 |
Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
|
Είχα επισημάνει στο παρελθόν ότι ένας από τους «τιμωρητικούς» στόχους της μνημονιακής… προσαρμογής ήταν η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα είδος πάμφθηνης τουριστικής αποικίας για τους μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος Κεντροευρωπαίους, που θέλουν να πλένουν τα πόδια τους σε πεντακάθαρα, αλλά και ασφαλή ύδατα, υπηρετούμενοι από νεόπτωχους ιθαγενείς σερβιτόρους.
Η εμπειρία του φετινού καλοκαιριού με έπεισε για την ακρίβεια της πρόβλεψης. Τα νησιά «βούλιαξαν» από τουριστικές ορδές, με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς, που δεν λογαριάζουν από αισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας στον ντόπιο πληθυσμό, αφού πιστεύουν ακράδαντα ότι ένας τόσο προνομιακός παραθεριστικός προορισμός δεν μπορεί να… χαρίζεται σε «αχάριστους και τεμπέληδες» κατώτερης φυλετικής υπόστασης.
Τα σπίτια, όμως, των ιθαγενών βολεύουν για έναν εξαιρετικά προσιτό καλοκαιρινό εποικισμό. Η ενοικίαση παραθεριστικών κατοικιών μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας Airbnb έσπασε κάθε ρεκόρ - και φυσικά ρεκόρ έσπασε και η καταμέτρηση «κεφαλιών» στις πύλες εισόδου της χώρας. Στο τέλος της ημέρας, βεβαίως, και πάλι πλουσιότεροι δεν γίναμε (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων), καθώς σύντομα θα φανεί ότι ο διπλασιασμός του αριθμού των επισκεπτών μέσα σε μόλις πέντε χρόνια δεν σημαίνει μεγαλύτερο τζίρο, γιατί δεν συνοδεύεται από αύξηση της κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης. Το άκρως αντίθετο συμβαίνει…
Ας μην σας κουράσω με νούμερα. Τα έχω ξαναγράψει και μπορεί να τα βρει κανείς σε επίσημα στοιχεία, που δεν επιδέχονται την παραμικρή αμφισβήτηση. Συνοπτικά, απλώς λέω ότι από το 2009 υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των ξένων επισκεπτών, που σύντομα θα φτάσει τα 30.000.000, και… γκρεμίστηκε η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη κάπου στα 500 ευρώ, την ώρα που στην Ισπανία (οι κάτοικοι της οποίας ευλόγως διαμαρτύρονται για τον τουριστικό υπερκορεσμό) ξεπερνά τα 1.100 ευρώ και στη «δική» μας Κύπρο τα 850 ευρώ!
Θα με ρωτήσετε, λοιπόν, γιατί πανηγυρίζουν οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι διάφοροι καλοβολεμένοι φανφαρόνοι των εγχώριων τουριστικών ενώσεων... Πολύ απλά γιατί οι εκάστοτε υπουργοί έχουν συνηθίσει να μετρούν το μέγεθος της «επιτυχίας» σε κεφάλια, ανεξαρτήτως προέλευσης, ποιότητας και αγοραστικής δύναμης. Δεν κάθονται να λογαριάσουν αν οι υπερπλήρεις (αλλά και… υπερχρεωμένες στις τράπεζες) ξενοδοχειακές μονάδες μαζικού τουρισμού έχουν ξεπουλήσει τα δωμάτια από τον Φεβρουάριο σε ξένους πράκτορες, όπως η γερμανικών συμφερόντων TUI. Oύτε τους απασχολεί το γεγονός ότι η ανεξέλεγκτη και συχνά «λαθραία» ενοικίαση κατοικιών διαλύει τις μικρότερες μονάδες των νησιών και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που χτίστηκαν με ιδρώτα και αίμα.
Κάποιος βλαξ ανακάλυψε κάποια στιγμή ότι «ο μαζικός τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας». Μεγαλύτερη παραδοχή συλλογικής παραίτησης δεν υπάρχει! Είναι σαν να ομολογείς ότι κληρονόμησες το οικόπεδο-φιλέτο από τον μπάρμπα σου και, επειδή είσαι παντελώς ανίκανος να το αξιοποιήσεις, το δίνεις στον γείτονα για να παρκάρει το τροχόσπιτο, να λιάζεται και να σου δίνει λίγο χαρτζιλίκι. Οι Ελληνες στράφηκαν όλο και περισσότερο σε αυτού του είδους τις υπηρεσίες «υποδοχής», οι οποίες δεν μπορούν να αποτελέσουν τον βασικό κορμό μιας παραγωγικής μηχανής που θα ξεκολλήσει τη χώρα από το τέλμα, θα οδηγήσει στην αυτόνομη ανάπτυξη και θα συγκρατήσει τη διαρροή «εγκεφάλων» στο εξωτερικό.
Φυσικά και ο τουρισμός αποτελεί μια ζωτική οικονομική παράμετρο. Δεν μπορούν, όμως, τα… μπιτσόμπαρα και οι ξαπλώστρες να αποτελούν τη… βαριά βιομηχανία μιας χώρας. Ειδικότερα, μάλιστα, στο επίπεδο που αυτό δημιουργεί συνθήκες κορεσμού και οδηγεί σε κανιβαλικές καταστάσεις, οι οποίες υπονομεύουν το επίπεδο διαβίωσης του ντόπιου πληθυσμού.
Οι Ισπανοί το είδαν νωρίς και δικαίως σήμερα διαμαρτύρονται, απειλώντας να… πετάξουν τους εισβολείς στη θάλασσα. Στη Βενετία υπάρχει επίσης κύμα ξεσηκωμού κατά του τουριστικού στίφους που απειλεί να καταστρέψει τη μοναδικότητα της μνημειακής πόλης. Στην Ελλάδα νιώθουν την αηδία του μπατιροτουρισμού στον Λαγανά, στα Μάλια, στο Φαληράκι και σε αρκετές άλλες νησιωτικές τοποθεσίες. Στη Μύκονο επετεύχθη, επιτέλους, η… ιμπιζοποίηση, με τίμημα την άκρως αντιαισθητική επιδρομή μελαψών πετροδολαριάδων…
Ελάχιστες φωτισμένες φωνές, όπως του δημάρχου Σαντορίνης Νικόλαου Ζώρζου, απευθύνουν έκκληση στην Πολιτεία να σταματήσει τη χορήγηση νέων αδειών για τουριστικά καταλύματα και να βάλει «φρένο» στην παραχώρηση αγροτικής γης για παραθεριστική εκμετάλλευση. «Η Σαντορίνη είναι πλέον κορεσμένος τουριστικός προορισμός» λέει ο δήμαρχος και οι αριθμοί τον δικαιώνουν απόλυτα: Το νησί καλείται να εξυπηρετήσει 85.000 επισκέπτες ημερησίως, δηλαδή μία πυκνότητα 1.118 ατόμων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, που συγκρίνεται μόνο με αυτήν της Αττικής! Και, κατά τα άλλα, πανηγυρίζουμε...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια