H ερώτηση είναι προφανής και αναπόφευκτη: Πώς είναι οι εξωγήινοι; Με «τι» μοιάζουν;
Μια πρώτη απάντηση δόθηκε πρόσφατα από τους ζωολόγους στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Σε δημοσίευση που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο πριν από λίγες ημέρες, συγκεκριμένα στο International Journal of Astrobiology, αναφέρεται ότι η Εξέλιξη, ο τρόπος με τον οποίον «κατασκευάστηκαν» όλα τα είδη στη Γη, πρέπει να λειτουργεί κατά τρόπο παρόμοιο και στον (όποιον) εξωγήινο πλανήτη. Οι εξωγήινοι μπορεί να μας μοιάζουν «πολύ περισσότερο από όσο νομίζουμε».
Αλήθεια;
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουμε πλέον ότι οι εξωγήινοι είναι κοντά σε αυτό που είμαστε. Όπως γράφει το euronews.com, οι εκδοχές των εξωγήινων που κατά καιρούς μας σερβίρει το Χόλιγουντ είναι ξεπερασμένες. Τα περίεργα, άχρωμα ανθρωποειδή με τα μεγάλα μάτια, οι υποτιθέμενοι κάτοικοι των μακρινών κόσμων περισσότερο μοιάζουν με κάποιους άτυχους γείτονες του Διαστήματος που έπεσαν θύματα πυρηνικού ατυχήματος παρά με ο,τιδήποτε άλλο.
Η ερευνητική ομάδα της Οξφόρδης σημειώνει ότι η Εξέλιξη δεν αφορά τους στόχους αλλά μόνο την επιβίωση. Εάν ένα είδος είναι λειτουργικό -που σημαίνει, αναπαράγεται επιτυχώς- τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος για τη Φύση να πειραματιστεί. Μόνο μια δραματική αλλαγή, είτε στις εξωτερικές συνθήκες (ένας παγκόσμιος παγετός, οι επιπτώσεις από την πρόσκρουση ενός αστεροειδή) ή, ο μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ των οργανισμών μπορεί να πυροδοτήσει μία σημαντική μετάβαση.
Τα μικρόβια κυριαρχούσαν στη Γη επί τρία δισεκατομμύρια χρόνια. Τόσο χρειάστηκε μέχρι να εξελιχθεί η ζωή σε ορατούς πολυκύτταρους οργανισμούς.
Συνεπώς, η εξωγήινη νοημοσύνη -μόνο οι ευφυείς εξωγήινοι θα μπορούσαν να κατασκευάσουν πομπούς ραδιοκυμάτων, λέιζερ ή ο,τιδήποτε τέλος πάντων θα μας επέτρεπε να τους βρούμε- θα είναι, όπως εμείς, προϊόν ενός μικρού αριθμού σημαντικών μεταβάσεων που θα τους συνέδεε με προηγούμενους ανεξάρτητους οργανισμούς. Θα αποτελούνται από υπάρχοντα υποσυστήματα, ακριβώς όπως συνέβη με εμάς. Για παράδειγμα, τα χέρια και τα πόδια μας ήταν κάποτε τα πτερύγια των ψαριών.
Απεικονίσεις που αντιπροσωπεύουν διαφορετικά επίπεδα προσαρμοστικής πολυπλοκότητας. Κάπως έτσι φαντάζεται την εξωγήινη ζωή η ομάδα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης
Βεβαίως, η παραπάνω υπόθεση εργασίας δεν απαντά στο ερώτημα «με τι μοιάζουν οι εξωγήινοι».
Ας φανταστούμε ότι επισκεπτόμαστε τη Γη πριν από 400 εκατομμύρια χρόνια. Μεταξύ της πολυκύτταρης πανίδας της εποχής εκείνης είναι τα μικρά θαλάσσια αρθρόποδα που αποκαλούμε «τριλοβίτες».
Τα εξαφανισμένα αυτά ασπόνδυλα δεν μοιάζουν πολύ με τα ζώα που συναντάμε στο ζωολογικό κήπο σήμερα, αν και η φύση είναι ακόμη γεμάτη αρθροπόδα (από τις αράχνες μέχρι τις πεταλούδες).
Αν η επίσκεψη στη Γη γινόταν πριν από μόλις 100 εκατομμύρια χρόνια θα βλέπαμε πολλές (πραγματικά μεγάλες), φτερωτές σαύρες -που καθόλου δεν μοιάζουν με τον άνθρωπο ή, με οικόσιτα όπως η γάτα.
Η υπόθεση ότι η Εξέλιξη πιθανότατα λειτουργεί σε οποιοδήποτε «κόσμο» και ότι οι οργανισμοί ανταγωνίζονται μεταξύ τους και οι πόροι είναι πεπερασμένοι δεν βοηθά πραγματικά να φανταστούμε τους εξωγήινους.
Υποστηρίζοντας ότι η ποικιλία της χλωρίδας και της πανίδας προϋποθέτει την ύπαρξη ωκεανών σε υγρή μορφή, πυκνής ατμόσφαιρας και τη μάζα της γης, αποδεχόμαστε ότι προϋπόθεση για την εξελικτική «δράση» είναι αναπόφευκτα οι συνθήκες.
Ενδέχεται δηλαδή, οι θηρευτές του ωκεανού να έχουν βελτιωμένη σωματική δομή, ενώ τα πλάσματα της ξηράς να έχουν πόδια που να μοιάζουν με τροχούς.
Η τύχη και οι ιδιαιτερότητες του περιβάλλοντος θα οδηγήσουν σε παραλλαγές εξωγήινων ειδών, όπως συνέβη στον δικό μας κόσμο και βεβαίως, ουδεμία πρόβλεψη μπορεί να γίνει, καθώς πέρα από τις υποθέσεις και την καταγραφή των βιολογικών μηχανισμών, χρειάζονται πραγματικά δεδομένα -data- τα οποία δεν έχουμε.
Και, σύμφωνα τουλάχιστον με την ποικιλομορφία των πλασμάτων που κατοικούν στη Γη (κάποτε και ακόμη), ίσως τελικά αποδειχθεί ότι οι πραγματικοί εξωγήινοι δεν μοιάζουν τόσο με εμάς όσο νομίζουμε.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια