Τι προσδοκά η κυβέρνηση από την παρουσία του Τούρκου προέδρου;
Πολιτικός επιστήμων
Πιστεύω ότι οι περισσότεροι Έλληνες έχουν την ίδια απορία που έχω και εγώ. Γιατί έρχεται στις αρχές Δεκεμβρίου ο Ερντογάν στην Αθήνα; Τι προσδοκά η κυβέρνηση από την παρουσία του Τούρκου προέδρου;
Με άλλα λόγια, γιατί να δώσουμε διεθνώς την εντύπωση ότι τον επιβραβεύουμε για τη διαγωγή του εντός και εκτός Τουρκίας; Θυμίζω τις πράξεις του ιδίου και της κυβερνήσεώς του, για να αναρωτηθούμε ποια από αυτές εγκρίνουμε:
Το καθεστώς Ερντογάν συνεχίζει την κατοχή του βορείου Τμήματος της Κύπρου.
Ο Ερντογάν έχει την απαίτηση να παραμείνει στην Κύπρο ο τουρκικός στρατός ως δήθεν εγγυητής της ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων και μετά την εξεύρεση «λύσης» για το μέλλον της Μεγαλονήσου.
Ο Ερντογάν στέλνει συνεχώς τους υπουργούς του στη Θράκη για να κάνουν δηλώσεις περί «τουρκικής» μειονότητος.
Συνεχίζονται συστηματικά οι παραβιάσεις και οι παραβάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά αεροπλάνα.
Ο Τούρκος πρόεδρος αμφισβητεί με δηλώσεις του τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, με την οποία καθορίστηκαν τα σημερινά σύνορα των δύο χωρών και ρυθμίστηκαν τα δικαιώματα των μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης (θρησκευτική μειονότητα) και των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, της Ιμβρου και της Τενέδου.
Στο εσωτερικό της Τουρκίας έχει επιβληθεί ένα ημιδικτατορικό καθεστώς με συλλήψεις αντιφρονούντων, οι οποίες συνεχίζονται ακόμη και 16 μήνες μετά το αποτυχόν πραξικόπημα του Ιουλίου 2016.
Το καθεστώς Ερντογάν παρεμβαίνει προκλητικά στη χώρα μας, για να ανατρέψει αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης που αφορούν Τούρκους πολιτικούς φυγάδες.
Επί Ερντογάν, η Τουρκία είχε μία πολύ αμφιλεγόμενη ανάμιξη στη Συρία, άλλοτε συνεργαζόμενη και άλλοτε συγκρουόμενη με τους τζιχαντιστές.
Οι μεγαλύτερες χώρες της Ευρ. Ενώσεως και οι περισσότερες πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου έχουν προτείνει το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της γείτονος, λόγω του αυταρχικού καθεστώτος της και της καταπατήσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Και άλλα πολλά, ων ουκ έστιν αριθμός. Ποια απ’ αυτά θέλουμε να επιβραβεύσουμε:
Αντί να κάνουμε φιλοφρονήσεις προς τον Τούρκο πρόεδρο, θεωρώ πιο χρήσιμο να καταστρώσουμε μία πανεθνική και υπερκομματική πολιτική για το Αιγαίο και τη Θράκη:
Να διακηρύξουμε ότι η Ελλάς αρχίζει την οροθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της, συζητώντας πρώτα με την Ιταλία και την Κύπρο.
Να δηλώσουμε ότι είναι ανεπιθύμητοι στο έδαφός μας όσοι Τούρκοι αξιωματούχοι καλλιεργούν στην ελληνική Θράκη τον τουρκικό εθνικισμό.
Να ελληνοποιήσουμε την εκπαίδευση των Πομάκων, που αποτελούν σημαντικό ποσοστό των μουσουλμάνων της Θράκης, σεβόμενοι πάντα τις θρησκευτικές ιδιαιτερότητες.
Να σταματήσουμε κάθε συζήτηση για μείωση της στρατιωτικής θητείας, όταν είναι προφανές ότι και η ισχύουσα θητεία εννέα μηνών στον Στρατό Ξηράς δεν επαρκεί για τις αμυντικές μας ανάγκες.
Κύριε Ερντογάν, είμαστε φιλόξενοι, αλλά όχι αφελείς!
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια