βαλκάνια. Η αλήθεια είναι ότι η επιρροή της Ρωσίας αφορά μόνο τη Σερβία και καμία άλλη βαλκανική χώρα, που σημαίνει ότι οι Δυτικοί δεν χρειάζονται τα Σκόπια για να ασκήσουν έλεγχο στην περιοχή.
Επειδή, λοιπόν, οι Νατοϊκοί, άρα και οι Αμερικανοί «καίγονται» για να επιλυθούν οι διαφορές της Ελλάδας με τα Σκόπια, πρέπει να απευθυνθούν σε αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα, όχι στην Ελλάδα. Γνωρίζω ότι μέχρι πριν μερικούς μήνες το έκαναν και με το παραπάνω, αλλά δεν είχαν επιτυχία. (Σ.Σ.: Πως να πιστέψει κανείς ότι ο ελέφαντας (ΗΠΑ) δεν έπεισε το μυρμήγκι (Σκόπια); Αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία)… Όμως, από τη στιγμή που επικράτησε ο Ζόραν Ζάεφ, στην σκοπιανή πολιτική σκηνή, με τη βοήθεια του Τζόρτζ Σόρος, η αμερικανική πλευρά έστρεψε την προσοχή της και ασκεί πιέσεις στην Αθήνα. Και άδικη ενέργεια είναι, και λάθος κίνηση, σε μία στιγμή που η Ελλάδα προσφέρει λύσεις στην Αμερική σε στρατηγικό επίπεδο.
Αλλά, οι Αμερικανοί τη δουλειά τους κάνουν. Και το ερώτημα που τίθεται είναι εμείς τι κάνουμε; Η ελληνική κυβέρνηση βιάζεται -και είναι φανερό από τις δηλώσεις και του πρωθυπουργού, και του υπουργού Εξωτερικών. Ο κ. Κοτζιάς οχυρώθηκε πίσω από τη γνωστή θέση του: στηρίζει και διαπραγματεύεται για μία σύνθετη ονομασία ενιαία σε όλες τις χρήσεις της. Είναι μία θέση, είπε, που είχε προβάλει η Ελλάδα και στο Βουκουρέστι. Μόνο που εκεί, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής δεν είπε ποτέ ότι δέχεται ονομασία με τη λέξη «Μακεδονία». Ενώ τώρα, η Αθήνα πριν ξεκινήσουν οι συζητήσεις φαίνεται ότι αποφάσισε να δεχθεί το όνομα «Νέα Μακεδονία», και απλά διαπραγματεύεται την …μετάφραση.
Όπως έχουμε καταγράψει πολλές φορές, και έχουμε αποδείξει, μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος -με όλες τις κυβερνήσεις- συζητούν πάντα για να …χάσουν. Εισέρχονται μονίμως στη διαπραγμάτευση με μία «τακτική» υποχώρηση, και δεν γνωρίζω για ποιο λόγο το κάνουν. Μήπως είναι ένα είδος διαπραγμάτευσης «Made in Greece and Cyprus», το οποίο όμως δεν το ακολουθεί καμία άλλη χώρα; Είναι, μήπως, για να πιάνουμε τους αντιπάλους μας στον …ύπνο; Τι να σας πω. Πρόκειται για ένα μυστήριο…
Δεν είναι και καμιά μαγκιά να «διευθετήσεις» το Σκοπιανό, το Κυπριακό και όλα τα εθνικά θέματα. Η μαγκιά είναι άλλη. Να τα λύσεις και να έχεις πραγματικά κέρδη, όχι επικοινωνιακά. Η αλήθεια είναι ότι στο θέμα της Κύπρου, ο κ. Κοτζιάς άσκησε μία πραγματικά λαμπρή πολιτική, που πρέπει να διδάσκεται στα μεγάλα πανεπιστήμια. Μέχρι της στιγμής δεν το κάνει με το Σκοπιανό, αντίθετα δείχνει να βιάζεται να τελειώνει με τον …«πονοκέφαλο».
Έχω νέα πάντως: Όλοι αυτοί που τον χειροκροτούν επειδή αποφάσισε να βγάλει από το «πιάτο των προβλημάτων» το Σκοπιανό, μόλις υπογράψει την ονομασία «Νέα Μακεδονία» ή κάτι παρεμφερές θα τον στήσουν στην Πλατεία Συντάγματος. Είμαστε πολλοί οι άνθρωποι που αρνούμαστε να ομιλούμε «εθνικιστικά». Στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα, το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι εάν εξυπηρετούνται τα εθνικά στρατηγικά συμφέροντα της χώρας, αποδεχόμενοι τη λύση του Σκοπιανού, με τρόπο που θα πονέσει και το λαό και την Ελλάδα.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ο Πρωθυπουργός έκανε λάθος δηλώνοντας ότι οι Σκοπιανοί δεν αποτελούν τους μοναδικούς απογόνους των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλέξανδρου. Διότι με τον τρόπο αυτό, αποδέχθηκε ότι είναι και αυτοί απόγονοι των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλέξανδρου, ενώ η ιστορία είναι αμείλικτη στο θέμα αυτό. Πρέπει να βρει τρόπο να διορθώσει αυτό το λάθος. Το πρόβλημα με τα Σκόπια δεν είναι μόνο η κλοπή του ονόματος της «Μακεδονίας». Το μεγαλύτερο είναι ο αλυτρωτισμός που τους κυριαρχεί. Η συμφωνία για την ονομασία δεν θα διαρκέσει εάν δεν τερματίσουν πάραυτα την εθνικιστική πολιτική που ακολουθούν, πιστεύοντας ότι τους ανήκει και η Χαλκιδική -μερικοί κρατούν χάρτες που περιλαμβάνει και τη …Λάρισα.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια