Τι κρύβει η υπογραφή προεδρικού διατάγματος από τον Τραμπ
 |
Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης
|
Οι Τούρκοι πολιτικοί αξιωματούχοι εκφράζονται ανοιχτά και θεωρούν ότι οι ΗΠΑ εφαρμόζουν ένα μακρόπνοο σχέδιο, το οποίο έχει ως στόχο την ανάδειξη και σταδιακά την εθνική ολοκλήρωση των Κούρδων και στην πράξη οδηγεί την Τουρκία στην ομοσπονδοποίηση και στον διαμελισμό.
Μάλιστα, η τελευταία πράξη του Τραμπ να υπογράψει προεδρικό διάταγμα για την απευθείας υποστήριξη με οπλικά συστήματα των Κούρδων της Συρίας θεωρείται έκφραση της βούλησης των ΗΠΑ να δημιουργήσουν τον λεγόμενο «Κουρδικό Διάδρομο» κατά μήκος των συνόρων Συρίας - Τουρκίας, τον οποίον εκλαμβάνουν ως απόπειρα περικύκλωσης της Τουρκίας και αποκοπής της από τον μουσουλμανικό κόσμο. Η Τουρκία, μάλιστα, αδυνατεί να κατανοήσει πώς είναι δυνατόν οι ΗΠΑ να μη λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις ενστάσεις μιας συμμάχου χώρας του ΝΑΤΟ για τα προβλήματα ασφάλειας που δημιουργούν οι συγκεκριμένες επιλογές της Ουάσινγκτον. Πάντως έχει ενδιαφέρον να ανιχνευθούν και να εντοπιστούν οι λόγοι που οδήγησαν τον Τραμπ να υπογράψει το εν λόγω διάταγμα και οι επιπτώσεις που θα έχουν οι συγκεκριμένες επιλογές της Ουάσινγκτον στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις.
Σύμφωνα με τον Frederic C. Hof, διευθυντή του Rafik Hariri Center for the Middle East, του Atlantic Council, ο οποίος είναι αξιωματικός εν αποστρατεία και πρέσβης κατ’ απονομήν, οι ΗΠΑ ακολουθούν τη συγκεκριμένη πολιτική απέναντι στην Τουρκία για τους εξής, κυρίως, λόγους:
Ο πρώτος σχετίζεται με τη μαχητικότητα που έδειξαν οι υπερασπιστές της πόλης, μέλη του YPG, στη διάρκεια της περικύκλωσης του Κομπάνι από τους τζιχαντιστές του Ι.Κ., το φθινόπωρο του 2014, αλλά και με την άριστη συνεργασία που είχαν με τα στελέχη των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ, οι οποίες από ένα σημείο και μετά μπήκαν στην πολιορκούμενη πόλη και συνέβαλαν στην απώθηση και τη συντριπτική ήττα των τζιχαντιστών. Αυτή ήταν η πρώτη ήττα και μάλιστα στρατηγικής σημασίας, που γκρέμισε την εικόνα του αήττητου που είχε ως τότε το Ισλαμικό Κράτος.
Η στάση που τήρησε η Τουρκία στην πολιορκία του Κομπάνι αύξησε τους ενδοιασμούς και την καχυποψία που είχε αναπτυχθεί στους κόλπους των στρατιωτικών των ΗΠΑ σχετικά με το πόσο μπορούν να εμπιστεύονται την Τουρκία και ξύπνησε τις μνήμες του 2003, τότε που η Τουρκία, και συγκεκριμένα το δίδυμο Γκιουλ - Ερντογάν, είχε εξαπατήσει και εξευτελίσει την Ουάσινγκτον. Να θυμίσουμε ότι το ανωτέρω δίδυμο, ενώ είχε δώσει υποσχέσεις ότι θα παρείχε άδεια για τη διέλευση των αμερικανικών στρατευμάτων που θα συμμετείχαν στην επιχείρηση ανατροπής του Σαντάμ Χουσεΐν, οδήγησε τα πράγματα στην απόρριψη του σχετικού νομοσχεδίου από το τουρκικό Κοινοβούλιο.
Ένας άλλος λόγος που προκάλεσε την οργή του Τραμπ απέναντι στον Ερντογάν και τον οδήγησε στη «μεγάλη» υπογραφή είναι ο πρόσφατος βομβαρδισμός κουρδικών στόχων στο Σιντζάρ και το Καρατσόκ, τη στιγμή που γνώριζαν ότι πολύ κοντά στάθμευαν ομάδες Αμερικανών στρατιωτών.
Τέλος, ένας τρίτος λόγος, ανομολόγητος, που οδήγησε τις ΗΠΑ στον εξοπλισμό των Κούρδων, είναι η πεποίθηση που έχει εδραιωθεί στους πολιτικούς, τους διπλωματικούς και τους στρατιωτικούς κύκλους στην Ουάσινγκτον ότι αν οι ΗΠΑ «πουλήσουν» για άλλη μια φορά τους Κούρδους, τότε στην ουσία χάνουν κάθε έρεισμα που θα τους επιτρέψει να είναι παρούσες και να έχουν καθοριστικό ρόλο στα πράγματα της Συρίας, σήμερα και αύριο.
* Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τις απόψεις του/της αρθρογράφου ή τα περιεχόμενα του άρθρου.
0 Σχόλια