Μετά την συμφωνία του Eurogroup στις 15 Ιουνίου και την επικύρωση της συμφωνίας από το ΔΝΤ μόλις χθες, ο ΣΥΡΙΖΑ επιστρέφει στην πραγματικότητα της κοινωνίας που κυβερνά.
Κάτω από ένα πλαίσιο που διαμόρφωσε μετά τις πολύμηνες διαπραγματεύσεις για τις αξιολογήσεις και τα μέτρα που αποδέχθηκε ή του επιβλήθηκαν, δεν έχει σημασία.
Αυτό που έχει τώρα σημασία και εφόσον διατίθεται να επιχειρήσει επαναπροσέγγιση των ανθρώπων που κάποτε τον στήριξαν να αναλάβει την διακυβέρνηση αλλά έχουν αποστασιοποιηθεί, είναι να μιλήσει μαζί τους καθαρά: τι έχει δεσμευτεί να κάνει, τι μπορεί από αυτά να διορθώσει με αντίμετρα (και ποια), αλλά και τι δεν μπορεί να αλλάξει τουλάχιστον μέχρι το τέλος του προγράμματος και πρέπει ο κόσμος να το υποστεί.
Εκεί είναι το ζήτημα, αφού η κοινωνία συνεχίζει να δυστυχεί, ακόμη και αν κάποιοι αριθμοί αρχίζουν να συνέρχονται. Επίσης, καμία σχέση άμεση δεν έχει κάποιο success story ή ακόμη και true story εξόδου στις αγορές. Αυτό αφορά μόνο μακροπρόθεσμα την καθημερινότητα - για την ώρα αφορά μόνο την κανονικότητα δανεισμού του ελληνικού κράτους από τις "αγορές". Με όλα αυτά κατά νου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του πολλά πράγματα να ολοκληρώσει - επιλέγουμε μερικά:
1. Να επαναφέρει πολύτιμα στελέχη του από την διαπραγμάτευση με τους δανειστές στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας, της κρίσης που συνεχίζεται αφόρητη για όγδοο χρόνο, της έλλειψης εργασίας και εισοδήματος ικανού να θρέψει την πλειοψηφία των ανθρώπων της χώρας. Και όπου χρειάζεται να αλλάξει τα αποτυχημένα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη εκείνα που θύμισαν και θυμίζουν συνήθεις διαχειριστές της εξουσίας αλλά όχι "κυβερνώσα αριστερά"...
2. Να ξεκαθαρίσει τι θα κάνει με την μικρομεσαία οικονομία και συγκεκριμένα αν τελικά ζητά από τους ελεύθερους επαγγελματίες - μικρομεσαίους να επωμισθούν τα παράνομα χρέη που τους έχει φορτώσει ο παλιός ΟΑΕΕ (δεκάδες χιλιάδες στον καθένα και στην καθε μιά επιχειρηματία), να τα ρυθμίσουν δλδ ΩΣ ΕΧΟΥΝ με τις 120 δόσεις και τον εξωδικαστικό συμβιβασμό ξεπληρώνοντάς τα ακόμη και με δήμευση της περιουσίας τους, όπως κάθε άλλο χρέος της κρίσης! Ή αν έχει σκοπό να αναλογικοποιήσει αναδρομικά τις οφειλές στον παλιό ΟΑΕΕ για τα χρόνια της κρίσης και βάσει των αληθινών εισοδημάτων τους αυτά τα χρόνια - εφαρμόζοντας τον δικό του ασφαλιστικό νόμο και απονέμοντας δικαιοσύνη σε μια βασική παράμετρο της βίαιης χρεοκοπίας της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Αν τυχόν έχει συμφωνήσει / υπογράψει με τους δανειστές ότι αυτό δεν γίνεται, οφείλει να το πει ξεκάθαρα στους μικρομεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες για να πάρουν και αυτοί τις αποφάσεις τους.
3. Να ξεκαθαρίσει ακόμη αν θα δημιουργήσει ακατάσχετο λογαριασμό και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που χάνουν καθημερινά τα έσοδα από την όποια δραστηριότητά τους, τα εισοδήματα από εκτέλεση έργου, παραγγελιών ή υπηρεσιών και την όποια ρευστότητά τους βίαια και χωρίς ειδοποίηση από τις ηλεκτρονικές κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών που κάνει κατά χιλιάδες η ΑΑΔΕ και επομένως δεν είναι σε θέση να χειριστούν το ίδιο τους το ταμείο και να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στην αγορά και στους εργαζομένους τους, αντιμετωπίζοντας καθημερινά τον "ξαφνικό θάνατο".
