 |
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
|
Όσον αφορά το Βατερλό που ονομάζεται επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το ποιος και για ποιο λόγο είχε τη… φαεινή ιδέα να καλέσει τώρα τον Ερντογάν στην Ελλάδα.
Τη στιγμή που η Τουρκία και ο ίδιος ο Ερντογάν έχει αποδείξει στην πράξη ότι είναι αποφασισμένος για όλα και είναι έτοιμος να τα βάλει με όλους, ποια πολιτική και διπλωματική διάνοια επέλεξε τη συγκεκριμένη συγκυρία για να γίνει αυτή η επίσκεψη;
Τη στιγμή που η Ελλάδα είναι μια «αποικία χρέους» –όρο που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να αρπάξουν την εξουσία, τον οποίο μάλιστα όρο χρησιμοποίησε ως τίτλο σε βιβλίο του ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, καθ’ ύλην αρμόδιος της επίσκεψης-Βατερλό–, με ποιο σκεπτικό κάλεσαν τον Ερντογάν στην Ελλάδα;
Πώς είναι δυνατόν τώρα να διαπραγματευτεί η αποδυναμωμένη Ελλάδα, που κάθε γραμμή του εθνικού της προϋπολογισμού –ακόμα και σε θέματα εθνικής άμυνας– είναι υπό την έγκριση των δανειστών, με μια Τουρκία και έναν Ερντογάν που έχει συναντηθεί πέντε φορές τον τελευταίο χρόνο με τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τα έχει βάλει ακόμα και με τις ΗΠΑ για να προστατέψει τα συμφέροντα της δικής του πατρίδας;
Όμως έστω ότι υπάρχει ένα σκεπτικό που δεν γνωρίζουμε, που αφορά την επίσκεψη τη συγκεκριμένη στιγμή. Για έναν παραπάνω λόγο από τους συνήθεις, όφειλε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και οι διπλωμάτες μας να προετοιμάσουν με χειρουργική ακρίβεια τα της οργάνωσης.
Δηλαδή κοινές συσκέψεις με Τούρκους διπλωμάτες για να προκαθοριστούν τα πάντα: πού θα πάει, ποιους θα δει ο Ερντογάν, τι θέματα θα θιγούν και άρα τι δηλώσεις θα κάνει και τα τοιαύτα.
Εδώ μια συνέντευξη προετοιμάζουμε, και βάζουμε εκ των προτέρων το πλαίσιο των ερωτήσεων και των απαντήσεων· είναι δυνατόν μια τέτοια επίσκεψη που γίνεται κάτω από τις συνθήκες που προαναφέρθηκαν, να μην έχει προετοιμαστεί με χειρουργική ακρίβεια;
Το πρώτο λάθος, η αποδοχή από ελληνικής πλευράς του αιτήματος για επίσκεψη στη Θράκη. Η απόφαση αυτή αγγίζει τα όρια του παραλογισμού, εκτός κι αν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ υπολογίζουν τις ψήφους των μουσουλμάνων της Θράκης περισσότερο από το εθνικό συμφέρον, γιατί παρότι η λέξη έθνος και εθνικό τούς προκαλεί απέχθεια, και έθνος και υπάρχει και εθνικά συμφέροντα διακυβεύονται, ειδικά στο θέμα της Θράκης.
Το δεύτερο λάθος ήταν το γεγονός ότι δεν μπήκε όρος να μην δώσει συνέντευξη σε κανένα μέσο ο Τούρκος πρόεδρος πριν από την επίσκεψη. Γιατί όταν δεν βάζεις τέτοιον όρο και τον αφήνεις να δώσει συνέντευξη, σου λέει μια μέρα πριν από την επίσκεψη ότι η Συνθήκη της Λοζάνης χρειάζεται αναθεώρηση από το Α μέχρι το Ω, βάζοντας αυτός δημοσίως το πλαίσιο των διεκδικήσεων πριν καν ξεκινήσει η επίσκεψη. Είναι αυτό που λέμε «φάγαμε γκολ από τα αποδυτήρια».
Τρίτο λάθος, ο εξευτελισμός με τους 200 μπράβους του Τούρκου προέδρου που έκαναν απόβαση στην Ελλάδα – δεν ξέρω αν τους επιτράπηκε να φέρουν και τα όπλα τους. Τα πράγματα είναι απλά. Αν δεν μπορείς ως κράτος να διασφαλίσεις τα αυτονόητα δεν εκχωρείς το δικαίωμα αυτό σε άλλους – ιδιαίτερα στους μπράβους του Ερντογάν, ορισμένοι από τους οποίους καταζητούνται στις ΗΠΑ για αγριότητες εναντίον διαδηλωτών.
Τέταρτο λάθος, η απαγόρευση των συγκεντρώσεων σε πολίτες που θα ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την έλευση του ηγέτη μιας χώρας που έχει φυλακίσει χιλιάδες Κούρδους πολιτικούς και έχει καθαιρέσει δεκάδες δημάρχους εκλεγμένους με ποσοστά 80% και 90%, που έχει φυλακίσει δεκάδες δημοσιογράφους, εκατοντάδες δικαστές, χιλιάδες απλούς πολίτες, και όλα αυτά παραβιάζοντας κάθε αρχή του κράτους δικαίου.
Πέμπτο λάθος, το γεγονός ότι η ελληνική διπλωματία και το πολιτικό κατεστημένο της πατρίδας μας, έχοντας υιοθετήσει το δόγμα «σφάξε με πασά μου ν’ αγιάσω», φτύνει στα μούτρα τους Έλληνες πολίτες και την ελληνική ιστορία, μη θέτοντας ως όρο οποιασδήποτε συνάντησης, το θέμα της συζήτησης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, δίνει τη δυνατότητα στην Τουρκία αντί να απολογείται και να είναι σε θέση άμυνας, να είναι συνεχώς στην επίθεση και να αμφισβητεί τα πάντα.
Έκτο και τελευταίο λάθος. Ο σύμβουλος του Ερντογάν, Γιγίτ Μπουλούτ, δήλωσε πριν από περίπου έναν μήνα ότι «μέχρι το 2020 αναμένεται η επίσημη καταστροφή της Ελλάδας». Για όσους έχουν έστω μια κάποια εμπειρία από διακυβέρνηση, και δεν ανάλωσαν τη ζωή τους σε καταλήψεις και κατασκευές βομβών μολότοφ, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι ο Μπουλούτ δεν τα έβγαλε αυτά από το μυαλό του. Είχε διαβάσει τις αναφορές του αξιότιμου πρέσβη της Τουρκίας στην Αθήνα, και με βάση αυτά που διάβασε έκανε εκείνες τις αισχρές και επαίσχυντες δηλώσεις. Δεν τις ανέλυσε κανείς από το ΥΠΕΞ και τις αρμόδιες υπηρεσίες, για να προλάβουμε το Βατερλό;
Μήπως έχουμε περάσει στη φάση της μεταδιάλυσης της χώρας;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια