Στην Ελλάδα, η πρόκληση για την κυβέρνηση είναι η έξοδος από τα μνημόνια, που θα πιστωθεί έτσι κι αλλιώς. Αλλά οι όροι μπορούν να δικαιώσουν ή να επισκιάσουν το όραμα της «καθαρής» εξόδου από την επιτροπεία, που παραμένει ρεαλιστικός όσο και δύσκολο στόχος.
Η πρόκληση για όλο το πολιτικό σύστημα είναι το ζήτημα του Μακεδονικού όπου έχουν διαμορφωθεί θετικές προοπτικές για επίλυσή, ιδιαίτερα για τα ελληνικά συμφέροντα. Αν κάποιες πολιτικές δυνάμεις αποδειχτούν κατώτερες των περιστάσεων, είναι δυνατόν να προκληθούν μη αναστρέψιμες εξελίξεις. Σε κάθε περίπτωση οι τριγμοί θα είναι σοβαροί και στο εσωτερικό των κομμάτων, όποια και αν είναι η κατάληξη . Στα ελληνοτουρκικά δεν αναμένεται κάτι σημαντικό αλλά, όπως αποδείχτηκε και με την υπόθεση των αξιωματικών, πολλά μικρά ζητήματα μπορούν κάθε στιγμή να προκαλέσουν διενέξεις στο εσωτερικό ή στις μεταξύ των δύο χωρών σχέσεις.
Στην Ευρώπη, προβλήματα πρωτόγνωρα όπως η Καταλονία και το προσφυγικό πρέπει να οδηγηθούν σε εκτόνωση με την καθοριστική επιρροή της Ε.Ε. και τους λιγότερους δυνατούς κραδασμούς. Άλλωστε η Ένωση είναι αναγκασμένη να αντιμετωπίσει μέσα στο 2018 εντυπωσιακές προκλήσεις όπως το μέλλον της εμβάθυνσης και της ολοκλήρωσης που πιέζει αλλά και αυτό της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας. Κάτι που σημαίνει ότι διαχειρίστηκε αποτυχημένα μέχρι τώρα.
Αυτό δείχνουν οι σύγχρονες προκλήσεις που περιγράφει η ατζέντα Μακρόν, που περιμένει στην άλλη πλευρά του τραπεζιού τη Μέρκελ για να παρθούν αποφάσεις, όταν επιτύχει να σχηματίσει κυβέρνηση στη Γερμανία. Με την απώλεια προσανατολισμού που πλήττει τις ΗΠΑ και αρκετές δυνάμεις σε αναταραχή, ο κόσμος χρειάζεται όσο ποτέ το σταθεροποιητικό ρόλο μιας ώριμης Ε.Ε.
Το 2018 υπάρχουν τόσα ανοιχτά ζητήματα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο πλανήτης θα πρέπει να απαντήσουν. Όλα γύρω μας θα είναι σίγουρα διαφορετικά. Καλύτερα η χειρότερα, θα το ξέρουμε σε ένα χρόνο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια