 |
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
http://mignatiou.com
|
Το πραξικόπημα εναντίον του Αρχιεπισκόπου και Προέδρου Μακαρίου, που εκτέλεσε με συνοπτικές διαδικασίες ο αόρατος δικτάτορας Δημήτριος Ιωαννίδης -όπως συνηθίσαμε να τον χαρακτηρίζουμε- έγινε με εντολή της CIA, μέσω του Ελληνοαμερικανού πράκτορα Γκας Λάσκαρη Αβρακώτου.
Τα παραπάνω είναι γεγονότα, που στοιχειοθετήθηκαν επαρκώς τα τελευταία χρόνια από ερευνητές και δημοσιογράφους. Εάν δεν υπήρχαν αυτοί, θα ζούσαμε μέχρι σήμερα με την αμφιβολία. Σαράντα τρία έτη μετά από εκείνη τη θλιβερή μέρα, είμαστε σε θέση, πιστεύω, να ομιλούμε με αποδείξεις και με έγγραφα του ίδιου του αμερικανικού κράτους.
Έγιναν προσπάθειες ακόμα και από ελληνόφωνους γραφιάδες, που προηγουμένως έσκιζαν τα ιμάτιά τους για την ενοχή της CIA, για να αλλάξουν την ιστορία. Απέτυχαν οικτρά. Η πραγματικότητα είναι ότι το πραξικόπημα του παρανοϊκού αρχηγού της ελληνικής ΕΣΑ, καθοδηγήθηκε από την Αμερική.
• Ο τότε υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσιγκερ, προσπάθησε μέσα από τα βιβλία του να αποδείξει ότι δεν είχε …ιδέα. Μην τον πιστέψετε. Γνώριζε και καθοδηγούσε τα πάντα. Δεν είναι απόδειξη της δήθεν «αθωότητάς» του, ότι την εντολή μετέφερε στον Ιωαννίδη η CIA, μέσω του Ελληνοαμερικανού πράκτορα, Γκας Λάσκαρη Αβρακότου. Σε ποιόν πουλάνε ότι η CIA δρούσε ανεξέλεγκτα, και ότι δήθεν ο πρόεδρος των ΗΠΑ και ο υπουργός των Εξωτερικών δεν μπορούσαν να ελέγξουν την κατάσταση. Μία χαρά την έλεγξαν και υπερήφανοι ήταν για το κατόρθωμα τους.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν, επίσης, ότι εάν δεν προηγείτο το χουντικό πραξικόπημα εναντίον του «κόκκινου παπά», όπως τον χαρακτήριζαν οι πράκτορες των ΗΠΑ και οι Έλληνες δικτάτορες, δεν υπήρχε περίπτωση να γινόταν η τουρκική εισβολή. Το χουντικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή είναι εγκλήματα δίδυμα. Το ένα θα ακολουθούσε το άλλο. Και 43 χρόνια μετά, βιώνουμε και σήμερα τις συνέπειες της 15ης Ιουλίου του 1974.
• Μαζί με τον Κώστα Βενιζέλο, στο βιβλίο μας για τα απόρρητα αρχεία του Χένρι Κίσιγκερ τεκμηριώνουμε απόλυτα την ενοχή της Αμερικής και της ελληνικής χούντας. Πιστεύουμε ότι υπήρξε απόλυτη συνεργασία του Δημ. Ιωαννίδη και των υπολοίπων στελεχών της ελληνικής δικτατορίας, και η φράση του ότι «τον εξαπάτησαν» οφείλεται στη συνειδητοποίηση ότι και τον εκμεταλλεύθηκαν και τον πούλησαν, χαρίζοντας τη μισή Κύπρο στην Τουρκία. Ένα ερώτημα που τίθεται είναι εάν συναίνεσε ο Ιωαννίδης και στην εισβολή. Τους ερευνητές μας προβληματίζει η φράση του περί «εξαπάτησης».
Προσωπικά, και έθεσα το θέμα στη σύναξη της ερευνητικής μας ομάδας, όταν τελειώσαμε την έρευνα αναζήτησης των εγγράφων του Κίσιγκερ, τείνω να πιστέψω ότι συνεργάτες του Ιωαννίδη -ή εάν θέλετε καλύτερα άνθρωποι του περιβάλλοντός του, είχαν μία γνώση του «όλου σχεδίου». Επίσης με προβληματίζει η στάση των επικεφαλής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όταν η χούντα έπνεε τα λοίσθια…
Βεβαίως, έχει σημασία για την ερευνητική ομάδα, ότι με το πραξικόπημα δόθηκε η αφορμή που περίμενε πολλά χρόνια η Τουρκία για να εισβάλει στο νησί. Επαναλαμβάνω και ομιλώ με στοιχεία, ότι χωρίς το πραξικόπημα, οι Τούρκοι δεν είχαν καμία απολύτως δικαιολογία ή «νομιμότητα» αν θέλετε για να καταλάβουν την Κύπρο.
Είναι όντως μαύρη μέρα η σημερινή. Πολλών ανθρώπων άλλαξαν οι ζωές. Αρκετών χιλιάδων επηρεάζονται μέχρι και σήμερα. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι να μην ξεχνάμε και να μην αφήνουμε τα ιδεολογικά πάθη να μας καταστρέφουν. Στην αντιπαράθεση της επικίνδυνης ακροδεξιάς με τη Δημοκρατία, πρέπει να στεκόμαστε φρουροί μπροστά σε ένα από τα μεγαλύτερα αγαθά που κέρδισαν οι άνθρωποι. Η Δημοκρατία, όπως και η Ελευθερία και η Δικαιοσύνη είναι «τα πάντα όλα» για τον άνθρωπο. Η προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων είναι υποχρέωση όλων μας.
Τους μήνες πριν από το πραξικόπημα, η Κύπρος πλήρωνε καθημερινά ένα απαράδεκτο εμφύλιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν πάντα ως κυρίαρχοι οι δίκαιοι και οι άδικοι. Αλλά στο τέλος όλοι Έλληνες είμαστε, έστω και αν αρκετοί πλέον -αλλά όχι η πλειοψηφία- δηλώνουν μόνο Κύπριοι πολίτες. Το να τσακωνόμαστε για το πραξικόπημα 43 χρόνια από τότε, είναι μία τεράστια και επικίνδυνη βλακεία.
Όμως, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ, ότι το πραξικόπημα άνοιξε τις πόρτες στον Αττίλα… Ο Δημ. Ιωαννίδης ορθώς καταδικάστηκε σε ισόβια. Σε άλλες χώρες ίσως και να τον εκτελούσαν. Ενοχλεί και σήμερα, 43 χρόνια μετά, η κατοχή του κυπριακού βορρά από τους Τούρκους, αλλά και η διαπίστωση, μετά τις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντανά, ότι όσα κέρδισαν με αίμα, δεν τα επιστρέφουν…
ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια