Η εισβολή στο Πεντάγωνο και οι εντολές που δεν δόθηκαν

Από τον Γιώργο Χαρβαλιά

Ας με συγχωρήσει ο κ. Καμμένος, αλλά ειλικρινά δεν κατάλαβα τη συλλογιστική του στο πρόσφατο επαίσχυντο επεισόδιο με την εισβολή αναρχοαυτόνομων «χαβαλέδων» στο Πεντάγωνο. Αγανακτισμένος ο υπουργός, πήρε -λέει- «κεφάλια».

Ποιων; Φαντάρων και δεκανέων; Οι δόλιοι οι καταδρομείς φταίνε; Είμαστε σοβαροί τώρα;

Τι ακριβώς εντολές είχαν, κύριε Καμμένε και κύριε Αποστολάκη, οι φρουροί για την αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών; Είχε γίνει ποτέ έστω μία σχετική άσκηση προσομοίωσης για την επιχείρηση καταστολής όχλου, που θα επιχειρούσε να εισβάλει στο υπουργείο Άμυνας;
Μήπως ξεχάσατε τα άλλα κωμικοτραγικά, που συνέβησαν επί του προκατόχου σας Πάνου Παναγιωτόπουλου, όταν ο δυστυχής αρχηγός ΓΕΕΘΑ προσπαθούσε να συγκρατήσει με την… ντουντούκα το μαινόμενο πλήθος των συνδικαλιστών, οι οποίοι κόντεψαν να φτάσουν στην πόρτα του υπουργικού γραφείου;

Ε, να, λοιπόν, που και επί δικής σας υπουργίας 20 «αντιεξουσιαστές» των Εξαρχείων παραλίγο να φτάσουν στον υπασπιστή σας και να του επιδώσουν… αντιμιλιταριστικό διάβημα! Επειδή κανείς δεν τόλμησε να τους σταματήσει. Θεωρείτε, λοιπόν, ότι οι καταδρομείς φοβήθηκαν το μπόι των γελοίων του «Ρουβίκωνα»; Όχι, κύριε Καμμένε. Τις συνέπειες φοβήθηκαν από το να τους μπουζουριάσουν και να τους αρχίσουν στις ψιλές. Να κλείσουν τις πύλες και να φέρουν τους στρατονόμους για να τους μαζέψουν έναν έναν απ’ το αυτί. Ποιος θα τους κάλυπτε, αν άνοιγε μισό κεφάλι από τους εισβολείς; Ο Βούτσης; Ή ο Φίλης;

Ουδείς θα τους προστάτευε, κύριε Καμμένε. Αυτό, λοιπόν, είναι το πρόβλημα: Η έλλειψη πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων, που τείνουν να πάρουν διαστάσεις επιδημίας, εξαιτίας της ανοχής -για να μην πω ενθάρρυνσης- της κυβέρνησης στην οποία συμμετέχετε.

Επομένως, είναι εντελώς άδικη και καθόλου αντρίκεια η μετάθεση ευθυνών στους καταδρομείς και τους κατώτερους αξιωματικούς. Τα πράγματα είναι απλούστατα: Η είσοδος - έξοδος στο Πεντάγωνο πρέπει να έχουν προδιαγραφές ασφαλείας, τουλάχιστον όπως αυτές της αμερικανικής πρεσβείας στη Βασιλίσσης Σοφίας. Δηλαδή, δρακόντειες. Δεν παίζουμε ούτε με την εθνική άμυνα ούτε με την εθνική ασφάλεια ούτε, εν τέλει, με το κύρος του στρατεύματος. Φανταστείτε να είχαν εισβάλει Κούρδοι ακτιβιστές για «ειρηνική διαμαρτυρία» στο τουρκικό υπουργείο Άμυνας. Σας ερωτώ: Θα είχαν βγει ποτέ από μέσα; Ζωντανοί, εννοώ…

Δεν είπαμε να γίνουμε Τουρκία, αλλά και σε οποιαδήποτε δημοκρατική χώρα τέτοιου είδους «εισβολείς» θα είχαν συλληφθεί πάραυτα. Ας είχαν, λοιπόν, τις κατάλληλες οδηγίες οι καταδρομείς και θα σας έλεγα εγώ τι θα πάθαινε ο «Ρουβίκωνας»… Όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες…

Πηγή Εφημερίδα Δημοκρατία

* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.