4. Να ξεκαθαρίσει τέλος αν θα έχουν ασφαλιστική ενημερότητα οι ελεύθεροι επαγγελματίες που πληρώνουν τις εισφορές τους από 1.1.2017 και ρυθμίζουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, ώστε να μπορούν ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΠΟΙΟΙ να οφεληθούν από τα αντίμετρα της κρίσης δλδ τα προγράμματα ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των ελεύθερων επαγγελματιών, τα ΕΣΠΑ και από την χρηματοδότηση από τα Ταμεία ή Τράπεζες ενίσχυσης των ΜμΕ που δημιουργούνται.
Ή αν ισχύει το "ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΖΗΣΕΙ...";
Το τελευταίο "μότο" που ήδη ακούγεται από συγκεκριμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που επίσης διαδίδουν συμπληρωματικά την απίθανη ιδέα ότι "οι μικρομεσαίοι πρέπει να ...συνεταιρισθούν αλλιώς θα χαθούν", όχι μόνο δεν αποτελεί αριστερή απάντηση στην κρίση της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας αλλά και ογκώδη άγνοια της ελληνικής μικρομεσαίας οικονομίας και της καθοριστικής σημασίας της στην παραγωγική ανασυγκρότηση αλλά ακόμη και μια ανεύθυνη αντιμετώπιση της ραχοκοκκαλιάς της οικονομίας μας ως μικροαστικής στρέβλωσης που θα επιλύσει η ίδια η "αγορά" (νεοφιλελευθερισμός του κερατά... απότοκος σταλινικών κρατικιστικών ιδεολογικών επιβιώσεων).
Εάν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχει και την επόμενη μέρα, πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά με την μικρομεσαία οικονομία την μόνη οικονομία που έχουμε και που αποτελεί για ιστορικούς και πρακτικούς λόγους το μόνο μας συγκριτικό πλεονέκτημα - ακόμη και ο τουρισμός έκφραση αυτής της οικονομίας μας είναι.
Εάν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να υπάρχει και την επόμενη μέρα και να επανασυνδεθεί η κυβέρνησή του με την κοινωνία, πρέπει να λύσει τα πραγματικά της προβλήματα και όχι να αντικαταστήσει την μάχη της επιβίωσης των ανθρώπων με την μάχη των αριθμών που βελτιώνονται. Πρέπει να κρατηθούν μακριά από την Αριστερά τα success story που ξεχνούν τους ανθρώπους και επιστρατεύουν τους αριθμούς: οι αριθμοί είναι καλοί για τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, τις αξιολογήσεις και τα επιτόκια δανεισμού αλλά δεν σημαίνουν τίποτα για τους αληθινούς ανθρώπους και τη ζωή τους. Και να σημειώσουμε επί τη ευκαιρία ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που "τα πήγαν καλά στις διαπραγματεύσεις", να μην θεωρούν ότι τώρα το παιχνίδι των αριθμών μπορούν να το κάνουν εισαγωγή στην ζέουσα ελληνική πραγματικότητα των ανθρώπων της κρίσης - γιατί "θα φάνε πόρτα".
Εάν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να επανασυνδεθεί με την κοινωνία, πρέπει πρώτα να επανασυνδεθεί με την Αριστερά, όχι με την κομματική αλλά με την κοινωνική Αριστερά, αυτή που του έδωσε την εντολή διακυβέρνησης. Δεν μπορεί μόνο με επιδοματική πολιτική και ενισχύσεις των πιο χτυπημένων από την κρίση κοινωνικών στρωμάτων να αντιμετωπίσει για πολύ την χρεοκοπία τςη χώρας και την καταβαράθρωση του ΑΕΠ της. Οφείλει να παρουσιάσει ένα δυναμικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, στηριγμένης κυρίως στην ενδογενή παραγωγή και συμπληρωματικά μόνο στους ασταθείς λόγω γεωπολιτικών μεταβολών και ρίσκου ξένους επενδυτές. Ένα πρόγραμμα που θα εγγυάται την εθνική μας ανεξαρτησία έστω σε βάθος χρόνου όταν θα μπορούμε να στηριχθούμε στα πόδια μας ξανά παραγωγικά, εξάγοντας την παραγωγή μας και έχοντας αποκαταστήσει το θαυμαστό πλέγμα συνεργειών της καινοτόμας μικρομεσαίας μας οικονομίας που διέλυσαν οι δανειστές για να μας εξαρτήσουν αιώνια στις δικές τους οικονομίες.
Εάν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να επιβιώσει η χώρα αλλά και η Αριστερά, ας πραγματοποιήσει την "επανασύνδεση με την κοινωνία" και την μικρομεσαία της δομή στη βάση της κατανόησης, της ειλικρίνειας και της ξεκάθαρης ιεράρχησης της επιβίωσης και ανάταξης των παραγωγών της και των δημιουργών του εθνικού πλούτου. Με ένα αριστερό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Αν αντίθετα επιλέξει την πεπατημένη των προηγουμένων και παραδοθεί στην ήδη λανθάνουσα πασοκοποίησή του, τότε ΚΑΙ η χώρα δεν θα ξεφύγει από την εξάρτηση και την επιτροπεία ΚΑΙ η Αριστερά δεν θα μπορέσει να ξανασυνέλθει πολιτικά ως σημαίνων παράγοντας αλλαγής και δημοκρατικής προόδου - και ο ΣΥΡΙΖΑ με την διακυβέρνησή του θα έχει υπογράψει την οριστική ιστορική της καταδίκη στο περιθώριο μετά μια τελευταία ελπιδοφόρα αναλαμπή.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά λοιπόν για να αντιμετωπισθούν με διαχείριση ρουτίνας και επικοινωνιακές ιστορίες για success story και επενδυτές που "όπου νάναι θα φανούν".
Μήπως ας πούμε όσοι γύρισαν από την μακροχρόνια διαπραγμάτευση δεν είναι και οι καταλληλότεροι για κάτι τέτοιο; Μήπως είναι λίγο προσβεβλημένοι από την ασθένεια των αριθμών και δεν κάνουν για την ζωντανή καθημερινότητα και τις ανάγκες των ανθρώπων; Γιατί ίσως νομίσουν ότι πρόκειται για μια ακόμη "επιτυχή" διαπραγμάτευση με τον αυτόματο πιλότο απλά με τον λαό αυτήν την φορά αλλά με τα ίδια μέσα και επιχειρήματα. Τεχνικά και όχι αριστερά. Γιατί δεν είναι έτσι:
Όχι δεν κάνουν όλοι για όλες τις δουλειές ως μεταφερόμενοι "επαγγελματίες διαχειριστές".
Όχι, ο κυνισμός των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές δεν μπορεί αν είναι πρότυπο διαπραγμάτευσης με τον λαό. Ο λαός δεν είναι απέναντι.
Όχι, γιατί χωρίς ευαισθησία και αριστερή συγκρότηση δεν μπορείς να μιλήσεις με αυτούς που παράγουν και δημιουργούν.
Δεν είναι αριθμοί, είναι άνθρωποι. Είναι το πραγματικό κεφάλαιο της χώρας και όλα θα κριθούν είτε από την συμπόρευση μαζί τους είτε από την έλλειψη πραγματικής γνώσης και επικοινωνίας.
Κρίσιμος παράγοντας λοιπόν της επόμενης μέρας του ΣΥΡΙΖΑ αυτός και όποιος όποια από τα στελέχη που θα κληθούν αν διαχειριστούν την "επανασύνδεση με την κοινωνία" δεν το καταλαβαίνει, ότι δλδ πρόκειται για την τελευταία ευκαιρία, καλύτερα να ανακληθεί από ένα τέτοιο τιτάνιο έργο. Η ανάθεση σε "επαγγελματίες" είναι καλή για την αντιμετώπιση των δανειστών αλλά ακατάλληλη για να βρεθείς πρόσωπο με πρόσωπο με τον λαό. Εκεί πρέπει ο ίδιος να είσαι λαός, μικρομεσαίος παραγωγός, εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, αγρότης, δημιουργός, καινοτόμος, εφευρέτης. Όχι καλός σε κομματικά γραφεία, διαφημιστής ή δικηγόρος..
Η επόμενη μέρα λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς θα κριθεί από τα πρόσωπα που θα την διαχειριστούν.
Αν αυτά τα πρόσωπα είναι μέρος της κοινωνίας, των παραγωγών και των δημιουργών της όλα θα πάνε καλά και η Αριστερά θε μείνει Αριστερά.
Αν όχι, απλά δεν θα υπάρξει "επόμενη μέρα".
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια