Αναλυτικότερα, στο έγγραφο, με ημερομηνία διανομής 22 Αυγούστου 1950 αναφέρεται η ίδρυση μιας υποστηριζόμενης από τη Σοβιετική Ένωση επιτροπής, της «Επιτροπής Ελεύθερης Μακεδονίας», με σκοπό την υποκίνηση συγχρονισμένων, ταυτόχρονων εξεγέρσεων σε εδάφη της Μακεδονίας που ανήκαν στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία, με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας ενιαίας «Δημοκρατίας της Μακεδονίας».
«Μια τέτοια Δημοκρατία θα αποκτούσε τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης, της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης» σημειώνεται στο εν λόγω έγγραφο, όπου συμπληρώνεται πως οι δυνάμεις της επιτροπής θα ήταν οι εξής:
-Ελλάδα: Μονάδες οπλισμένες με αυτόματα όπλα και όλμους, κυρίως στην περιοχή της Θεσσαλονίκης
-Γιουγκοσλαβία: Μονάδες παρτιζάνων, δύναμης 20.000 ανδρών, οπλισμένες με ελαφρά όπλα, κυρίως στο Μόσταρ και στο Ράμπροβο, υπό τη διοίκηση μάλιστα πρώην ταγματάρχη του γερμανικού στρατού.
-Βουλγαρία: Δυνάμεις του τακτικού στρατού ισχύος μεραρχίας, μαζί με πυροβολικό, πάλι υπό τη διοίκηση πρώην αξιωματικού του γερμανικού στρατού, στην περιοχή του Νευροκοπίου.
Η συγκεκριμένη επιτροπή, σημειώνεται, ένωνε παρεμφερή κινήματα στη Γιουγκοσλαβία (Ράμπροβο), τη Βουλγαρία (περιοχή Νευροκοπίου) και την Ελλάδα (οδός Σοφοκλέους- Θεσσαλονίκη). Στο κίνημα στην Ελλάδα επικεφαλής ήταν κάποιος «Υπατίλης» (Hypatilis) σύμφωνα με το έγγραφο. Τη γενική εποπτεία της επιτροπής είχε ο Σοβιετικός πρέσβης στη Γιουγκοσλαβία, ενώ στο έγγραφο αναφέρεται πως οι Σοβιετικοί ανέπτυσσαν επίσης ένα ένοπλο κίνημα κατά του Τίτο στη Γιουγκοσλαβία, με αρχηγείο στα Σκόπια, υπό τη διεύθυνση Γιουγκοσλάβων που τάσσονταν υπέρ της Κομινφόρμ. Το κίνημα αυτό λάμβανε όπλα από τη Βουλγαρία και είχε παρακλάδια σε όλη τη Γιουγκοσλαβία, κυρίως στη Σερβία.
Αξίζει να σημειωθεί πως σε άλλο έγγραφο γίνεται λόγος για αναφορές σε ελληνικά ΜΜΕ (9 Μαρτίου 1950) περί σλαβικού σχεδίου για τη δημιουργία ανεξάρτητου μακεδονικού κράτους, εντός του πλαισίου μιας «Βαλκανικής Ομοσπονδίας», με σύνορα στον Αλιάκμονα, το οποίο ενορχήστρωνε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Τσέρβενκοφ, καθώς και ότι στις 28 Φεβρουαρίου σε εκπομπή γιουγκοσλαβικού ραδιοφώνου (Yugoslav Radio Sava) είχε αναφερθεί πως διοργανωνόταν «μεγάλο αντάρτικο εναντίον της γιουγκοσλαβικής και της ελληνικής Μακεδονίας», με καθημερινές αφίξεις σοβιετικών μονάδων πρακτόρων με πολιτικά ρούχα στη Βουλγαρία, που αποστέλλονταν στα σύνορα της χώρας.
Ακόμη, σε τρίτο έγγραφο, του Οκτωβρίου του 1952, αναφερόταν πως αν και ο Τίτο φαινόταν να μειώνει την προπαγάνδα περί μιας «Μεγάλης Δημοκρατίας της Μακεδονίας», η «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση» (Vufreshna Makedonska Revolutsionna Organizatsiya) δεν φαινόταν να εγκαταλείπει το «όνειρο μιας ανεξάρτητης Μακεδονίας», προβαίνοντας μάλιστα σε δολοφονίες ατόμων τα οποία η οργάνωση θεωρούσε «προδότες». Αξίζει να σημειωθεί πως η εν λόγω οργάνωση θεωρούσε προδότη και τον Τίτο, διοργανώνοντας κίνημα εναντίον του.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια