Βομβαρδιστικά πετάνε πάνω από την Κορεατική χερσόνησο και αεροπλανοφόρα έχουν τους πυραύλους τους έτοιμους για εκτόξευση, ενώ στρατός, ναυτικό και αεροπορία κάνουν ασκήσεις με πραγματικά πυρά, την ώρα που ο Κιμ ο Τρίτος πετάει πυραύλους και κάνει πυρηνικές δοκιμές. Δηλαδή; Να μπούμε στα καταφύγια;
Ψυχραιμία. Κάθε Αύγουστο εδώ και χρόνια γίνεται το ίδιο πανηγύρι. Αμερικανοί και Νοτιοκορεάτες κάνουν κοινά γυμνάσια, ενώ η Β. Κορέα απειλεί και τους δύο με καταστροφή. Όλοι μαζί για να εδραιώσουν και να διατηρήσουν τη θέση τους στη χερσόνησο και την περιοχή, που αποτελεί το σημείο συνάντησης των γεωπολιτικών δυνάμεων της Κίνας, της Ρωσίας και των ΗΠΑ. Ακριβώς στον 38ο παράλληλο, εκεί που χωρίστηκε η Κορέα στα δύο από ΕΣΣΔ και ΗΠΑ μετά το τέλος της ιαπωνικής κατοχής στις 15 Αυγούστου του 1945. Εξ ού και ο αναμνηστικός θερμός Αύγουστος.
Ναι, αλλά τώρα, μετά από 4 πυρηνικές δοκιμές (2006, 2009, 2013, 2017) η Β Κορέα έχει πιθανώς βόμβα υδρογόνου και μάλιστα ικανή να εκτοξευτεί σε πυρηνική κεφαλή με πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς. Έτσι λένε τα ψυχρά στοιχεία της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ από τις σεισμικές δονήσεις των δοκιμών και τις εκτοξεύσεις πυραύλων. Χωρίς κινδυνολογίες.
Άρα; Πάμε για τα καταφύγια; Ψυχραιμία. Ο Κιμ Ζονγκ Ουν, ο Τρίτος Κιμ μετά τον παππού του Κιμ Ιλ Σουνγκ και τον πατέρα του Κιμ Ζονγκ Ιλ που κυβερνάει τη χώρα, όπως απαιτεί η κομμουνιστική παράδοση της περιοχής, μπορεί να μοιάζει θεοπάλαβος μ αυτά που λέει και κάνει, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται ένας ψυχρός υπολογιστής.
Αν και πολλοί τον παρομοιάζουν με τον Χίτλερ στην τρελλάρα, δεν συνυπολογίζουν έναν πολύ βασικό παράγοντα. Ο Χίτλερ είχε έδαφος για κατάκτηση και δυνάμεις για να το κατακτήσει. Ο Κιμ ο Τρίτος είναι στριμωγμένος με τη Ρωσία και την Κίνα στα σύνορά του, που είναι πυρηνικές υπερδυνάμεις τεράστιων πληθυσμών και εκτάσεων και που όσο κι αν τον ανέχονται, ή τον βοηθάνε, εκμεταλλευόμενοι την πολιτική του, άλλο τόσο τον έχουν μ’ ένα χαλινάρι γιατί κανείς από τους δύο δεν έχει όρεξη να τινάξει τη χώρα του στον αέρα το ποντίκι που βρυχάται.
Πολυκαταστήματα, κατανάλωση και ανάπτυξη!
Το χαλινάρι αυτό είναι η οικονομία της Β Κορέας, που σιτίζεται κατά κύριο λόγο από την Κίνα με εκατοντάδες επενδύσεις δισεκατομμυρίων ( 60%+ εισαγωγών και εξαγωγών), ενώ ο δεύτερος προμηθευτής και πελάτης της χώρας είναι… η Νότια Κορέα (20% των εισαγωγών και εξαγωγών) ! Μεγάλοι εμπορικοί εταίροι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση (4% εισαγωγών), η Ινδία, η Αίγυπτος, η Ινδονησία, η Ταϋλάνδη, η Ιαπωνία, ενώ η χώρα είναι ενεργειακά επαρκής και έχει στο οπλοστάσιό της επίσης σπάνια μέταλλα, ανταγωνιζόμενη μ αυτά το Πεκίνο! (Στοιχεία, του μεγαλύτερου εχθρού του καθεστώτος: The world fact book. CIA! Για να μην πει κανείς ότι είναι προπαγάνδα του «Υπέρτατου»…)
Ο ανταποκριτής της γαλλικής Le Monde Diplomatique που γύρισε τη χώρα το 2015 κατέγραψε μια κοινωνία απολύτως καταναλωτική, με ιδιωτικές επιχειρήσεις, «ελεύθερες αγορές», πολυτελείς μπουτίκ, εστιατόρια, ελάχιστη μαύρη αγορά συναλλάγματος και μια μεσαία τάξη του 25% περίπου, που διαρκώς αυξάνεται και δεν έχει σχέση με κρατική γραφειοκρατία. Επιπλέον, μια εύρωστη αγροτιά. Επειδή, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, το κράτος- κόμμα είναι ανεπιθύμητο ως υπεύθυνο για το λιμό που αφάνισε το 10% περίπου του πληθυσμού τη δεκαετία του 1990.
Έτσι, η Πιονγιάνγκ ακολουθεί το κινέζικο μοντέλο του …καπιταλιστικού κομμουνισμού, με την ανελευθερία έκφρασης και κινήσεων, όμως, μιας στυγνής δικτατορίας. Και με τις απαραίτητες διώξεις «για το καλό του καθεστώτος». Κατά τα πρότυπα αρκετών υποστηρικτών τέτοιων καθεστώτων και στην ελληνική επικράτεια. Τι τη θέλουν την ελευθερία οι αγνώμονες, αφού έχουν σπίτι, δουλειά και ψωμί να φάνε!
Όλα αυτά πρέπει να τα ξέρει ο αναγνώστης που είναι με το ένα χέρι στα ηρεμιστικά, για να καταλάβει ότι οι τελευταίοι που θέλουν να χάσουν το έχει τους είναι οι βορειοκορεάτες και ο «Υπέρτατος Ηγέτης» Κιμ Ζονγκ Ουν.
Μαθήματα από τον Σαντάμ και τον Καντάφι
Τότε, τι θέλει και ανακατεύει τον κόσμο με τα πυρηνικά και τους πυραύλους του αφού πρακτικά δεν μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο σαν τον Χίτλερ; Μα, για να διατηρήσει αυτά που έχει. Την εξουσία της χώρας. Ο ίδιος το έχει πει πιο καθαρά από οποιονδήποτε με επίσημη ανακοίνωση μετά την τελευταία πυρηνική δοκιμή τον Ιανουάριο:
«Η ιστορία έχει αποδείξει ότι μια ισχυρή πυρηνική δύναμη αποτροπής είναι το πιο δυνατό ίφος για να αποτραπούν οι επιθέσεις των ξένων. Στη διεθνή σκηνή επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας όπου μόνο οι ισχυρότεροι επιβιώνουν. Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιρακ εγκαταλείφθηκε από τον Σαντάμ Χουσείν μετά τον Πόλεμο του Κόλπου το 1990. Στη Λιβύη ο Καντάφι ανακοίνωσε τη διάλυση των μυστικών εξοπλιστικών προγραμμάτων το 2003. Και οι δύο έκαναν το σφάλμα να απαρνηθούν τα πυρηνικά τους προγράμματα, υποκύπτοντας στις πιέσεις των ΗΠΑ, που ενορχήστρωναν τις αλλαγές στο καθεστώς».
Ενδεχομένως, στο μέλλον να θέλει να «επανενώσει» τη χερσόνησο σε ένα κράτος. Δηλαδή να καταπιεί τη Νότιο Κορέα. Αλλά, αυτό, ούτε το φωνάζει ούτε και το μπορεί χωρίς τη συνδρομή της Κίνας και της Ρωσίας, που δεν έχουν καμιά διάθεση να χαλάσουν την οικονομική τους πορεία ανάπτυξης για τα όνειρα του Κιμ του Τρίτου. Κι αυτός το ξέρει.
Μπορεί να φανεί παράξενο στον αναγνώστη, αλλά το ονειράκι του «Υπέρτατου» είναι να υποχρεώσει έναν Αμερικανό πρόεδρο να καθήσει στο ίδιο τραπέζι μαζί του για διαπραγματεύσεις. Τι διαπραγματεύσεις; Δεν έχει σημασία!! Όσο πιο σοβαρό το θέμα τόσο το καλύτερο. Αυτό, στα μάτια των συμπατριωτών του θα τον εκτινάξει στα ουράνια. Θα είναι ισότιμος με την υπερδύναμη! Κάθε κίνηση που κάνει είναι μια πρόσκληση στην απέναντι πλευρά για διαπραγμάτευση! Εδώ και 6 χρόνια που κυβερνάει.
Και η απέναντι πλευρά; Οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ κινητοποιούσαν τον ΟΗΕ και τις κυρώσεις (σαν και προχτές) σε κάθε πυρηνική και πυραυλική δοκιμή. Αυτό δεν μπορεί να φρενάρει τις προμήθειες της χώρας από ένα σωρό πλευρές χωρίς να προκαλέσει μέχρι και λιμό. Κανείς δεν το θέλει αυτό το τίμημα. Όπως ομοδοξούν Ρώσοι, Αμερικάνοι και Κινέζοι «δεν μπορείς να αποτρέψεις κάποιον περίκλειστο που φτιάχνει πυρηνική τεχνογνωσία με άλλο τρόπο εκτός από την πειθώ και κάποια πίεση. Μια δυναμική παρέμβαση μπορεί να προκαλέσει απρόβλεπτες αντιδράσεις».
Έτσι, οι ΗΠΑ φωνάζουν, απειλούν, στέλνουν στόλους και πυραύλους στη Γκουάμ ( βάση πάνω από τις Μαριάνες, βόρεια της Ν Ζηλανδίας) και στη Ν. Κορέα, αλλά στην ουσία ακουμπάνε περισσότερο στη βεβαιότητα ότι ούτε η Κίνα ούτε η Ρωσία έχουν όρεξη να τους τινάξει στον αέρα ο «Υπέρτατος».
Βαστάτε τον Τράμπ μην ξεφύγει…
Αυτά συνέβαιναν μέχρι που ανέλαβε την ηγεσία ο κατά φαντασίαν Σβάρτσενέγκερ πλανητάρχης. Που, σαν ξερόλας τσαμπουκάς και αψηφώντας τους συμβούλους του αποφάσισε να απαντάει στον «Υπέρτατο» Κιμ όπως απαντάνε τα παιδάκια όταν βρίζονται μεταξύ τους! Χωρίς να παίρνει καν υπ όψιν του ότι οι απειλές του Κιμ του Τρίτου κατά της Αμερικής είναι για γέλια. Τι να την κάνει την επίθεση κατά της Αμερικής ή της Γκουάμ ο Κιμ! Να την καταλάβει μετά από απόβαση του τεράστιου στρατού και στόλου του;;;!! Ή να εξαφανιστεί από το χάρτη μετά τον πρώτο πύραυλο;
Έτσι, σαν σε κωμωδία, έχουμε τον Αμερικανό υπουργό Τίλερσον και το επιτελείο του υποτιθέμενου πολιτισμένου προέδρου να προσπαθούν να μαζέψουν τον Τράμπ μην κάνει καμιά κουτουράδα, αντί να απειλούμαστε πραγματικά από τον Κιμ τον Τρίτο. Και ευτυχώς. Το Newsweek μάλιστα, με χλευαστικό εξώφυλλο, θεωρεί τον Τράμπ ως πραγματική απειλή και καλεί τους συμβούλους του να τον συνετίσουν! Γιατί στις ΗΠΑ, λειτουργούν- ακόμα- μηχανισμοί προστασίας από ανεξέλεγκτες παλαβομάρες μυαλοφυγόδικων προέδρων, σαν του Μπους του νεώτερου ας πούμε.
Δυστυχώς, όμως, λειτουργούν περισσότερο οι μηχανισμοί για ελεγχόμενες παλαβομάρες, σε διάφορα κράτη του κόσμου. Που δεν είναι μεν ανεξέλεγκτες, αλλά είναι παλαβομάρες. Αφού τις πληρώνουν εκατομμύρια αθώοι με τη ζωή τους και το βιός τους.
Αγαπητοί μου, χαλαρώστε και απολαύστε τις ειδήσεις στην τηλεόραση όπως απολαμβάνετε μια κακογυρισμένη ταινία θρίλερ. Με ανορθόγραφους υπότιτλους. Ο τρόμος είναι το φαϊ του δημοσιογράφου. Το φαΐ των άλλων πολιτών είναι μια πίτσα ή ένα τυλιχτό με μπύρες και φίλους. Αν μάλιστα είναι και έξω, χωρίς τηλεόραση, ακόμα καλύτερα.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια