Μετά και την αξιολόγηση και μετά και το Σκοπιανό, η κυβέρνηση μπαίνει στην τελευταία στροφή. Είναι γεγονός, πως εάν το σχέδιό της βγει, εάν δηλαδή βελτιωθούν τα έσοδα κάπως και εάν η έξοδος προστατέψει ταυτόχρονα και τις τράπεζες, δίχως νέες ορατές δεσμεύσεις, τότε θα είναι σε θέση, είτε το φθινόπωρο,
είτε την άνοιξη του 19, να πάει σε εκλογές και να πετύχει μια αναιμική νίκη της ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία ή αλλιώς μια θριαμβευτική σχεδόν ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Μια ήττα που θα του επιτρέψει να παραμείνει στο παιχνίδι.
Είναι γεγονός πάντως πως έχει ήδη επιτευχθεί ένας αρχικός στόχος, που είναι η πρόκληση ανησυχίας και αμφιβολίας στις τάξεις του αντίπαλου στρατοπέδου. Για λόγους που δεν είναι της παρούσης να εξηγηθούν, ευάριθμα στελέχη της ΝΔ, τα οποία δεν κινούνται πέριξ του προέδρου του κόμματος, αρχίζουν να πιστεύουν πως είναι απίθανο να προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ και εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί ακόμα και μια συμμαχική κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουν δηλαδή πως το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι γκρίζο και πως πιθανότατα θα οδηγήσει είτε σε μια κυβέρνηση τριών κομμάτων με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής - ο οποίος θα δεσμευθεί πως δεν θα συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές, ώστε να δεχθεί ο Κυριάκος τη λύση αυτή - είτε σε νέες εκλογές με απλή αναλογική.
Το εάν οι φόβοι αυτοί - ή οι πόθοι - των στελεχών της ΝΔ επιβεβαιωθούν εξαρτάται απολύτως από την τύχη της κυβέρνησης Τσίπρα. Ωστόσο, δεν είναι εύκολο να υλοποιηθούν τα σχέδια του Μαξίμου για ομαλή έξοδο, διότι παρά την σχετική ανάκαμψη της αγοράς, της τουριστικής κίνησης, των εξαγωγών και της βιομηχανικής παραγωγής και παρά την επιφανειακή μείωση της ανεργίας, εξακολουθεί να παραμένει άλυτο το ζήτημα των τραπεζών, το ζήτημα των πλειστηριασμών, το ζήτημα της βαριάς φορολογίας, το ζήτημα των συνεχιζόμενων περικοπών, το ζήτημα της νέας μείωσης των συντάξεων που έχει ήδη ψηφιστεί για τις αρχές του 19, το ζήτημα της μείωσης του αφορολόγητου που έχει ήδη ψηφιστεί για τις αρχές του 20 ή και νωρίτερα και κυρίως το ζήτημα των πλεονασμάτων του 18, που μέχρι στιγμής φαίνεται να οδηγούν στον κόφτη.
Σ’ αυτά τα ζητήματα προστίθενται τώρα το μεταναστευτικό που κυριολεκτικά είναι στον αέρα και τέλος το σκοπιανό. Εδώ, όσο και αν το Μαξίμου επισήμως φαίνεται ατάραχο, έχει ήδη λάβει τα μηνύματα από τη Μακεδονία πως η κυβέρνηση θα εισπράξει μεγάλο εκλογικό κόστος, εάν συμφωνήσει σε ονομασία με τον όρο Μακεδονία, είτε στα ελληνικά είτε στα σλαβικά. Διότι το Νέα Μακεδονία δεν έχει καμία απολύτως διαφορά από το σκέτο Μακεδονία και πιθανόν να είναι και χειρότερο, διότι διά του ονόματος αυτού οι σκοπιανοί καθίστανται το σύγχρονο μακεδονικό έθνος και εμείς λαμβάνουμε ως δώρο μόνον την αρχαία Μακεδονία του Φιλίππου!
Φυσικά το ίδιο κόστος μπορεί να έχει και η ΝΔ, πλην όμως είναι τελείως διαφορετικό ζήτημα αυτό. Διότι την ευθύνη της συμφωνίας θα αναλάβει η κυβέρνηση και η ΝΔ έχει πάντα τη δυνατότητα να τραβηχτεί έξω από την συμφωνία, μέσω της αποχώρησης της από τη Βουλή.
Επειδή προφανώς στο Μαξίμου γνωρίζουν αυτόν τον κίνδυνο, φαίνεται πως σχεδιάζουν και οδό διαφυγής από το πρόβλημα, τρενάροντας τις διαπραγματεύσεις και εισάγοντας πιθανόν τη μέθοδο της σταδιακής έγκρισης κεφαλαίων μιας συμφωνίας ένταξης των Σκοπίων στην ΕΕ, αφήνοντας εκτός το κεφάλαιο περί ονόματος και μεταθέτοντάς το για αργότερα, δηλαδή για μετά τις εκλογές, δηλαδή σε μιαν άλλη κυβέρνηση.
Συμπέρασμα: ο βασικός στόχος της κυβέρνησης, η μη αυτοδυναμία της ΝΔ, εξαρτάται απολύτως από τις δικές της επιδόσεις και από τον εντοπισμό του κατάλληλου χρόνου για τις εκλογές. Το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο, αλλά στο Μαξίμου βασίζονται στο κλίμα ανησυχίας που διαβλέπουν εντός της ΝΔ. Πιθανόν όμως αυτό το κλίμα να τους παρασύρει και να χάσουν από τα μάτια τους την κατάλληλη στιγμή για την προκήρυξη των εκλογών.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια