Ο καθένας μας ή μια παρέα κάποιων πολιτών, έχει συνήθως δημιουργήσει στη σκέψη μια πολιτική πρόταση, την οποία θεωρεί εκπληκτική και πολλές φορές αυτή γίνεται εμμονική και προκαλεί την αντιπάθεια και την κατηγορία προς την κοινωνία που δεν την αποδέχεται.
Κατ’ αρχήν ας αφήσουμε κατά μέρος εδώ τις δυνατότητες επικοινωνίας αυτής της πρότασης και ας υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα άνετα. Το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού και αυτή είναι η πηγή που κάνει προβληματική και μη αποδεκτή την κάθε πρόταση. Είναι αυτό ακριβώς το λεπτό σημείο που πολλά ενθουσιώδη κινήματα αγνοούν και έτσι καθίστανται θνησιγενή.
Θα πρέπει λοιπόν να έχουμε πάντα υπόψη μας ότι κανένας δεν μπορεί να πείσει ή να εξαπατήσει κανέναν, ούτε συνολικά την κοινωνία αν η κοινωνική πραγματικότητα δεν εμπεριέχει την προβαλλόμενη πρόταση ως δυνατότητα που μπορεί να πραγματωθεί.
Πρέπει δηλαδή η κάθε πρόταση αφενός να είναι μια από τις δυνατότητες της κοινωνικής πραγματικότητας, αφετέρου να είναι βιώσιμη, να οδηγεί σε καλύτερη κατάσταση και να μην δημιουργεί προβλήματα ανασφάλειας στους πολίτες που συνήθως δεν θέλουν περιπέτειες. Μόνο τότε θα βρεθούν ευήκοα ώτα που θα θελήσουν να επενδύσουν τα όνειρα και τις προσδοκίες τους πάνω στη νέα πρόταση.
Τώρα, ας ξανακοιτάξουμε τις προτάσεις μας για να δούμε: Πληρούν ή όχι τα πιο πάνω κριτήρια;
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια