Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
|
που δεν έχει σκοπό να εγκαταλείψει την εξουσία, και πως σύντομα θα εξεγερθεί ο λαός για να βγει στους δρόμους και να την γκρεμίσει...
Οι θιασώτες αυτής της άποψης έχουν καταληφθεί από ένα είδος ντελίριου. Σε οποιαδήποτε κυβερνητική πρωτοβουλία ανακαλύπτουν «θεσμική εκτροπή» που παραπέμπει σε πρακτικές αυταρχικών καθεστώτων και θεωρούν ότι η άμεση απομάκρυνση του Τσίπρα, ει δυνατόν με ελικόπτερο από την ταράτσα του Μαξίμου, αποτελεί παλλαϊκό αίτημα σε μια κοινωνία έτοιμη να εκραγεί και να κυνηγήσει (μόνο) τους συριζαίους με βρεγμένη σανίδα.
Οι εμμονικές αυτές αναλύσεις, που στην ουσία ανακυκλώνονται σε πρωτοσέλιδα και αναρτήσεις πολύ συγκεκριμένων δημοσιογραφικών μέσων, ενσωματώνουν πλέον και τη λέξη «πραξικόπημα»! Αυτό που... παραλίγο να συμβεί με την έφοδο των καπεταναίων του Λαφαζάνη στο Νομισματοκοπείο και αυτό που θα συμβεί στο μέλλον, προκειμένου να μην παραδώσει ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία!
Βαριές κουβέντες, ακραίες, έξαλλες και ανερμάτιστες, σε μία χώρα που τα τελευταία 43 χρόνια δεν παρουσίασε έλλειμμα δημοκρατίας, το αντίθετο θα έλεγα, μέχρι σημείου υπερβολής ενίοτε. Στη σύγχρονη Ιστορία ασφαλώς και οι ομαδικές... ψυχώσεις παίζουν τον ρόλο τους, καθώς μπορεί εύκολα να δρομολογήσουν πολιτικές ανατροπές· ακόμη κι αν βασίζονται σε «πλύση εγκεφάλου» ή διασπορά ψευδών ειδήσεων (ελληνιστί, fake news). To πρόβλημα, όμως, για την αξιωματική αντιπολίτευση και όλους όσοι βιάζονται να απαλλαγούν από τον Τσίπρα είναι ότι, δυστυχώς για αυτούς, η ψύχωση δεν είναι... ομαδική!
Σε μια κλειστή παρέα «νεοφιλελέ» πολιτευτών, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών και επίδοξων «οpinion makers» αναπτύσσεται και μέχρι εκεί φτάνει. Η παρέα διαθέτει, πράγματι, ισχυρότατες προσβάσεις σε μέσα, χρήμα και μηχανισμούς επιρροής, αλλά με ασύμμετρα περιορισμένη απήχηση στη βαθιά χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία, που ακούει τις λέξεις «πολιτικό τζάκι» ή «κόμματα εξουσίας» και τρέχει μακριά. Η απήχηση αυτή, άλλωστε, μετρήθηκε πρόσφατα στο κέντρο της Αθήνας και φάνηκε μικρότερη και από αυτήν που έχει το κίνημα της «απελευθέρωσης» των gay.
Eπομένως, αν περιμένει ο Κυριάκος με σταυρωμένα χέρια ότι θα έρθει ο λαός αφιονισμένος από τα πύρινα πρωτοσέλιδα (των 12.000 φύλλων...) και τους αλαλαγμούς των καπεταναίων στο κανάλι του Φαλήρου να γκρεμίσει τον Τσίπρα, μάλλον θα περιμένει πολύ...
Ασφαλώς και ο λαός δεν λατρεύει τον Τσίπρα· ούτε το πολύχρωμο ασκέρι του με τα κάθε λογής «μπουμπούκια» που υποδύονται τους υπουργούς και κλείνουν το μάτι στα βρομόπαιδα που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία. Πιθανότατα δε να τον καταψηφίσει στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν. Αλλά όχι για τις παρεμβάσεις του στη Δικαιοσύνη που αποτελούν «θεσμική εκτροπή» ούτε για την υποτιθέμενη προσπάθειά του να καταλύσει το πολίτευμα και να εγκαθιδρύσει σοβιέτ.
Τα περί ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης ελάχιστα λένε στα αυτιά του μέσου Ελληνα. Δυστυχώς, μας αρέσει δεν μας αρέσει, ο θεσμός έχει «γρατζουνιστεί» πολύ τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στα ανώτατα κλιμάκια, που φάνηκε να αντιμετωπίζουν με συγκατάβαση τις μνημονιακές επιταγές αλλά και τις επιθυμίες της ντόπιας διαπλοκής. Ουδείς, λοιπόν, θα δώσει μάχη στους δρόμους για να σταματήσει ο Πολάκης να «τα χώνει» στους δικαστές.
Είναι λανθασμένο το πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης που επιλέγει η Νέα Δημοκρατία. Ο κόσμος δεν ψέγει τον Τσίπρα επειδή τον θεωρεί... επικίνδυνο για τη δημοκρατία. Τον επικρίνει γιατί αποδείχτηκε όμοιος με τους προηγούμενους. «Ψευταράκος», όπως έλεγε ο Μεϊμαράκης, ή απλά «ονειροπόλος», όπως διατείνεται ο ίδιος για τις... αυταπάτες του. Ανεπαρκής σίγουρα, κρινόμενος εκ του αποτελέσματος, αν και όχι απαραίτητα χειρότερος από άλλους...
Επιμύθιον: Χωρίς αμφιβολία υπάρχει ένα μαζικό σύνδρομο στον πληθυσμό της χώρας, αλλά δεν είναι αυτό που φαντάζεται η Νέα Δημοκρατία. Δεν πρόκειται για μίσος προς μια κυβέρνηση (ψευτο)κομμουνιστών που απειλεί να κάνει την Ελλάδα Βενεζουέλα. Μαζική κατάθλιψη βιώνουμε επειδή και αυτός, παρά τις τσιριμονιές, αποδείχτηκε δέσμιος των δανειστών και επειδή οι άλλοι που επαγγέλλονται την αποκαθήλωσή του υπόσχονται ακόμη μεγαλύτερη συμμόρφωση στις αξιώσεις τους...
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια